Ég er 32 ára maður og ég var að hætta í hernum fyrir mánuði eftir að besti vinur minn dó og hef verið að drekka mig til dauða og reykjandi heilann pakka af sígarettum útaf því að kærastan mín fór frá mér með gamla foringjanum mínum, þangað til að ég skaut hann beint í hausinn leið og ég sá hann vera að skokka úti og ég endaði í fangelsi fyrir morð.

Eftir 10 ár komst ég út og var freskur, nema að ég hélt áfram að reykja og drekka, síðan þá kom bréf heim til mín og það stóð í því að herinn vildi fá mig aftur út af því að hitler sprengdi nokkrar borgir og að þeir hleiptu mér útúr fangelsinu útaf því að þeir vildu mig. En ég fer sem óbreittur í stríðið þannig að ég ætlaði að hugsa mikið um hvort ég ætti að fara í stríðið eða að bara vera hérna að fara alltaf í fangelsi.
Næsta dag samþykkti ég þetta og beið þangað til að þeir kæmu að sækja mig.

Í stríðinu er ég allt annar maður(næstum því) og þar sem ég hjálpa fólki(mínu eigin) og ræðst á það en ef ég er ekki í stríðinu þá er ég bara maður sem ræðst á fólk sem pirrar mig. Þar sem bíllinn er kominn er ég mjög óstyrkur með rauðkrossaða hjálminn minn í hendinni og sérstaka hnífinn minn í beltahulstrinu.
Því miður var búið að breita lögunum til þess að komast í stríði og ég þurfti að fara í æfingabúðir aftur þannig að ég fór í æfingabúðinar, barði liðþjálfarann og þurfti ekki að fara i gegnum búðinar.

Eftir nokkrar vikur þá var ég kominn í stríðið og það endaði að vera mjög leiðinlegt að liðsforinginn í liðinu sem ég fór í var alltaf að segja að við munum lifa þetta af og að það væri allt í lagi að vera hræddur.. ég meina það! ég mundi virkilega vilja að berja hann og þá fengi ég bara að fara í lið þar sem er eikker allmennilegur liðsforingi.
Og ég barði hann svo oft og fast að hann fór heim, síðan eftir nokkrar vikur kom bréf til mín sem stóð í ‘Takk fyrir að koma mér útúr. Ég veit ekki hvernig ég ætti að launa þér þetta.. en það eru nokkrar sígarettur með þannig að takk.’ og ég var færður í eitt besta liðið sem er í þessu stríði.

Hitler er skotmarkið þannig að það var sent 10,000(og hækkandi) beint til þýskalands til þess að drepa hitler og eins marga hermenn sem við gátum.
Þar sem við vorum á landinu hjá óvinunum þá voru allir í skjóli frá klukkann 1 um nótt til kl 12 um kvöld allann tímann þangað til að við áttum að gera árás á borg sem við vorum mjög nálægt, ná borginni og vernda, en það gekk ekki vel þannig að við þurftum því miður að sprengja hana og fara framhjá.
Næsta sem mun vera gert er að senda þrjá hópa í Wolfenstein kastalann sem er haldið að Hitler sé í og reyna að drepa hann þegar enginn sér þannig að það var bætt við manni í hópnum mínum sem var sniper og auðvitað þá hafði þessi hópur aldrei haft snipera áður þannig að ekki voru allir glaðir.

Það tók okkur 7 daga að fara til kastalann og það var enginn furða á að það væri haldið að Hitler væri hérna, kastallinn er morandi af þýskurum sem voru mest í miðjunni og það var búist við að hann væri þar, en við vorum rétt komnir inní kastalann og það er löng leið í miðjuna. Ég tók upp hnífinn til að drepa vörð sem var að koma, allir fóru í skjól og þarna kom vörðurinn og kíkti í áttina til okkur, sá engann þannig að hann snéri við og labbaði í burtu, en ég læddist létt á tám og greip i andlitið, kom með hnífinn á hálsinn og skar hann.
Vörðurinn datt harkalega niður og það heyrði enginn.. eins gott. Þá kom sniperinn með hugmynd sem var allveg ágæt, að hann gæti farið í fötin á vörðinum og komist eins hátt og hann gæti, síðan skotið Hitler þegar hann sá hann. Þessi hugmynd virkaði vel, nema að Hitler var ekki í kastalanum.

Sniperinn sagði okkur frá þessu og þá kom beint uppí hugann minn að Hitlar hafi fúið því að það væri njósnari hjá okkur sem sagði honum allt. Eftir að hafa kynnst þessum nýja gaur þá var hann allveg ágætur, þrátt fyrir að vera svona leiðinlegur. Þegar við fórum til baka þá var frétt að Hitler gafst upp og þá tók ég eftir að gaurinn með sniperinn var allveg mjög hissa, meira hissa en allir aðrir hérna.. þá fór ég að gruna að hann gæti verið njósnari og að Hitler hafi kannski verið í húsinu, og hann tók hnífinn sinn tók í mig og setti hnífinn á hálsinn og byrjaði að hóta að drepa mig. Ég var rólegur síðan sá ég að þetta var hnífur sem Hitler heiðrar hugrökkum hermönnum með og að þeir eru mjög beittir, þá hugsaði ég að grípa um höndina á honum og sparka beint í punginn á honum en ég vildi prófa skammbyssuna mína þannig að ég tók hana, miðaði hana á gaurinn án þess að hann hafi tekið eftir og tæmdi skothylkið og tók síðan um höndina á honum og sparkaði beint í punginn á honum og þá kom hershöfðingi og ætlaði að segja að ég hafði ekki gert það rétta því að við þyrftum að fá upplýsingar úr honum og ég lamdi hershöfðingjann og síðan varhent mér aftur í fangelsi í fimm ár.

The End

takk fyrir takk fyrir ;Þ

að gagnrýna þessa sögu er skamm :)

Spila Wolfenstein!