Þetta er allt saman satt hjá þér. Ég er einmitt búin að vera að hlaupa í hringi og reyna að átta mig á þessu, klám og strákar. Kærastinn minn horfir einmitt stundum á klám og ég fékk það alltaf á tilfinninguna að ég væri ekki nóg, og á tímabili langaði mér að verða eins og klámstjarna..því ég hélt að það væri það sem hann vildi.