Það væri öruglega hægt að ná alveg 140 eða eithvað þannig með virkilega góðum genum og með ótrúlega hollum og góðum lífsháttum frá fyrsta degi.

ég held það séu engin mörk á lífi þannig séð.

Eru menn ekki að leita að “hrörnunar geninu” núna?

Annars veit ég ekki mikið um þetta, wiki?

Held að það sé ómögulegt að segja. Eins og mál standa núna er meðalaldur við “bestu aðstæður” (þá er ég að meina góð lífskjör og heilbrigðisþjónustu), 70-80 ár. Allt umfram það telst gott. Að ná 100 ára aldri, sérstaklega haldandi sæmilegum sönsum og viti, er sjaldgæft. 110-120 ára aldur er bara “freak of nature”.

En þetta gæti breyst í framtíðinni. Annaðhvort á “náttúrulegan” hátt, þannig að “bestu lífsskilyrði” batni. Til dæmis þannig að fólk verði ekki andandi að sér útblæstri úr bensínvélum daginn út & inn eins og nú er hluti af þeim lífsskilyrðum.

Eða þá á “ónáttúrulegan” hátt, þannig að læknavísindin finni upp á aðferðum til að seinka öldrun (í alvöru, ekki bara á yfirborðinu eins og nú er). Að það finnist aðferðir til að hægja á öldrun í frumum líkama okkar.

Líklega á hvort tveggja eftir að gerast. Einhverntíman á fólk eftir að geta lifað í 150, 200, 250 ár - kannski lengur ef það vill. Þá er reyndar spurningin: Hversu lengi getur manns heilinn - burtséð frá líkamanum - safnað “gögnum” áður en hann fer að klikka? Þá verður það líklega næsta viðfangsefnið að stækka “vinnsluminnið” og “harða diskinn” í mannskepnunni ;)

Endalaust mörg ár.

Ætli það sé ekki spurning um það hversu lengi heilinn endist?

Tæknilega séð ætti að vera hægt að taka hausinn og fá sér nýjann búk.

Ég hef heyrt að “okkar kynslóð” eigi léttilega eftir að ná að verða 130-140 ára.

Eina sem ég veit er að með því að lifa erum við að drepa okkur smátt og smátt. Ef við gætum lifað án nokkurrar líkamsstarfsemi, gætum við örugglega lifað lengi. Ég veit reyndar ekki með alla líkamsstarfsemi, en ég hef heyrt að melting og öndun sé að skemma okkur. Fyrir utan það að vöðvarnir rýrna smám saman, svo þótt við myndum komast hjá því að melta og anda myndu vöðvarnir líklega drepa okkur.

Ætli það væri ekki hægt að ná svona 130-140 ára aldri með fullkomnu líferni og fullkomnum genum.

Af “okkar kynslóð” grunar mig að allir verði meira eða minna dauðir fyrir fimmtugt.

ef að ekkert klikkar í þér þá gætiru eflaust lifað endalaust…

þannig að í framtíðinni KANNSKI væri möguleiki á að lifa bara eins lengi og þú vilt, ef hægt yrði að rækta bara líffæri og setja í þig eftir þörfum.

Með framförum í læknavísindum á næstu áratugum get ég ekki ímyndað mér annað en að sá aldur eigi eftir að hækka.
Ég stefni allavega að því að ná 90 ára aldri, hvort sem ég þurfi að breyta mér í semi-cyborg eður ei :|

Í theoríu er ekkert sem kemur í veg fyrir að lífverur hafi endalaust náttúrulegt lífsskeið, þ.e. að þær deyji ekki úr öldrun. Og menn munu líklega einhverntímann ná þeim skilningi sem þarf til að verða þannig lífverur, hvenær er hinsvegar erfitt að segja.

Tilraunir á músum sýndu að með því að borða aðeins 70% af þeirri næringu sem þú þarft lengirðu líftíman umtalsvert.

Ég nenni ekki að finna link á þetta núna, minnið mig á það seinna ef einhver hefur áhuga.

Hættið að hugsa um þetta, menn munu ekki fá að skipta um líkaman eða lifa eins lengi og þeir vilja, það myndi einfaldlega aldrei virka, heimurinn myndi fyllast,eða fólk myndi hætta að eiga börn, eithvað kemur uppá, allir drepast.. engin börn eftir, við útdauð :)

Hvaða rugl setning er þetta í undirskriftinni þinni?
Þetta er svona eins og “saddur er það sem maðurinn vill verða, en verður það aldrei”.

ég las einhversstaðar að það sé verið að reyna að koma í veg fyrir hrörnun á fólki með því að finna hrörnunargenið og hefta þá einhvernvegin á hrörnun líkamans. maður myndi þá bara mæta til læknis 25-30 ára og gangast undir einhverja einfalda aðgerð sem myndi koma í veg fyrir að líkaminn beyrtist og eldist meira. þannig myndi maður haldast 30 ára í útliti og líkamsbyggingu það sem eftir er. þá væri örugglega hægt að lifa í 200-300 ár

Bætt við 30. mars 2008 - 13:02
vona að það verði komið í gegn þegar ég verð 30 ára ;)

*fingers crossed*

Er meðalaldurinn samt ekki mikið lægri í Afríku en eins og t.d. í Evrópu? Kannski lifði hann jafn lengi og evrópubúar :)

Sumir í ættinni minni voru mjög langlífir.
En eins og var sagt einhverstaðar hérna lengst fyrir ofan var það örruglega útaf þessu “Stay active ” dæmi.

Eins og langaafi minn varð 105 að verða 6 og var held ég stjórandi í einhverju dæmi þangað til að hann varð 98 en síðan dó hann út af veikindum.

Amma mín er líka orðin 85 ára og er enn frekar virk. Er held ég í mikið af félagslegri kirkjumáladóti og eitthvað.

sennilega ekki fraedilegur moguleiki ad segja til um thad núna…

ég veit um mann sem varð 94 ára þegar hann dó og var búinn reykja frá því hann var 14 ára pípu og hef aldrei séð mannin nema með píppu í kjaftinum…

þannig :/ bara misjafnt kversu lengi fólk lifir og hann var ekki með nein lugnaveikindi eða því slíkt þegar hann dó :/

Las einhverstaðar(man ekki hvar) að líkaminn sé bygður fyrir 170 ár en við deyjum úr eiturefnum og slíkt, ekki alveg viss samt.

Meinarðu þá án þess að nota læknisfræði? Annars er spurningin hálf tilgangslaus vegna þess að það verður auðveldlega hægt að ná 1000 ára aldri og meira þegar við erum búin að þróa aðferð til að gera við líkamann almennilega. Sem sagt lækna öldrun.

En nú á dögum held ég að mörkin séu eitthvað kringum 120, það væri örugglega hægt að ná upp í 140 með mikilli heppni og góðum genum, eins og einhver sagði. Það væri líka hægt að rækta mjög langlífar manneskjur með kynbótum, eins og hefur verið gert með flugur til dæmis. Það hljómar auðvitað hræðilega en það væri samt hægt. Þá gætu menn auðveldlega náð 200 ára aldri og meira, án þess að nota neina “hátækni”, bara sömu aðferð og við notum núna til að fá bestu mjólkurkýrnar og svoleiðis.

Það er ekki til neitt sem heitir hæsti mögulegi aldur lífveru. Að jafnaði ná menn að verða um áttrætt við góð lífskilyrði, þá er alveg sama hvort við skoðum menn fyrir 3000 árum eða í dag. Menn sem lifðu góðu lífi á fornöld lifðu gjarnan til áttræðs eins og við gerum í dag.

Ástæðan fyrir því að við verðum ekki mikið eldri er sú að í því er enginn tilgangur. Ef litið er á þróun frá sjónarhóli erfðaefnis skiptir það engu máli hversu gömul lífveran er sem það tilheyrir á hverjum tíma. Eina takmarkið er að erfðaefnið lifi áfram. Ef við hugsum til þess að á steinöld lifðu menn aðeins til um 30-40 ára aldurs verður okkur ljóst af hverju konur verða til dæmis ófrjóar um þessar mundir, það er enginn tilgangur í því að útbúa líkamann þannig að hann sé frjór mikið lengur en til fertugs ef þú deyrð á þeim aldri. Þetta útskýrir líka sjúkdóma tengda elli og ellina sem slíka. Ef gen verður til þess að ég er líklegri til að fjölga mér áður en ég drepst skiptir mig engu máli hvort sama gen valdi lungnakrabbameini þegar ég verð áttræður, því að steinaldarmaður myndi hvort eð er vera dauður löngu fyrir það. Ef menn hugsa áfram á þessum nótum er ellinn ekki svo einkennilegt fyrirbrigði.

Svo ætti að vera ljóst að konur sem búa við góð lífsskilyrði í dag eru líklegri til að eignast börn ef þau haldast lengur frjóar, afkvæmi þeirra munu líklega erfða þá eiginleika og því er vel hugsanlegt að menn verði eftir hundrað þúsun ár mikið eldri en við sjálf. En þá er spurning hvort lífsskilyrðin haldist svo góð í lengri tíma, um það er ekkert hægt að segja.

Vangaveltur um langlífi með einhverjum lyfjum og erfðabreytingum held ég að séu frekar hæpinn á meðan við getum ekki læknað nema fáeinar gerðir krabbameina (flestar aðferðirnar byggja einfaldlega á því að skera það burt eða eitra fyrir því). Til þessa dags hefur okkur aðeins tekist að rækta lítið magn af lífrænum vefjum með stofnfrumum, þó svo að það geti eitt og sér aðstoðað við langlífi þá er langt í það að við getum útbúið heilu líffærin. Svo er heilin enn þá algjör ráðgáta.

Í biblíunni er talað um að Móses hafi orðið 120 ára, og það ætti að vera hæsti aldur sem lifandi maður ætti að ná.

Hugsa að maður væri bara kominn með leið eftir mikið lengri tíma í elli og þunglyndi.