Eins og orrusta sem aldrei var háð
eins og takmark sem enginn gat náð.
Eins og hjarta sem hætt er að slá
eins og hugur sem hefur ekkert að þrá.

Eins og auga sem ekkert fær séð
eins og að standa fyrir utan, vera ekki með.
Eins og draumur sem fær ekki ræst
eins og að elta eitthvað sem aldrei næst.

Eins og að lifa án þess að deyja
eins og að tala en ekkert segja.
Eins og að vera einn og óttast allt
eins og að brenna en vera þó kalt.

Eins og að eiga hvorki birtu né yl…
næstum eins og að vera ekki til.
Gríptu karfann!