Mikið var að einhver kom með input á þetta málefni. Það fer rosalega í taugarnar á mér fólk sem einblínir bara á einhverja eina hljómsveit og vill ekki hlusta á neitt annað. Tónlistarsmekkur flestra þróast jú með árunum(og þá aðalega unglingsárunum). Sjálfur spila ég á hljóðfæri og er mjög opinn yfir tónlist almennt. Ég fíla t.d. Drum'n bass, techno, rokk, þungarokk, easy listening, funk, disco, klassík… name it! allt saman góð tónlist!

Það sem fólk er að segja t.d. með Limp Bizkit. Jújú allt í lagi tónlist engin gæða tónlist(ekki að mínu mati) Þetta er formúlusamið rokk til að selja, auðvitað verða til góð lög úr því eins og öllu öðru en þau verða bara ekki með neina sérstöðu. Hversu mörg lög eru góð á hverri Limp Bizkit breiðskífu? persónulega finnst mér kannski 1-2 lög á hverri plötu frá þeim vera góð. annað er bara svona fle fle fle og það er jú með allar hljómsveitir. Sumar hljómsveitir eiga til að gefa út heila breiðskífu sem er öll mjög góð. Tökum sem dæmi svarta diskinn með Metallica, hrein snilld út í gegng… ok svo er einhver annar sem kannski fílar hann ekki.. so fucking what?? eins og það skipti máli. Það sem þarf að gera með tónlist er að melta hana þó maður fíli hana ekki fyrst. Ef að maður fílar ekki tónlistina eftir nokkrar tilneyddar áhlustanir (þá meina ég ekki eitt og eitt lag heldur að taka eina hljómsveit og hlusta á diskinn nokkrusinnum) þá er bara fara yfir í næsta.

Pérsónulega finnst mér það lýsa þröngsýni hjá fólki sem hlustar mjög mikið á tónlist en hlustar bara á einhvað ákveðið og er sáralítið að leita út á við eftir nýju. Það er líka oft fólk sem er erfitt til að fá að hlusta á önnur sjónarmið en þeirra eigin.

Éttu skít mellan þín…

Ég veit ekki með aðra en hér er mitt álit (álit en ekki heilagur sannleikur).

Fyrir mér er tónlist ekki ekta nema flytjendurnir semji lögin sín sjálfir, eða a.m.k. flest þeirra (cover lög eru o.k. í litlu magni). Og ef við erum að tala um hljómsveitir (segjum 3 eða fleiri), þá er mitt álit það að flytjendurnir (a.m.k. einn þeirra, helst fleiri) eiga að spila á hljóðfærin sjálfir. Þess vegna kalla ég hljómsveitir líkt og Backstreet Boys og Westlife fake.

Og varðandi Limp Bizkit. Mér líkar í raun og veru mjög vel við hljómsveitina, EN, mitt persónulega álit á Fred Durst er að hann sé mesta fífl tónlistarbransans í dag (Manson virðist ágætis náungi miðað við Fred). Ég meina, lítið á textana hans. Þeir (þeir nýju, af Significant Other og Choc. Starfish) eru oftast samsettir úr “wooha” eða “F**k”. Engin dýpt, enginn frumleiki.
Og annars vegar er það líka persónuleikinn sem hann hefur. Hann er að móðga hljómsveitir líkt og Slipknot, Taproot og Creed, sem er merki um heimsku. Og svo hef ég einnig heyrt (óstaðfest) að hann hafi verið að tala illa um KoRn í viðtali við eitthvað tónlistarblað (kemur fram í netspjalli sem hægt er að finna á KoRnWeb.com). Ef ekki væri fyrir KoRn er mögulegt að Limp hefðu aldrei náð plötusamning. A**hole.

En, fyrir utan Fredda litla, þá er hljómsveitin Limp Bizkit sjálf ágæt og hæfileikarík, og eiga ekki skilið að fá þá neikvæðu gagnríni sem hún fær vegna Fred. Það væri því frábært ef þeir mundu bara losa sig við litla gerpið og næla sér í ekta söngvara.

En eins og ég sagði áður, þá er þetta mitt álit og aðeins MITT, en endilega kommentið á þetta og segið hvað ykkur finnst.

ég erí hljómsveit og við semjum allt beint frá Hjartanu og ég er sammála því að tónlistarsmekkur manna er mismunandi eins og ég hlusta bæði heayvi mikið á Eric Clapton og Dimmuborgir og Cradle of filth og Bob Dylan

Það er oft þannig með hljómsveitir að þær byrja með allvöru tónlist með frumleika og stíl, en síðan fara þær á e-n samning og verða þannig meira commercial! Þannig að í flestum tilfellum eru þær bestar í byrjun, hráar og frumlegar!

Málið er að öll tónlist er byggð á ákveðnum formum og reglum. Sum form eru veik og önnur sterk. Svona svipað og með byggingalist.

Ef við ætlum að dæma tónlist einvörðungu af ytra útliti þá náum við aldrei sömu niðurstöðu en ef við berum saman formin, formúlurnar o.s.frv. þá getum við greint í sundur góða tónlist frá “lélegri” tónlist.

Flest tónverk sem við getum virkilega kallað snilld koma frá 1600-1900 sem ég tel, sem menntaður tónlistamaður, að hafi verið hápunktur vestrænnar tónlistarmenningar hingað til.
Við getum nefnt mörg stór nöfn eins og Johann Sebastian Bach, Wolfgang Amadeus Mozart, Ludwig Van Beethooven, Joseph Haydn, Georg Friedrick Handel, Antonio Vivaldi, Johannes Brahms, Richard Wagner o.s.frv.
Allir þessir menn voru/eru risar í okkar tónlistarsögu.

Það sem einkennir tónlist frá þessum tíma er hvað hún er djúp og ígrunduð, meira að segja í léttum verkum eins og hjá Mozart finnur maður dýptina og það að tónlistin er virkilega að tjá hugsanir tónskáldsins.

Nú öll þessi tónlist er byggð á ákveðinni grundvallarformúlu sem heitir Kontrapunktur en það eru reglur varðandi tónfærslu og hljómfærslu.
Það eru til heilu bækurnar um þessar reglur þannig að ég ætla ekki að þylja þær upp hérna.
Það hefur sannast að sú tónlist sem byggir á þessum reglum er “Superior” yfir allt annað í tónlistarsögunni. Tónskáldin ná einfaldlega meiri dýpt og karakter í tónlistina.

Vandamálið við þessa tónlist er að til þess að skilja fegurð hennar og dýpt þá þarf hlustandinn að þjálfa eyrað til þess að taka eftir raddfærslum sem orsaka spennu o.s.frv. og í hraða nútímans nenna margir ekki að leggja smá á sig til þess að komast í annan heim tónlistarinnar.

Kosturinn við Poppið, rokkið og hvað allt þetta heitir nú. Er það að það getur hver sem hlustað og þarf engan tíma til þess að skilja tónlistina.
Hvers vegna? Vegna þess að í dag byggist flest tónlist á textanum en ekki tónmálinu, sem þýðir að tónmálið er vanrækt og það grunnt og er kannski ekki í neinu samræmi við það sem textinn fjallar um.
Sum tónlist í dag byggist ekki einu sinni á textanum heldur af ímyndum, það virðist vera nóg að vera falleg(ur) og sexý til þess að lag verði vinsælt þó að bæði texti né tónmál sé í tómu rugli.

Jæja, ég gæti haldið áfram í alla nótt en ég hlífi ykkur við því.

Kveðja,
Falcon1

ég nennti ekki að lesa þetta alltsaman… en það eina sem ég hef að segja er að limp bizkit og allt þetta nu-metal fjöldaframleidda kjaftæði er að eyðileggja tónlistariðnaðinn… sumt snýst einfaldlega ekki um smekk…frekar um þroska… spurðu hvern sem er sem tekur tónlist alvarlega og hefur hlustað lengi á tónlist og ég efast um að nokkur sem þú spyrð fílar limp bizkit í klessu… helstu aðdáendur limp bizkit eru einhverjir reiðir smástrákar á aldrinum 13-15 ára sem hafa ekki þroskað tónlistarsmekk sinn og eru að byrja að feta sig áfram(ekkert að það sé neitt slæmt við það) eða einhverjir gaurar nennir ekki mikið að vera að pæla í þessu
og eins og outlawtorn var að segja þá eru ekki margar hljómsveitir sem eru að semja frá hjartanu í dag..hlustaðu t.d. á textana í lögunum hjá limp bizkit… þetta er e-ð sem þeir hafa skellt saman á 5 mínútum því þeir nenntu ekki að gera það betur

og fred durst er helvítis fífl
takk fyri