Nú einn og hálfur tugur er,
Síðan kynmóðir mig fæddi.
Pabbi tók þó uppvöxtinn að sér,
Ól mig upp og fræddi.

Unglingsár mín eru að líða,
Hratt og örugglega.
Bráðum verð ég Amma Fríða,
Kengbogin, farin að slefa.

Já, elliær ég er að verða,
Nær tuttugu en tíu.
Ungmennin ég verð öll að berja,
Fyrir afmæli númer nítíu og níu.

Ég ætla núna að hætta kvarta,
Eyða tíma í væl.
Lífinu tek ég og með stolti skarta,
Mínum fimmtán árum sæl.
, og samt ekki.