Það er ekki alveg satt. Misskiptingin er minnst í Svíðþjóð, Noregi, Danmörku og Þýskalandi m.a. Nær allstaðar utan Evrópu er misskipting meiri en þar (undanskilið er Japan). Skv. Gini stuðlinum allavega ;)

Vitanlega þarf einhver að vinna þessi störf. Stór hluti þeirra er unnin af ungu fólki, þ.e. sem gera þetta ekki að ævistarfi sínu og mjög mikil endurnýjun er í þeim geira.

Hitt er að það á ekki að vera arfleið þín sem ákveður hvort að þú vinnir á McDonalds eða sért viðskiptafræðingur.

Hvað vilt þú í stað skatta?

Það er nú þannig að ef þú ert kominn í háar stöður þá áttu miklu auðveldara með að fá stóran hluta launanna þinna greiddan í hlutabréfum o.s.frv. Hlutabréfin geturðu svo selt og þarft bara að borga fjármagnstekjuskatt af þeim tekjum t.d. Ekki stærra hlutfall, heldur sama hlutfall.

Tengslin eru þau (í flestum tilfellum, líklega jafnvel langflestum) að fólk vill lifa eins og milljarðamæringarnir, þó það hafi ekki efni á því. Lítið við því að gera svo sem, en ekki mitt eða þitt vandamál - og alls engin ástæða til að reyna að sporna við fótum gegn þeim sem hafa það nógu gott til að sleppa við yfirdráttinn :)

Þeir sem eru á yfirdrætti geta einfaldlega sjálfum sér um kennt og ættu kannski frekar að huga að eigin lífsstíl, en því að reyna að minnka lífsgæði þeirra sem betra hafa það :)

Yfirdrættir tengjast neysluæði þjóðarinnar og minni sjálfsstjórn fólks en áður fyrr (sem einnig spilar inn í öryrkjavæðinguna, aukina fíkniefnaneyslu, aukið þunglyndi….) Enginn neyðir þig eða aðra til þess að fylgja þessum lífsstíl.

Ef þú fengir sömu laun fyrir að vera ómenntaður eða vera í námi þangað til þú ert um þrítugt, hvort myndirðu gera?

Peningur er það sem hvetur samfélagið áfram, sad but true. Það er alltaf hægt að tala um að þetta skipti engu máli og að það eigi ekki að vera nein stéttarskipting en þá er enginn drifkraftur í samfélaginu.

Ég mjög rólegur að eðlisfari og þú þarft ekki hafa neinar áhyggjur af því að ég sé eitthvað að missa mig en ég þakka samt umhyggjuna.

Það sem fer kannski pínulítið í taugarnar á mér þó minna en þú heldur er þessi fullyrðingagleði þín. Ef laun fara upp upp upp þá sko….. Svona lagað er aldrei gott að setja bara eitt og sér fram. Þetta er í raun áróður sem engan veginn er trúverðulegur. Þú verður að rökstyðja mál þitt betur svo við sem lesum þetta skiljum hvernig þú kemst að þessari niðurstöðu. Þú spárir jafnvel lýðræði daðudaga fyrir peningaræði hvernig færðu það út?

Það að laun hækki þýðir ekki að verðlag þurfi að hækka enda er þetta ekki háð hvort öðru. Kaupmáttaraukningin sem hefur átt sér stað er gott dæmi um þetta, kaupmáttargeta okkar er meir þrátt fyrir hærra verðlag. Laun hafa hækkað meira en verðlag.
Samanburðurinn hjá þér er líka rangur, þú getur ekki borið saman lægstu laun og hæstu vegna þess að eðli þeirra er misjafnt. Lægstu laun eru nánast fasti svo sem 90.000 á mánuði og hækka ekki eða allavega ekki mjög hratt. Hæstu laun geta farið eins hátt og fyrirtæki eru reiðubúin til að borga starfsfólki sínu. Ef árar vel í hagkerfinu hækka hæsu laun og laun yfir höfðu en lægstu laun eru eðlimmáls samkvæmt áfram lægstu laun og hreyfast því ekki úr stað.

Það sem gleymist að líta á er að þegar árar vel hækka laun flestra ekki vegna þess að launaflokkar hækka heldur vegna þess að samspil milli framboðs og eftirspurnar breytist. Eftirspurn eftir lágt launuðum störfum minnkar og menn sækja í hærra launuð störf, slíkt hefur undantekningarlaust í för með sér að menn í lægstlaunuðu störfum annað hvort hækka í launum eða sækja annað. Líkt og gerst hefur á Íslandi. Ef markaðurinn er frjáls og lögmá framboðs og eftirspurnar fær að ráða er ekkert vandamá til staðar enda á slíkum mörkuðum færast menn hraðar upp og niður á milli stétta.

Í bókinni Principles of Economics eftir Gregory Mankiw, sem notuð er til kennslu í hagfræði í flestum háskólum heims, er gerð grein fyrir rannsókn á fátækt í Bandaríkjunum. Þar kemur fram að á hverjum tíma sé ákveðið hlutfall almennings undir fátæktarmörkum svonefndum. Einnig er tekið fram að á milli mælinga, sem voru á nokkurra mánaða fresti, voru aðeins 3% fólksins ennþá undir fátækramörkum! Hinir höfðu færst ofar og aðrir dottið niður eða nýir komið inn allslausir frá öðrum löndum

“Misskipting þýðir að tekjur skiptast misjafnt, ekki að allir verði voða ríkir”
Misskipting getur allt eins þýtt að allir séu að verða voða ríki bara mis ríkir, ekki fullyrða út í bláinn. Á Íslandi hafa öll laun hækkað en samt er misskipting hvað segir það þér?

“Þessvegna vildi ég benda á að kannski væri nær að setja þessa peninga út í þjóðfélagið “

Hvaða peninga? Átt þú þessa peninga til að ráðstafa með? Við höfum aldrei sett meiri peninga í heilbrigðiskerfið en núna, kannski er vandamálið ekki leyst með því að henda meir peningum í það. Skólar hafa aldrei verið jafn dýrir í rekstri og nú og aldrei í sögu landsins höfum við eytt meiru í skólamál við erum í 1 sæti á lista OECD yfir þau lönd sem setja mestu fjármuni í menntakerfið. Strætó var og er að tapa 1 milljón á dag og fólk er ekki nota vagnana viltu þá fara dæla meira af skattpenignum vinnumarkaðarinns í lélegt kerfi?

“Erum við virkilega orðin það samvisku og sálarlaus að við getum ekki hjálpast að eða aðstoðað hvert annað “

Hér ertu að koma með siðferðislega spurningu sem hver og einn verður að svara fyrir sig en þú vilt greininlega svara henni fyrir alla og ráða fyrir alla. Veist þú betur en aðrir hvernig á að gera samfélagið betra?
Það sem þú ert að segja við vinnandi fólk er komið með peningana ykkar og ég skal svo dreyfa þeim jafnt svo allir verið hamingjusamir og samfélagið og lífið sanngjart.
Þessi hugmyndfræði byggir á þvingunum, afhverju ekki að leyfa hverjum og einum að leita lífshamingjunnar á eiginn forsendum? Hvort sem það eru peningar eða eitthvað annað. Þú hefur peninga á heilanum og það er kannski þitt markmið í lífinu að eiga nóg af þeim gott hjá þér en ég vil bara leita lífshamingjunnar á öðrum stöðum enda held ég að fjármagn geri menn ekki eitt og sér hamingjusama.