Já það held ég, ég bý með stjúpföður mínum og móður minni, stjúpfaðir minn hefur ekkert vald yfir bróður mínum sem býr með pabba og stjúpmömmu en fullt vald yfir mér eins og móðir mín. En ef að mamma þín og kærastinn eru ekki gift þá veit ég ekki alveg hvernig þetta er.

En til að verja kærastann, ef að móðir þín er sammála honum í því sem hann gerir þá er hann aðeins að tala fyrir móður þína.

Í rauninni ert þá spurt hvort hann sé forráðamaður þinn, þar sem hann er bara kærasti mömmu þinnar en ekki faðir þinn eða giftur mömmu þinni. Ekki satt?

En eins og einhver annar sagði, þá er það líklegast þannig að ef mamma þín er sammála honum þá er hann í rauninni bara að tala fyrir hennar hönd.

Er hann spánverji? :p

Sem forráðamaður getur hann það á meðan þú ert ósjálfráða. Annars er vandamálið augljóslega ekki lögfræðilegs eðlis, sýnist frekar vera eitthvert vandamál með samband ykkar tveggja, væri ekki betra að tala um þetta?

hagaðu þér drengur það er svarið;)

Ef að tölvan er í þinni eign geturðu kannski sagt honum að þú kærir hann fyrir þjófnað ef hann hótar að taka hana af þér. Spurning samt hvort hann taki því alvarlega.

eg mundi halda að hann hafi í rauninni ekert löglegt vald yfir þér en hann getur alveg hótað þér einhverju og rátt það við mömmu þína og fengið því framgengt löglega nema að mamma þín leifi honum og tala nú ekki um treisti honum til að taka fram fyrir hendurnar á sér og framhvæma hlutina án þess að hún þurfi að samþykkja þá en löglega efast ég um að þáð sé samt löglegt en þar sem mamma þín ræður yfir þér og vill að hann fái að ráða því líka þá er svosem ekkert sem þú getur gert nema að tala við mömmu þína um þetta og seigja þeim hvernig þú villt að á þínum málum sé tekið og að hann taki þannig á því líka en gerðu þér bara grein fyrir því að kröfurnar þurfa að vera raun hæfar og foreldrar eða félk sem tekur þátt í upeldi verður að hafa aga og til að hafa aga verður að hafa eitthver mörk sem seigj til um hvert á að fara og hvar á að stoppa og hvað á að gera í því.