Hugsun hunds.


Ég kalla á þig litla stelpa
ég reyni allt, meira seiga að gelta.
Þú lítur frá, ég fjærlagist þér
af hverju kemurðu ekki og bjargar mér.

Nú grípur hann í mig skrítni maðurinn
ekki koma við mig, ég reyndi ekki að hugsa um afburðinn
en hann dregur mig í herbergið dimma
Ég var góður hundur, meyra en minna.

En nú stingur hann mig með nálinni
mér langar rosalega að kálenni.
En ég sofna og vakna ekki aftur
hann er farinn, minn lífsins kraftur.

Kyy.