Þessa bók var ég að klára að lesa nýlega og fannst hún nákvæmlega ekkert skemmtileg höfundurinn eiðir næstum allri bókini í að tala um einhverja máltíð nákvæmlega ekkert spennandi. Síðan var verið að búa til leikrit um þessa sögu og var það flutt úti í útlöndum. Og meðmælin hljómuðu ekki vel t.d. Þetta var fyrsta íslenska leikritið sem ég hef séð og eftir að hafa séð þetta leikrit langar mig ekki til að sá annað íslenskt leikrit. Þílíkt góð meðmæli eða hitt og þetta er þvílík móðgun fyrir íslendinga.
En bókin fek nú betri dóma
,,Snjöll og skemmtileg saga.´´-The new york times.
,,Bókmenntalegur sigur.´´ -The european
,, Snilldarlega saman sett.´´ -Kirkus Reviews
Allar eru þessar setningar algjör þvæla og er þetta ofmetin bók.


Bókin er samin af Ólafi Jóhanni Ólafssyni sem hefur einnig samið nokkrar aðrar bækur t.d. Markaðstorg guðanna (1988) og Fyrirgefningar syndanna (1991). Hefur hann ólafur komist langt með það að semja bækur og hafa mörg erlend tímarit og dagblöð skrifað um bækur hans góða dóma enn eiðileggur þessi bók nú alveg fyrir honum.
Bókin kom út árið 1994 og var gefin út af Vöku Helgafell.
Kápuna gerði Valgerður G. Halldórsdóttir.
Og bókin var prentuð út af Norbok.

Þessi bók er um mann að nafni Gils sem er sölumaður og er meðlimi í matklúbbi og heldur alltaf veislu með sjálfum sér einu sinni á ári og borðar hann þá ýmsar krásir. Enn er hann hrifnastur að sniglum. Svo gerist það að það kvöld sem hann er að halda veisluna að þá dinglar maður bjölluni hjá honum og eftir stutt spjall í dyragættinni býður Gils manninum inn fyrir og fara þeir að tala um ýmis málverk og list. Síðan fá þeir sér að drekka og setjast svo við borðið og fara að éta og byrja á forrétti og drekka vín með.
restina getið þið lesið sjálf af bókini því mér verður óglatt af þessum viðbjóði.

Þessi bók var allveg hörmuleg og alltof ofmetin í alla kannta ég gef þessari bók ekki nema 1/2 af ***** og mæli ég með þessari bók ef þið viljið eyða lífinu í þvælu.