Hún er óð, eitraði móðirin blóðið? Og ekki eru vinir sem enn eru góðir Eiturlyfjaher, þar sem foringinn er eitraður. Í töfluformi, skelfur neitandinn á beinunum. Hún er brotin, og er ein að brest’í grát hvar i fjandanum eru foreldrarnir þá. Lífið alltaf eins, alltaf skuldir til að borga. Fleiri félagar sem sofna, fleiri bein til þess að brotna. Hún er alltaf ein, buin að missa vitið. Ýmyndaðar raddir eru hennar einu vinir. Hvernig varð hun að’henni, hún að þessu eitri? Til staðar til að...

apstrakt hugsun anstæðingurinn hefur andvígur ertu honum ólgar um þig óró á meðan þú sefur óbifandi lætur vopn af hendi kjurr liggja því til friðar við vonum eg held að þessi vísa sé rétt hveðinn enn annars bara koment plís! birt með fyrir vara um stafsetninga villur:)

sá dagur dofnar svo ört sem mér langaði drullu mikið að muna eftir hverfur í sort sem er dýþra en hyldípi og hylur mér til miður og vorkunar sé útkomu leið og ekki til mislukkunar eg sínina heimkomu beið inní huga minn hún birtist og síndi mér komandi æsku skeið endilega komið með einhver comment,, fyrsta ljóðið mitt….