Ég get það … ef einhver lánar mér sleggju.

Ég hef brotið múrstein með lófanum. Mér var bara illt í mánuð á eftir og það smellur ennþá örlítið í litlaputta. Þetta var fyrir tveimur árum by the way. Mæli líka með því að menn brjóti múrsteina á höfðinu á andstæðingnum. Það skilar oft góðum árangri í bardaga.

það er ekkert mál að bjróta spítu

aaaaaaaaaaaaahahaha.. riiiiiiiiight.

Já gott að heyra að þú hefur yfirstigið óttann. En ég er líka með mína eigin reynslusögu til að deila með ykkur.

Fyrir 10 árum þegar ég var á leið minni að bílnum frá Kringlunni komu 3 múrsteinar og börðu mig og rændu veskinu mínu. Ég, hraustur ungur maður, sem átti allt lífið framundan, var mínútu síðar liggjandi grátandi í blóði mínu í götunni. Svo léttilega rændur allri sjálfsvirðingu og skilinn eftir allslaus. Ég hlaut mikinn sálrænan skaða. Ég gat ekki sofið næsta árið og ég missti allt traust mitt á múrsteinum. Ég gat ekki einu sinni farið heim til föður míns lengur því hann bjó í múrsteinshúsi.

Í gegnum þessa reynslu lærði ég að ég gæti ekki treyst á neinn nema sjálfan mig. Þá fór ég að æfa sjálfsvarnarlistir og nú er ég kominn á það stig að ég er byrjaður að geta horft í augun á múrsteinum án þess að missa sjálfstraust. Allir fordómar mínir gagnvart múrsteinum eru horfnir og líf mitt er mun betra og ekki jafn uppfullt af ótta og það var áður.

Ég vona að þessi reynslusaga sýni ykkur að þó að flestir múrsteinar séu góðir þá getur maður ekki treyst á að allir séu það. Einnig vona ég að hún hvetji ykkur til að byrja að stunda sjálfsvarnarlistir, því að þá getur maður frekar stólað á sjálfan sig ef maður hittir einhverja harðsvíraða múrsteina í veskjaleit.

tjahh og ég var 12 ára ( 6 bekk) þegar ég tók rauða beltið :Þ