Hún gekk lengra inn í nóttina, hún var hrædd, en ekki um sjálfa sig, hún hafði gert þetta oft og enginn mundi taka eftir henni, en það var hann sem hún hafði áhyggjur af. Hann, það var svo þægilegt að hugsa um hann, hún hafði verið ástfanginn af honum síðan augu þeirra höfðu mæst í fyrsta skiptið, en hún var ekki jafnviss um tilfinningar hans til hennar. Hún gekk áfram í myrkrinu, hann hafði beðið hana að hitta sig, þar sem lækurinn mætti klettinum, á miðnætti 23. Júlí. Hún reyndi að flýta...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
