Þú liggur í rúminu, nýtur þess að anda
horfir á krakkana, þú vildir að þú gætir verið lengur til.
Þú ert hrædd, hrædd við dauðan
en tíminn er á þrotum, þú ert að fara.
Þú seigir að þú elskir þau
og að þú átt eftir að hitta þau bráðum aftur.
En það er því miður bara eitt….

Guð er ekki til, jesú er ekki til
það hræðir, já það hræðir þig.