það væri ekkert að því að hafa svona 500 gaura sem kynnu svona che guevara hernað ef við yrðum af einhverjum ástæðum hertekin sem ég efast reyndar um.
enn ekki mikið gagn af því enn við skulum bara halda okkur við kanan

Weekend Warrior sem heitir kannski Sly Stallone? :)

Þó þetta komi umræðunni ekki beint við þarf ég að koma þessu á framfæri. Herskyldan sem slík er afnumin já en athugaðu það að bandaríski herinn má samt sem áður kalla inn menn á aldrinum 18 - 26 ára hvenær sem þeim sýnist ef þeim finnst þörf á því.

Quote:
At this time, the U.S. operates under an all-volunteer armed forces policy. All male citizens between the ages of eighteen and twenty-six, however, are required to register for the draft and are liable for training and service until the age of thirty-five.


Einnig vil ég bæta við að ég held einmitt að herleysi Íslendinga sé ein stærsta ástæðan fyrir agavandamálum hér á landi, ásamt þeirri staðreynd að foreldrar eru upp til hópa mun minna heima hjá sér að hugsa um börnin, heldur eyða mun meiri tíma í vinnunni. Þó svo það væri ekki herskylda hér á landi er augljóst að gífurlega margir myndu skrá sig í sjálfboðaher og að langstærstur hluti þessara einstaklinga myndi mjög ólíklega verða að glæpamönnum, eða ganga um bæinn berjandi mann og annann, eins og virðist vera orðið gífurlega algengt meðal hópa 14 - 17 ára patta niðri í bæ. Að sjálfsögðu ætla ég ekki að dæma alla 14 - 17 ára drengi sem einhverja berserki en þetta er að verða sífellt algengari sjón, að sjá hóp unglinga snapa sér slagsmál og skæting (oftast við einn eða tvo eldri gaura) og berja þá svo í spað, af engri augljósri ástæðu. Auðvitað eru eldri gaurar að þessu líka en ég verð töluvert minna var við að þeir séu að hópa sig saman til þessa.

Ekki gleyma því að með þessu erum við ekki bara að búa til einhverja morðóða Rambóa, heldur sjálfsagt þjóðfélagstól, sem tæki að sér ýmislegt fleira en hernað. Allskonar byggingarframkvæmdir, kortagerð, hjálparstarf (m.a. björgunarsveitir og viðbrögð við náttúruhamförum), aukin löggæsla ef þörf krefur og ýmislegt fleira eru önnur sjálsögð hlutverk hersins.

Ég segi já við íslenskum her.

Möguleiki á því………

abh :

“Nei, fangelsi er refsing, þetta á að vera ömurlegur tími í lífs hvers manns sem þarf að sæta fangelsisvistar”

Já og litli smáglæpamaðurinn sem lendi á röngum vegi vegna fjölskylduaðstæðna, kemur út eftir 2 ár orðinn kaldrifjaður morðingi sem á eftir að drepa 3 menn á lífstíðinni og misþyrma 20.
En ef hann hefði fengið endurhæfingu þá væri hann núna rafviki með fjölskyldu og hamingjusamt líf og skilaði sínu til þjóðfélagsins í skatti.

Auðvitað á fangelsi ekki að vera dekur og nudd og kampavín. En endurhæfing, félagsleg aðstoð og skólaganga gerir OKKUR mesta gagnið, en ekki bara vesalingunum sem í þessu lenda.

Tek það fram að þetta tilraunafangelsi í UK var einmitt með nokkra síglæpamenn og morðingja og þeir breyttust allir, svo ef vel er í þetta lagt þá virkar þetta greinilega langt fram eftir.

p.s.
Ég hef ekki bækur um þetta fyrir framan mig fyrir þá sem eru forvitnir, en ég semsagt las þetta þegar ég var að læra sálfræði, í einhverri byrjendaskruddu…

Vandamálið sem við erum að reyna að kljást við er að reyna að fækka afbrotum. Ef það að refsa fólki harkalega virkar ekki til þess, hver er þá tilgangurinn?

Markmiðið hlýtur alltaf að vera að skila nýtum einstaklingum út úr refsikerfinu en ekki ennþá skemmdari brjálæðingum sem fremja þá verri glæpi.

Ég vísa bara aftur til USA. Þar er meiri hluti þjóðarinnar í fangelsi en á nokkru öðru vesturlanda en glæpir engu að síður ekki minni, nema síður sé.

Hefnd gerir okkur engu bættari. Betrun gerir okkur bættari og hefðbundin fangavist virðist eiga lítið skylt við betrun.

Já, að sjálfsögðu þarf þess. Við vitum ekki hver besti kosturinn er fyrir Ísland án þess að prófa. Hver veit, Þjóðvarnarlið gæti verið sniðugt og “paramilitary” jafnvel líka, við vitum ekkert um það núna. Þetta er samt eitthvað sem þarf ekki að íhuga fyrr en BNA menn hafa ákveðið að fara.

Ég heyrði líka einhversstaðar hugmynd um varnarsamning við Breta. Það gæti orðið ágætt ef sá möguleiki er fyrir hendi.

Sæll mal3.

Varðandi skæruhernað:

Mér er reyndar ekki kunnugt um hæfni vel þjálfaða öryggissveita til skæruhernaðs eða öryggisvörslu. Ég skal setja framm ástæður þess að það telst óráðlegt að þjálfa slíkan her á íslandi. Þarf að meta þá raungetu íslands til slíks hernaðs, ég er ekki með menntun á þessu sviði en er áhugamaður um hernaðartækni og aðgerðir á milli 1940 til 2000. Það er mjög sjaldgæft að skæruhernaður hafi náð góðum árangri eða heppilegum sigri, helstu stríð á þessum árum sýna nokkuð vel framm á það. Það er almennt viðurkennt að skæruhernaður séu nærri óhæfur til að skaða marktækt herdeildir í beinum átökum, þá er miðað við að skæruliðar séu illa þjálfaðir og ekki atvinnuhermenn.

Þekkt stríð :

Víetnam, afganistan(1980-1990), seinni heimstyrjöldin og sómalía hafa fengið orð sitt fyrir skæruhernað að vissu leyti. Samt var skæruhernaður talinn skilvirkur hjá afganistan, þá er sá sigur vafasamur þar sem Sovétríkin voru í fremur óstöðugu ástandi. Víetnam er kannski þekkt fyrir skæruhernað en hefðbundinn hernað, samt var meginhluti fráfalla af völdum her norður víetnam (NVA). Skæruherðnaður var með lágmarksáhrif, skæruliðar(Viet-kong) voru mjög illa búnir og illa þjálfaðir. Hlutfallið á milli dauða bandaríkjamanna og norður víetnam var í fyrstu mánuðum stríðsins nokkuð líkt en síðan margfaldaðist það hjá NVA nærri um þrefalt og talið vera mun hærra (uþb. 1 á móti 20-40) hjá viet-kong. Stólpi skæruhernaðar í víetnam var hæfni skæruliða í suður-víetnam til að fá grunnþjálfun og birgðir hjá norður víetnam, nærri endlaust magn af sjálfboða liðum og hjálp kambódíu við flutning vopna og hermanna( td. Ho-Ci-Min ). Seinni heimstyrjöldin markaði gagnleysi skæruliða í beinum átökum en nýtni við upplýsingasöfnun, einungis var hægt að hefja aðgerðir í beinum átökum þegar þýski herinn var byrjaður að berjast á tveimum víglínum. Sómalía var áhugaverð aðstaða fyrir bandaríkjamenn þar sem þeir voru reyna friðargæslu og mistókst við það. Nálægir stríðsherrar ( var talsvert magn af þeim ) voru gjarnir til að reyna stunda einhvert form af skæruhernaði með þeim afleiðingum að þeir voru að missa ógrynni magn fólks með smávopn ( AK-47 og sprengivörpur ), hlutfallið var orðið svo ýkt á tímabilum að bandaríkjamenn misstu 1 mann á móti 100-130 í átökum. Þetta sýndi framm á nauðsyn þjálfunar og búnaðar, herinn sem er betur þjálfaður og betur búinn nær sigri með slíkum yfirburðum að hlutfallið verður fárálega hátt.

Ísland :

Það er einmitt þessi yfirburður sem sýnir sig varðandi okkar aðstöðu, flest lönd sem hafa stundað langvarandi skæruhernað hafa möguleika á mannaafla og birgðum. Enginn her getur barist án þess að hafa menn og búnað, það er ástæðan fyrir því að mínu áliti er skæruhernaður óraunhæfur við vörn íslands við innrás meðal herafla(um 30.000 manns). Ísland er auðveldlega einangrað og hefur fáa staði til smygla nauðsynlegum búnaði, erfitt að fela vopnageymslur, aðstaða fyir samskipti slök og þörf fyrir óeinkennisklædda hermenn ( brot á stríðssáttmálum ). Vegkerfi okkar tryggir að allar samgöngur verði samstundis undir yfirráðum innrásaraðila með lágmarks fyrirhöfn, takmörkun aðgangs á almenningssamgöngum er líka vandamál fyrir skæruhernað. Reykjavík er gott dæmi, örfáir vegir útúr borginni, fáar hafnir og nærri ekkert um tré(eða álíka) til að forðast hermenn við útgöngubann. Það er fáránlegt að reyna fela sig í náttúru íslands, þar sem nærri ekkert er um “gróður” til að nýta sér til varnar. Vörn á íslandi er í sama vandamálinu og miðausturlöndin, þrátt fyrir fjöll. Hópur hermanna að einhverri marktækri stærð er samstundis sjáanleg í íslensku landslagi. Birgðir eru hryllilegt vandamál, að koma búnaði, skotfærum, mannafla og birgðargeymslur er varla hægt að viðhalda. Þar sem skæruhernaður byggist á árásum eftir innrás, þá er fóthald komið og hefðbundinn vígbúnaður reiðbúnninn hjá innrásaraðila.

Birgðir og sjór :

Trygging fyrir brigðum fyrir 2.500 til 4.000 manns er ekki raunhæf og fráfall er óhjákvæmilega hátt. Noregur (uppáhaldið mitt) myndi geta brotið upp andspyrnu auðvelda skyldu þeir gera innrás. Þá er líka vandamálið með sjóher, að viðhalda sjóher krefst mjög mikil magns fólks. Sem þarf að vera vel þjálfað, fyrir freygátu þarf minnst um 200 manns og tundurspillir um 400 manns. Það er bara ekki hæft að reyna það, það væri of mikið af illa þjálfuðum eða áhugalausum hermönnum. Slakur herafli er lélegur her, þess vegna er svona lítil prósenta í öðrum þjóðum í herjum þeirra, gæði í stað magns og gæðin skipta öllu máli. Ísland getur ekki tryggt nægan fjölda til að verjast nokkurs konar árás í raun.

Kostnaður :

Hár kostnaður við herafla er líka óhjákvæmanlegur, það er bara ekki hægt að eyða þessum litla peningi sem ísland hefur í boði. Sá peningur væri betur notaður í eitthvað annað, heilsugæslu, landhelgisgæslu eða menntamál. Samkvæmt “CIA factbook” ( www.cia.gov ) er kostnaður við hernað ansi mikill, þó að maður sér lágar tölur sem nálgast 10 milljón dollar (landið Belize ) fyrir um 2.500 hermenn koma fyrir. Þá er Luxemborg með her upp á 2.500 manns en borgar árlega 147.8 milljónir dollara, það er ekki gott fyrir fjárhaginn okkar. Siðan er kostnaður stundum um 350-500 milljónir dollara fyrir um 5.000 hermenn, Bahrain ( 500 milljónir dollarar ) og nokkur suður-ameríkulönd(uþb. 350), þessi lönd hafa her minni en 10 þúsund manns. Svona fjármagn er bara hreinlega firring á fjárhagi íslands.

Hvað með öryggið :

Við innrás er NATO skásta lausnin, NATO er okkar öryggi gagnvart erlendum innrásum ( ægilegi noregur :D ). Þá kemur upp spurningin um hryðjuverk, sérhæfðar öryggisveitir til að berjast við hryðjuverk. Þá gæti líka verið betra að stækka frekar lögreglu íslands með lokkandi tilboðum. Betri laun, betra lögreglunám og vinnutímar gætu líka sefað hræðslu íslending um öryggisleysi gagnvart hryðjuverkum. Bæta landhelgisgæsluna og kannski punga út fyrir annari þyrlu. Ég er hrifinn af skynsömum lausnum, þess vegna eigum við björn ( bjarnarson ) ekki mikla samleið. Þetta á sér ekki fordæmi að við skyldum reyna slíkar aðgerðir og tillaga mín væri frekar að við skyldum borga undir bandaríkjaher á íslandi til að halda honum á landinu. Minnka fjárhagsbyrði bandaríkjahers til að sannfæra þá um það er ekki svo mikið tap að halda herstöðvinni.

Tilaga þínar (mal3) :

-Samtök sem vinna með núverandi valdaþjónustum :

Alls ekki hrifinn af því, frekar að aðlaga núverandi þjónustur að viðbætum eða breytingum. Lögregla og landhelgisgæsla eru góður kostur, þá er slík viðbót á íslenska valdakerfið lögleg og tryggir hernaðarleysi okkar. Þá er þetta undir framkvæmdavaldinu komið og hlýtur að ramma okkar laga, ekki hægt að skaða þrískiptingu valdsins. Tillagan er góð hjá þér en ég er ekki sammála útfærslu hennar. Stækka og endurskipuleggja núverandi stofnanir í stað “hers”.

-Ísland og óþægindi varnaleysis :

NATO er okkar vernd og verður það nokkuð lengi í viðbót. Þó að ísland hafi ekki fast varnarlið erum langt í frá utan varnarskjöldi NATO, það eru fjöldi herstöðva með getuna til að hefja árásir samstundis frá bandaríkjunum, kanada og grænlandi. Ef hinn máttugi noregur skyldi ráðast á ísland þá er bardagageta NATO líklegast ennþá næg til að senda magn flugvéla til að valda lamandi skaða á innrásarinn innan fyrstu 24 tíma frá innrás noregs.


ps. (mal3) Jafnrétti kynja í herjum ætti frekar heima í nýrri grein. :)

Kveðja Lain.

þegar víetnam stríðið hóst að alvöru 1969 hófst raunar 1967, seg mér hvaða tímabil gekk þá yfir heiminn? HIPPATÍMABILIÐ! og auðvitað var mikið um dóp og drykkju þar, það var pínu pínu lítið í seinni heimstyjröld og kóreustríðinu, fór nottla eftir löndum með áfengisdrykkju og ætla ég ekki að taka með þann vodka sem veslings sovésku hermennirnir komust í annað slagið í heimstyrjöldinni, lestu eitthvað fyrst, dæmdu svo.
Og með börnin, það eru ekki bara börn sem eiga feður sem börðust í stríðum sem lemja þau! það er til að mynda mikið um ofbeldi gegn börnum á íslandi og er innan við 0,01% af þjóðinni sem barist hafa í stríði. Ekki alhæfa svona, allt hefur sínar ástæður! en ekki gleyma, að það eru tvær ef ekki fleiri hliðar á hverjum hlut. Og svo ferðu að tauta um eldra fólk sem kallar yngra fólk fávita…það hefur ALLTAF verið þannig, ef hef fengið minn smekk af því…en ef þú vilt að eldra fólk taki mark á þér, gefðu þeim þá eitthvað sem taka má mark á.
LEstu, lærðu, hugsaðu og ef þú ert enn það vitlaust, dæmdu svo….

Exitmusic

ég ætla ekki að afneita þessu sem þú segir, og ef ég hef gert þann feil að segja einhverju vitleysu hér, biðst ég forláts. En ég veit ekki betur en það hafi ekki verið herkvaðning. Og þar sem við erum á þessum nótum þá spjallaði ég við mikið af uppgjafarhermönnum þegar ég var eitt sinn í washington, flest allt lappalausir menn sem börðust í Víetnam. Enginn þeirra hafði verið kvaddur, þeir gengu allir til liðs við herinn, og þessvegna datt mér ekki í hug að herkvaðning hafi verið…en ef svo var…biðst ég forláts

Exitmusic