Þú verður eiginlega að bíða bara og sjá hvað gerist, það er mjög algengt að ungabörn fái asma eða ofnæmi sérstaklega af því þú ert með svo marga ketti.
Mátt líka alveg búa þig undir afbrigðissemi hjá þeim, sérstaklega ef þetta eru miklar dekurkisur.
Ég elska ketti, en ég mundi ekki kæra mig um að hafa fjögur stykki og ungabarn á sama heimili, en það er auðvitað eitthvað sem þú verður að gera upp við þig sjálfa.
Þegar dætur mínar voru mjög ungar þá tók ég að mér lítin kattarræfil sem að var búin að vera að hanga fyrir utan heima lengi, ég ákvað að taka hana inn og reyna að auglýsa eftir eigendunum en þeir gáfu sig aldrei fram og að lokum varð ég að láta köttin fara, einmitt af því að læknir hélt að önnur stelpan hjá mér væru komin með ungbarnaasma.

Biddu þangað til að barnið er fætt og sjáðu bara hvernig þetta gengur, þú verður samt að vera svakalega dugleg að halda þeim frá barninu, þrífa vel í kringum þá og ALLS ekki koma nálægt sandinum með barnið eða meðan að þú ert ófrísk, þá ætti þetta að ganga upp og ef ekki þá reyndir þú að minnsta kosti.
Spurning að ræða líka við dýralækni og athuga hvort að þú ert búin að sprauta kettina fyrir öllu eins og t.d kattafári og ormum.

Til hamingju með kúlubúan :)
Kv. EstHe

þú veist ekki hvort það hefur oðnæmi fyrr en það fæðist… og ef það kemur upp þá losar þú þig við kettina strax, svona fyrir barnið, annars eru þeir eins og börnin þín ekki satt… svo þú verður bara að hirða þá vel..

Kettirnir mega alls ekki koma nálægt barninu. Ég var að vinna á gæsluvelli fyrir nokkrum árum og þar var 5 ára gömul blind stúlka sem missti sjónina út af því að mamma hennar átti kött. Kettir bera alls kyns sýkla með sér inn á fótunum. Þeir geta borið inn einn sem veldur blindu hjá ungum börnum. Ég held að þetta ætti allt saman að vera í lagi ef þú heldur húsinu hreinu og köttunum líka.

Tekið af netdoktor.is

BIÐST AFSÖKUNAR VEGNA Copy/Paste..
En ég bara varð.


LESIÐ VEL SÍÐUSTU SETNINGUNA!!

Bogfrymilssótt og meðganga


Dagný Zoega, ljósmóðir


Bogfrymilssótt

Einn af þeim sjúkdómum sem skaðað geta fóstur og valdið síðari einkennum hjá börnum, er Bogfrymilssótt, þ.e. sýking með einfrumungnum Toxoplasma gondii sem er af ætt protozoa. Toxoplasma getur smitað öll spendýr og eftir fyrstu sýkingu finnst sníkjudýrið í blöðrum í vefjum líkamans. Toxoplasma gondii getur fjölgað sér í þörmum katta og kötturinn er eina dýrið sem getur gefið smit með eggblöðrum sníkjudýrsins í hægðum. Eftir útskilnað þarf eggblaðran að þroskast í 1-3 daga áður en smit getur orðið. Í öðrum dýrum finnst Toxoplasma gondii einungis í blöðrum í vefjum líkamans, t.d. vöðvum og taugavef. Smitist maður af Toxoplasma eru vefjablöðrurnar til staðar í líkamanum það sem eftir er ólifað, nema sýkingin uppgötvist og sé meðhöndluð. Blöðrurnar geta rofnað og Toxoplasmasníklarnir þá dreift sér og myndað nýjar blöðrur. Við það verður staðbundin bólgusvörun en einkenni eru yfirleitt lítil sem engin nema þegar blöðrurnar setjast í vefi sem eru mjög viðkvæmir, eins og t.d. nethimna augans. Frumsmit af völdum Toxoplasma gefur sjaldnast nokkur einkenni, 5 -10% smitaðra fá vægan hita í nokkra daga, en u.þ.b. 5% fá hita, slappleika og bólgna hálseitla.

Taki kona smit á meðgöngu getur það leitt til fósturláts en einnig getur kona verið einkennalaus. U.þ.b. 20% sýkinga berast yfir til fóstursins og þegar það gerist er talað um meðfædda Bogfrymilssótt.

Meðfædd Bogfrymilssótt er yfirleitt einkennalaus. Hafi barn smitast í móðurkviði geta liðið nokkur ár þar til barnið sýnir einkenni sýkingarinnar. Oftast er þá um að ræða sjónskerðingu en einnig getur verið um að ræða taugafræðileg einkenni.

Bogfrymilssótt er unnt að meðhöndla með sýklalyfjum.


Tíðni Bogfrymilssóttar

Ekki hefur verið gerð ítarleg könnun á tíðni Toxoplasmasmits í íslensku þjóðinni, en hér á landi er sníkillinn sjaldgæfur í mönnum. Í samantekt á 5 íslenskum rannsóknum sem spönnuðu árin 1956 til 1987 og tók til 1084 einstaklinga kom í ljós 10,1% tíðni Toxoplasmasmits. Í blóðsýnum sem skoðuð voru á sýkladeild Landspítala á árunum 1999 og 2000, frá einstaklingum með sjúkdómseinkenni sem ástæða var til að skoða, kom í ljós að 21 sýni af 287 sýndi jákvæða svörun, þ.e. smit, en í einungis 5 tilvikum var um að ræða nýtt smit. Meginhluti þeirra einstaklinga sem þarna voru skoðaðir voru af erlendu bergi brotnir. Nýleg rannsókn leiddi í ljós að af 149 heimilisköttum, sem rannsakaðir voru, höfðu 30,2% sníkilinn í sér og ennfremur hefur Toxoplasmasníkillinn fundist í kattaskít í sandkössum í Reykjavík.

Í Danmörku var tíðnin skoðuð árin 1992 – 1996 hjá barnshafandi konum og nýfæddum börnum og kom í ljós að ein af hverjum 500 konum tók smit á meðgöngunni en u.þ.b. eitt af hverjum 2500 börnum fæddist með Bogfrymilssótt. Tíðni smits eykst með aldrinum og má reikna með að 10% tíu ára einstaklinga í Danmörku hafi smit en tíðnin er um 60% þeirra sem orðnir eru sextíu ára.

Rannsókn sem gerð var á 13 þúsund barnshafandi konum í austur Englandi og var birt árið 1998, sýndi að 7,7% höfðu smitast fyrir meðgöngu og var tíðnin hærri eftir því sem konurnar voru eldri (6,8 – 17,8% eða 1-2% aukning fyrir hver 5 ár). Út frá þessari rannsókn var spáð að 3 – 16 fóstur á hverjar 10.000 meðgöngur myndu fæðast með Bogfrymilssótt á þessu svæði.

Árið 1992 – 1993 var gerð í Noregi rannsókn á tíðni Toxoplasma meðal 35.940 barnshafandi kvenna og kom í ljós að tíðnin yfir þýðið var 10,9%. Minnsta tíðnin var í norðurhéruðunum, 6,7%, en mest var tíðnin á heitari svæðum meðfram ströndinni og í höfuðborginni Oslo, 13,4%. Áberandi var í þessari rannsókn að þær konur sem voru aðfluttar höfðu hærri tíðni Toxoplasmasmits en norsku konurnar.

Í Svíþjóð var einnig gerð könnun á tíðni Toxoplasma sýkinga í sænskum konum á meðgöngu. Rannsóknin var unnin eftir á úr blóðsýnum 3.094 kvenna við fæðingu 1992-1993. Mótefni fundust hjá 14% kvennanna. Blóðvökvi sem tekinn var á fyrsta fyrsta þriðjungi meðgöngu og naflastrengsblóð úr börnum þeirra sýndi að mótefnamyndun hafði átt sér stað hjá 4 konum úr þessum hóp á meðgöngunni. Út frá þessum tölum reikna rannsakendur með að tíðni sýkinga á meðgöngu sé um 1 á hverjar 1000 konur í Svíþjóð.

Ekki liggja fyrir tölur um smit á meðgöngu á Íslandi en tíðnin er mjög lág (sbr. tíðnitölur um almennt smit). Í þeim tilvikum þar sem kona lætur fóstri oftar en tvisvar í röð er regla að skima fyrir Toxoplasma.


Smitleiðir

Fólk getur smitast hvort heldur með eggblöðrum sem berast með kattaskít eða vefjablöðrum úr kjöti.

Rannsókn sem gerð var á barnshafandi konum í sex stórum, evrópskum borgum gaf til kynna að helstu áhættuþættir Toxoplasmasmits væru að borða illa matreitt kjöt, vera í snertingu við jarðveg og ferðast utan Evrópu, Bandaríkjanna og Kanada. Ekki var samneyti við ketti talinn áhættuþáttur í þessari rannsókn.


Er ástæða til að skima fyrir Bogfrymilssótt á meðgöngu?

Í viðamikilli heimildaleit yfir tilviljanakenndar, stýrðar rannsóknir sem báru saman útkomu sýklalyfjameðferðar á móti engri meðferð barnshafandi kvenna með líklega eða staðfesta bráða Bogfrymilssótt á meðgöngu, þar sem útkoma barnanna var tekin með, var niðurstaðan sú að þrátt fyrir að margar rannsóknir hafi verið gerðar á síðustu þrem áratugum þá sé ekki vitað með vissu hvort meðferð á meðgöngu hjá konum með Bogfrymilssótt minnki líkur á smiti til fóstursins. Þar sem skimun fyrir Toxoplasma er mjög dýr þarf að meta áhrif meðferðarinnar og gildi hópskimunar. Varla myndi slík hópskimun borga sig á Íslandi þar sem mjög fá tilfelli Bogfrymilssóttar greinast.

Í Danmörku fæðast hins vegar árlega milli 20 og 30 börn með meðfædda bogfrymilssótt og þar hefur verið tekið á það ráð að skima fyrir Bogfrymilssótt um leið og tekið er blóð úr nýburum vegna skimunar á PKU og skjaldkirtilssjúkdómum. Þannig er hægt að finna þau börn sem sýkst hafa í móðurkviði og meðhöndla þau áður en einkenni koma fram. Ætla má þó að slík skimun sé of kostnaðarsöm til að hægt sé að bjóða upp á hana á stöðum þar sem Toxoplasmasníkillinn er sjaldgæfur, eins og hér á Íslandi.


Hvernig er best að forðast smit af völdum Toxoplasma?

Toxoplasma smitast eftir tveim meginleiðum:

1. Með vefjablöðrum úr hráu eða illa meðhöndluðu kjöti
2. Með fæðu sem menguð er af eggblöðrum

Þar sem allar dýrategundir geta smitast af Toxoplasma geta allar kjötafurðir borið sníkilinn í sér í vefjablöðrum. Unnt er að drepa sníkilinn með því að gegnhita kjötið í a.m.k. 66°C eða meira eða frysta í a.m.k. sólarhring í djúpfrysti. Einnig þarf að gæta þess að meðhöndla ekki hrátt og soðið kjöt með sömu áhöldum og að vökvi úr kjötinu fari ekki á aðrar matvörur.

Eggblöðrurnar geta einungis borist með kattaskít. Eggblöðrurnar eru mun harðgerðari en vefjablöðrurnar og geta lifað af hita, þurrk og frost í lengri tíma. Þar að auki geta eggblöðrurnar borist langar vegalengdir með vatni og vindum. Þær geta því leynst í blómabeðinu og matjurtagarðinum þótt enginn köttur komist þangað.

Til að minnka líkur á smiti af völdum Toxoplasma er gott að notast við eftirfarandi leiðbeiningar:
Notið gúmmíhanska við alla garðvinnu
Þvoið grænmeti mjög vel áður en þess er neytt, sérstaklega ef það er ræktað í eigin garði
Sjóðið neysluvatn þegar það er tekið úr lækjum og tjörnum
Þvoið hendur vel með vatni og sápu eftir garðvinnu og meðhöndlun á hráu kjöti
Notið vatnshelda hanska við sláturgerð
Þvoið vel skurðbretti, hnífa og vask eftir meðhöndlun á hráu kjöti
Smakkið ekki á kjöti fyrr en það er fulleldað
Matreiðið kjöt þannig að það hitni í gegn í a.m.k. 66°C. Örbylgjur drepa ekki Toxoplasmasníkilinn.
Hyljið sandkassa þegar þeir eru ekki í notkun til að koma í veg fyrir að kettir skíti í þá og skiptið reglulega um sand í þeim.
Þeim sem eiga ketti skal bent á að skipta daglega um kattasand og nota við það gúmmíhanska. Barnshafandi konur ættu ekki að sjá um það verk. Fóðrið ketti einungis á soðnu kjöti, dósamat eða þurrfóðri. Innikettir eiga síður á hættu að fá í sig Toxoplasma en útikettir geta fengið sníkilinn úr fuglum og nagdýrum sem þeir veiða.
Lokaorð

Þar sem Toxoplasmasýkingar eru mjög sjaldgæfar á Íslandi er lítil ástæða fyrir barnshafandi konur að hafa verulegar áhyggjur af sýkingum, eða losa sig við kettina sína, en þær skyldu þó vera á varðbergi fyrir sýkingareinkennum og viðhafa ýtrustu varúðarráðstafanir til að verjast hugsanlegu smiti.

Losaðu þig bara við kettina þetta er hættuleg blanda.

Til hamingju með “Bumbubúann”

Ég held að þetta sé alls ekki eins mikið mál og margir vilja meina. Toxoplasma getur jú borist með kattaskít, en ef þú ert búin að umgangast kettina þína lengi ertu líklega fyrir löngu smituð (þ.e. ef þeir hafa verið með þetta, sem er ekkert víst) og komin með ónæmi fyrir þessu og það ætti því ekki að hafa áhrif á barnið. Samt borgar sig að vera ekkert að vesenast í kattasandinum á meðan þú ert ófrísk. Eins með þetta að borða ekki illa steikt kjöt eða óþvegið grænmeti.

Með blinda barnið sem einhver talaði um þá hefur það mjög líklega smitast af toxoplasma í móðurkviði, það getur einmitt valdið sjónskerðingu eða blindu. Toxoplasma veldur ekki svona áhrifum á fullburða börn.

Með astma og ofnæmi þá skaltu bara passa að halda köttunum frá barninu og vera dugleg að ryksuga og hafa hreint. Ef það er ofnæmissaga í fjölskyldunni myndi ég ráðleggja þér að losa þig við kettina, en ef ekki þá sé ég ekki ástæðu til þess. Þekki eina sem átt fimm ketti þegar hún eignaðist sitt fyrsta barn og aðra sem á tvo og hjá báðum hefur þetta allt gengið vel. Ef aftur á móti koma upp einhver vandamál eftir að barnið fæðist, t.d. eins og ofnæmi, þá auðvitað verðuru að losa þig við kettina. Ég sjálf á von á þriðja barninu og á einn kött og ég sé enga ástæðu til að losa mig við hann. Hann heldur sig mest niðri í kjallara þar sem elsta stelpan mín er með herbergi (hún á hann sko) og er lítið uppi í stofu og aldrei inni í svefnherbergi. Kattasandinn læt ég eiga sig í bili. Við fengum okkur þennan kött fyrir ári síðan, en þá var yngri stelpan mín ársgömul og þetta hefur ekki orðið til neinna vandræða.

Og svo bara til hamingju með væntanlegan erfingja.

Láttu þetta fólk hérna ekki hræða þig. Þetta verður ábyggilega í fínu lagi. Ég var líka að lesa það á Heilsa á visir.is að ofnæmislæknir var að svara þeirri spurningu í sambandi við ofnæmi að börn sem alast upp á heimili þar sem eru dýr fá síður ofnæmi en önnur börn.

Ég mundi passa kettina fyrir barninu :)

Ekki afneita þeim fyrir prósentuhlutfall!

Við áttum kött þegar bæði ég og litli bróðir minn fæddist og við gætum ekki verið hraustari. og greinin þarna með sníkjudýrin er nú öruglega eitthvað sem er mjög sjalgæft.

aphexgirl.
Ég held að þú þurfir ekki að hafa neinar áhyggjur af kisunum þínum, ég er líka ólétt og á að eiga í mai.
Ég á tvo ketti og ég passa mig bara á því að hreinsa ekki sandinn hjá þeim annars er það allt í lagi að umgangast ketti á meðgöngu og bara hollt fyrir börn að umgangast dýr. Þetta er mitt annað barn og ég hafði líka ketti þegar ég gekk með það fyrra, ég ólst upp við ketti á heimilinu og ég get sagt þér það að kettir eru ein þolinmóðustu dýr sem ég veit um og þeir kettir sem ég hef þekkt hafa aldrei meitt börn þeir láta sig bara hverfa hljóðlega ef börnin verða of nærgöngul. ég hef aldrei þjáðst af ofnæmi eða astma, sonur minn fékk ungbarnaastma sem óx svo af honum þegar hann var 3-4 ára hann er mjög heilbrigður í dag(8 ára). Þegar maður á von á barni þá fær maður að heyra allkyns kerlingabækur um það hvað maður má og má ekki gera (get stundum orðið geðveik LOL). Að vísu geta verið toxoplasma sýklar í kattaskít en þeir geta líka leynst í kjöti, grænmeti og unnum kjötvörum svo sem pulsum farsi og ýmsu fleira. En við hættum ekki að borða er það við pössum okkur bara.

Til hamingju og gangi þér vel með“börnin” þín öll.

Barn kisur = hystería á fólki hérna!

Ungabörn eru ekki eins viðkvæm og fólk heldur. Það er síður en svo að við búum í sterílu umhverfi, hvort sem það varðar ketti, hunda, eða bara fólk…ég þekki einn með nýfæddan son sem leyfir engum að snerta hann!

Þegar ég var ungabarn fékk ég í eyrun því við bjuggum í svo hrörlegri og kaldri íbúð. Alltaf þegar ég var sett í vögguna (dúðuð með húfu og allt saman) þá kom kisa og lagðist í boga í kringum höfuðið mitt svo að eyrun héldust alltaf heit. Sú var sniðug.
En ég hef séð hvernig kettir haga sér við börn, það er augljóst að þeir virðast vita að um óvita sé að ræða. Ég átti kisu sem var mikil mannafæla og mátti varla snerta, en alltaf þegar litli bróðir hékk utan í henni, lét hún sem sér væri alveg sama, setti bara eyrun aftur og skeifu á munninn.
Það var reyndar fyndið að þegar ég fékk að halda á henni þá byrjaði ég náttúrulega að segja eitthvað svona gútsí, gútsí, halló kisa, brrrr … þá setti hún alltaf aðra loppuna á munninn á mér svo ég myndi þegja!!!
Karakter?

Ég er sammála því að það er mikil hystería í gangi hvað varðar ketti og börn.
Ég átti 3 ketti þegar ég varð ófrísk en því miður var keyrt á einn þeirra. Ég fékk
endalaust að heyra glósur um það að ég þyrfti að losa mig við kettina eins og
þeir væru slitnir sokkar en ekki fjölskyldumeðlimir. Eins og þú veist þá eru
óléttar konur ákaflega viðkvæmar fyrir öllu og á endanum lét ég bara alla heyra
það að þessi umræða væri mjög særandi og ég vildi alls ekki heyra meira um
þetta. Þá minnkaði þetta sem betur fer. Maðurinn minn sá um kattasandinn og
matinn á meðgöngunni og á meðan ég var með hana á brjósti. Dóttir okkar er nú
orðin 21 mánaða og allt hefur gengið mjög vel. Kettirnir létu hana að mestu
leyti í friði, hnusuðu annars lagið en reyndu ekki að leggjast á hana eða uppí hjá
henni. Við pössuðum bara að hafa lokað inn til okkar á nóttunni. Þeir hafa aldrei
klórað hana þótt hún togi í skottið á þeim og lofa henni jafnvel stundum að klappa
sér.
Þú skalt ekki hafa neinar rosalegar áhyggjur á meðan þú fylgir helstu öryggisreglum.
Ég hef reyndar heyrt að hundar eru oft verri því þeir eru svo háðir eigendum
sínum og verða því frekar afbrýðissamir. En það gætu auðvitað verið bara
kerlingasögur.

felidae