Ást þín skín í gegnum gluggatjöldin mín,
ég kem engum vörnum við
varnarlaus
Þó ég hafi lengi reynt að fela mig
í skuggum ótímabærra breytinga
Óvelkomin þroskun
Þá hættir ást þín aldrei að skína
þó ég sjái geislana stundum
Og hún jafnvel skín í gegnum gluggatjöldin mín
Skín.
______________