Jaaá, ég er (eða var) svona líka! Þetta er bara eins og ég hafi skrifað þetta sjálf ;) Þetta er alveg ótrúlegt! Hryllingsmyndir höfðu alveg þvílík áhrif á mig! ég bara svaf ekki! Þetta gerðist síðast þegar ég fór á Ring. ég svaf ekki rólega heillengi eftir á. Líka þegar ég sá 13 ghosts var ég við það að ganga útúr bíóinu úr hræðslu. En ég hlæ bara að henni núna! En svo bara allt í einu hætti þetta. Ég var á The Descent um daginn og bjóst við að verða alveg svakalega hrædd því þetta átti að vera alveg hryllileg mynd, en svo fór ég bara að hlægja að henni og því að mörgum finnist hún svona scary! (hún er alveg mjög spennandi samt)

Þegar þú ímyndar þér að þetta eigi eftir að vera alveg hrikalegt verður það þannig. Ef þú veist að það sé að fara að koma “ógeðslegt” atriði í mynd og ferð að halda fyrir augun þá sérðu ekki það sem gerðist en heyrðir hljóðið á bakvið, og ímyndar þér þá að þetta sé mjög ógeðslegt en þegar þú horfir á atriðið er þetta ekkert nema background hljóðið sem lætur þig bregða, en atriðið sjálft ekki neitt. En Vó! ég hef aldrei skrifað svona langt komment áður svo ég ætla að hætta núna! En þetta er bara e-ð sem fer með tímanum! ;)

Ég segi bara, njóttu þess á meðan þessar myndir hafa þessi áhrif á þig.

Sú mynd hefur haft mestu áhrifin á mig var Aliens, en ég sá hana þegar ég var 12 ára og ég fékk vægt taugáfall eftir hana. Eina sem mig dreymdi á næturnar voru skrímsli, ég varð allt í einu gífulega myrkhvælinn, sem ég hafði aldrei verið, og ég sá skrímsli í hverju horni.

Það tók mig nokkrar vikur að komast yfir þetta en í dag er þessi mynd uppáháldsmyndin mín, þó svo að ég sofni yfir henni í annað hvert skipti sem ég horfi á hana. En það er minningin um hvernig ég brást við þessari mynd sem gerir það að verkum að þetta sé mín besta mynd. Og ég á væntanlega aldrei eftir að upplifa annað eins út frá einni bíómynd. Svo njóttu þess á meðan myndirnar hafa þessi áhrif á þig, því þú átt ekki eftir að upplifa þetta seinna á æfinni, allavega ekki eins sterkt.

ahh ég elska hryllingsmyndir og bregðumyndir! en stundum verð ég dáldið ímyndunarveik og byrja oft að huxa um hluti á kvöldin þegar ég fer að sofa, allt dimmt og byrja að huxa um hvítu gaurana í descent, að þeir eru inní herberginu og þegar ég opna augun eru þeir fyrir ofan mig eða e-ð… samt get ég alltaf sofnað og hef aldrei(ekki svo ég muni) fengið martröð eftir mynd …

en þetta er bara ég …

Einu sinni var ég alveg ónæm fyrir hryllingsmyndum og ekkert hrædd við þær, en nú er ég alltaf að verða hræddari og hræddari við hryllingsmyndir. Ég fæ samt aldrei martraðir og ég get alltaf sofið, en ég verð oft frekar myrkfælin og taugaveikluð á kvöldin útaf þessu mikla magni af hryllingsmyndum sem ég hef séð síðustu ár. Svo ég ætla bara að forðast þær…

(ertu Íslendingur í húð og hár?)

Ég var þannig fyrir sirka tveimur árum. Núna er Saw ein af uppáhaldsmyndunum mínum.

ég horfði á excorsist 11 ára og skeit næstum á mig af hræðslu, horfði aftur á hana fyrir stuttu og skeit næstum á mig af hlátri.

kallast að þrodkast, herðast, vaxa úr grasi eða byggja þol