Þoka

Í þokunni leynist hann
Felur sig frá hinum
Vondur er hann
Huglaus, drepur í myrkri.

Vonandi finnum við hann
En þokan er svo mikil
Með eld kyndla
Er ég fullur af hatri

Þegar við finnum hann
Verður hann hengdur
Og þegar hann verður hengdur
Verður skyrpt á hann og ælt.

Ég sé allt í þoku
Þokan er svo sterk
Og út af þokunni
Sé ég ekki hvað er í gangi.


Kyy