Þúst, fólk hefur sagt að það hafi farið úr líkamanum sínum og getað farið bara í næstu herbergi og hlustað á og horft á foreldra sína t.d. spjalla um eithvað og svo farið aftur í líkamann og sagt þeim nákvæmlega frá því og eithvað þannig.

Jebb.
En það skemmtilega við svona staðhæfingar er að það er hægt að prófa þær, og það hefur verið gert. Hinsvegar heldur aldrei komið í ljós að þetta sé hægt, og þessvegna verður þetta ennþá bara eitthvað sem fólk segist geta gert.

Hitt sem þú nefndir kallast lucid dreaming og er alveg raunverulegt fyrirbæri. Hinsvegar sé ég ekki hvernig það ætti að vera hægt að hitta aðra sem eru í samskonar ástandi, þar sem að draumar eru fyrst og fremst inní hausnum á manni.

Eins og ég segi, fólk sem lendir í þessu er ekkert að ljúga, það trúir því sem það segir að það hafi lent í vegna þess að upplifun þeirra var alveg jafn raunveruleg og allt annað.

Með miðlana hins vegar þá eru þeir frat, eins og ég segi þá nota þeir aðferð sem heitir cold reading og þegar henni er beitt á mann þá virkar það eins og að manneskjan sé að þilja upp fyrir manni æi einni runu þó að rauninn sé önnur.

Cold Reading er tækni sem byggist á því að manneskjan segir orð, gjarnan eitthvað sem passar við marga, og fylgist með svipbrigðum viðmælandans til þess að komast nær, og vitanlega þegar miðillin segir eitthvað sem á við um manneskjuna þá hrópar viðmælandinn “já, þetta er hann pabbi” eða eitthvað álíka.

Dæmi:
M(iðill): Ég sé mann, hann er gráhærður, var lengi veikur
V(iðmælandinn): *stur upp svip um að hann kannist ekki við þetta*(ómeðvitað að sjálfsögðu)
M: Nei, hann þekkti einhvern sem barðist lengi við veikindi, kannastu við hann?
V: Jaa….
M: Hann var ekki náskyldur, tengist eitthvað sjónum, segist heita Jó … uhm Jóhann … Jónmu …
V: setur upp svip sem gefur til kynna að hann kannist ekki við þetta
M: G … Guð …. mundur … Sigm … mund … Ey …
V: JÁ, hann Eyólfur gamli, já, hann vildi alltaf flytja einhvert nálægt sjónum
M: Já, takk takk, Eyólfur var það, sambandið er eitthvað truflað.
M: Hann segir að þú eigir að hugsa vel um þig, passa .. uhm … hann segir að þú sért með verk einhversstaðr, óþægindi
V: já, ég er stundum með verk í bakinu.
M: já, bakverk, já, hann segir að þú eigir að fara vel með bakið á þér, takk takk.

Allir vilja jú fá pening

Hvernig er hægt að koma með óhyggjandi sannannir fyrir því að eitthvað svona sé ekki til? Það eina sem þú getur gert er að skoða hvað bendir til þess að eitthvað svona sé til og ef nákvæmlega ekkert bendit til þess þá er rökréttast að trúa því ekki, og það er ekkert sem bendir til þess að það sé nokkur sál, við erum bara það sem við erum og persónuleikinn okkar ræðst af heilanum okkar, ekki einhverju töfrafyrirbæri sem tekur sér bólfestu þa

Að ljúga þýðir að segja vísvitandi ósatt, ef það heldur að það sé að segja satt er það ekki að ljúga.

Það eru náttúrulegar skýringar á þessu öllu þó svo að þú hafir ekki enn rekist á þær.

Það er ekkert sem segir að við getum séð inn í framtíðina, þó svo að við getum að vissu leiti spáð fyrir um hana.

Ef við hendum bolta upp í loftið getum við spáð fyrir um að hann detti aftur niður. Framtíðaspár okkar sem eru viðurkenndar kallast náttúrulögmálin. Miðlar hins vegar og spákonur sjá ekki inn í framtíðina. Þau annað hvort ljúga eða þá “ljúga” þau, þ.e. halda að þau hafi virkilega hæfileika sem er ekki til staðar.

Það er ekki hægt að spjalla við látna ættingja. Það er einfaldlega búið að bösta of marga miðla sem eru með tæki í eyranu þar sem þeir eru með samband við einhvern í tölvu sem flettir fólki upp… í alvöru.

Ef að þú vilt fá að vita hvernig þetta fólk virkar skaltu leita að Derren Brown á youtube eða bara að mediums, eða truth about mediums.

Þetta eru flóknar/einfaldar sálfræði aðferðir sem byggjast á því að blekkja viðskiptavininn þannig hann virkilega haldi að hann sé að tala við látinn ættingja.

Það er ekki hægt að fara út líkama sínum, þó svo að manni geti liðið þannig. Mér hefur oft liðið eins og ég geti lyft höndinni upp úr höndinni minni eða kreppt fingurna út úr fingrum mínum, alveg frá því að ég var barn… þetta er bara tilfinning og ég skil ekki af hverju sumir túlka þetta eitthvað frekar.

Flestir sem bera út svona sögur eru… tja… ég vil ekki segja heimskir, en þeir hafa bara ekki tamið sér gagnrýna hugsun og efasemdir.

Það hugsar: Hey, ég fór út úr líkamanum… í stað þess að hugsa: Hvað ætli þetta hafi verið.

draugar eru bull, þarf að segja meira?
árur…. bull
andaglas er bara blekking og “sjónhverfing”. Ef það væri virkilega andi í glasinu… þyrftu þá allir að láta einn putta á glasið?

Það þarf ekki mikið vit til að fatta að það er einhver tenging á milli þess að fimm til sex manneskjur eru allar að snerta glas og afleiðingarnar eru þær að það hreyfist. Síðan þegar fyrsta hreyfingin kemur byrja allir ósjálfrátt að spila með.

Mundu, mannsheilinn og hugurinn er langt frá því að vera fullkominn. Við þurfum ekki meira en 4 punkta og þá erum við byrjuð að sjá andlit.

Það er lítill hluti af heilanum sem virkilega fer í það að búa til “okkur sjálft”. Sama hvað þú treystir þér vel, þá áttu ekki að treysta eigin upplifunum.

þá er það komið á hreint

“gott” að heyra :)

Já, það getur enginn fengið mann til að hætta að trúa á guð og taka traust á vísindi nema maður sjálfur, með miklum umhugsunum og eigin ákvörðunum, þó svo að utan að komandi “spark” er oftast það sem þarf til að koma ferlinu af stað. Kannast við það sjálfur.

En annars, ekkert að því að svara gömlum þræði, skoðanir mínar hafa ekkert breyst, og ef þær hafa gert það, þá er fínt að það komi fram :)