tveir menn ganga að bar og spyrja hvort þeir séu með ostasaft. Þá svarar annar maðurinn af bragði “hvað ertu enþá að reyna að ættleiða?” Nei svarar kúnninn af bragði og sýnir barþjóninum myndir af fjölskyldu sinni og segir honum hvað allir heita. Svo er komið að seinni manninum að panta og hann stynur upp úr sér “Ég ætla að fá fínasta vískíið sem þú átt og kílóa regnhlíf” þá segir hann barþjónninn af bragði “Ég er ansi hræddur um að regnhlífarnar eru búnar svo ég neiðist víst til að láta þig fá hjálm” Maðurinn setur upp hjálminn og hleypur eins hratt og hann getur á vegg og rotast… Þá spyr dóttir hans “veðður allt í gott með pábsa?” þá svarar barþjóninn léttur í skapinu “ Nei, pabbsi er dáinn og kemur aldrei aftur”
og hvað kennir þessi saga okkur?
Það er aldrei of varlega farið með hjálma.


takk fyrir mig