Yndislegt. Við lestur á skrifum nútímamanna fyrri kynslóða fyllist ég alltaf eldmóð. Að skoða svona eftirá hvað unga fólkið var að hugsa í öðruvísi stöðum, um lífið og samfélagið..þ.e. stjórnmál, heimspeki, ástina og náttúruna, þetta fyllir mig alla af löngun á byltingu. Rétt eins og ungir rússar í fyrri heimstyrjöldinni, með miklum og stórum hugsjónum hugðust þeir bæta heiminn. Þeir vildu breyta, brjóta upp hefðina, taka smá áhættu með þá von að kannski kæmi úr því betra líf. Og anarkistar...