Mér gæti ekki verið meira sama.

mér er svo sem alveg sama, þoli ekki fred dunst

neibb, geri það ekki kjartan

Takk sömuleiðis…;-)

…Og nú búið að sannast á þig; að þú ert ekki tröll (að ég tel að sinni…;-)

Nema hvað og þér til svara:

1. telja sig yfir aðra af því hann hlustar á þessa óalgengu tónlist.

Það er ekkert að því að finna til yfirburða og þó svo það leiði til hroka - sem er að vísu fágætur ókostur meðal þungarokkara - þá mætti telja það sem jákvæð áhrif einstaklingshyggju gagnsettri umhverfi, hópímynd og stöðlum.

2. verða fyrir félagslegu aðkasti að sökum umhverfis. (þ.e.a.s. að fólk skilur ekki tónlistana og þar af leiðandi ýtir það undir hræðslu sem allar mannverur eiga sameiginlegan,
-hræðslan við það óþekkta.)

Það mætti telja hér; að það sem brýtur einstaklinginn ekki niður, styrkir hann og hef ég tekið - þónokkuð - eftir þeim eiginleikum meðal þroskaðra þungarokkara, en þeir eiga til að njóta sinna erfiðleika og stöðugs mótstreymis þegar árin færast yfir.

Hvað varðar bágar aðstæður einstaklings gegn hóp, sem ég tel ekki eiga sérstaklega við um þungarokkara umfram aðra er þykja ‘öðruvísi’; þá er það frekar samfélagslegt vandamál heldur en sérstök bágindi tengd tónlistarsmekk og ímynd hvers einstaklings. Ég teldi það þá; lofsvert athæfi að standa undir slíkum fasisma og ber að virða íslenska metalhausa vegna þess.

Hér í Hollandi - sem og annarstaðar þar sem ég hef farið um og/eða búið - eru aðstæður oftast nær beggja blands eða gagnkvæmar. Einstaklingurinn virtur umfram þeim er aðhyllast hópaðlögun og væri það - jafnvel - eitthvað sem verðandi félagsfræðingar ættu að huga að í náinni framtíð…;-)

Að öðru leyti; skyldi Siðprúð velta fyrir sér veraldarmenningum og kúltúr sem - oftar en ekki - snúast einmitt um andstæður/hringrás lífs og dauða, en það er einmitt sú huglæga krossferð er heillar þá er útblása árásargirni og dauðadýrkun í listformi (hvortsem tónlist eða öðru), enda segir það margt um manninn; hversu klám, ofbeldi og annað viðbjóð selur ívið hærra en ást og umburðarlyndi. Pældu í því…;-)

…Og í lokin: Næmir og hugsandi einstaklingar - sem virðast byggja upp bróðurpartinn af þungarokksaðdáendum - valda ívið minni skaða, hvort sem á sjálfum sér eða öðrum, heldur en þeir er forðast að horfa í augu við dimmari hliðar manns, heims og helju. Grimmdarverkin eru framin af siðprúðum persónum er boða gull og græna skóga, en þó hættulegast af öllu; hvetja (neyða?!?) aðra til að feta í sín fótspor og gera það er þykir æskilegast gagnvart umhverfi og almennri siðferðiskennd. Það þykir mér nokkuð verra en að vita af síðhærðum sálum sem hlægja að nauðgunum, barnapyndingum og öðru óæskilegu; en gera svo einmitt gagnkvæmt í alla staði og bæta menningu, land og þjóð með óháðum eiginleikum sköpunar.

Mér þætti það þá virðingarvert; að fólk tæki að sér að hvetja einmitt þungarokkara til sinna mála heldur en að valda fjandskap og kúgun í samfélaginu með því að mæla gegn frjálsu vali og persónulegri túlkun. Við höfum séð hvar/hvernig það getur endað…;-)

Amen og takk - aftur - sömuleiðis,

D/N

fáfræði þín er í algjöru hámarki og fordómar þínir á eins og þú svo skemmtilega orðaðir það rapp “tónlist” eru bara hlægilegir.

“Viltu ekki líka ráðast á Rapp ”tónlist“ (sett í gæsalappir vegna þess að það er ekki tónlist heldur einhver gaur að tala).”

Hvaða drullu tal er þá þetta?

Tja, þú meinar…

Kv,

Lúsífer (a.k.a. Belsebubbi)


Nekron ryksugar og raular BM falsettó í stíl…