Skrítið ljóð.

Þetta ljóð er svona skrítið ljóð,
þegar þið lesið það hugsið þið,’’ha??’’
En svo þegar þið lesið það aftur
skiljið þið samt ekki rass í bala í því.
Og þannig vill ég að þetta ljóð er,
ljóð sem þið skiljið ekki rassi í bala í.

Þetta skrítna ljóð er svona eins og,
skrítinn strútur sem finnur ekki vasaklútinn sinn.
En þótt að hann finnur ekki vasaklútinn
snýtir hann sér þá bara í vanginn sinn.
Og þótt að þú skilur ekki tilganginn í þessu ljóði
þá finnst þér eins og hann er samt til staðar..