Stærðarinnar vélþrjótur á fleygiferð eftir veginum í
einhverntímann-löngu-eftir-miðnætti-sólinni.
Við stýrið situr morðingi
og við hliðina á henni, sit ég.

Í húsasundi eru kisur að kela
hún er stríðin og hleypur hist og bast
mmmjáðu mmmjér!

Kisi ætlar ekki að lát'ana sleppa þessa
og þýtur á eftir.
Hún stefnir heim til sín..
Hann líka, hehe.

En flest þess í stað út
eins og vaffla, nýkomin úr járninu.
Og sýrópið lekur af brenndum köntunum.