Myrkrið sækir á mig og herbergið fyllist af skugga.
Vonin, birtan og hamingjan hverfa ásamt kærleikanum,
einsog dögg fyrir sólu, er kuldinn, vonleysið og hatrið mæta gallvösk á svæðið,
með tvíburasysturnar paranoiu og öfund í broti fylkingar.

Hópurinn “crashar” partýið
rífur stemminguna,
Fólkið brotna niður
allir far´á bömer
verða leiðir, sorgmæddir
fara heim, fara að sofa
partýið er búið.