Helvítis Refirnir Það var snemma morguns sem við vinirnir fórum á gæsaveiðar og með góðann anda með okkur. Láum í leyni í þessum svaðalegu uniformum frá cabelas, ekki var mikið af flugi þennann morgun nema hvað að öndinn var alltaf að fljúga yfir, jæja við sleppum henni þar sem tímabilið var ekki byrjað.
Seinna um kvöldið tökum við uppá því að fara í kvöld flugið við lítið vatn. Liggjum í sama eldmóð yfir því að við vitum að mikið er af gæs hér á hverju ári, hvað við liggjum ekki nema í um 30 mínútur og þá kemur stórt ský yfir okkur, nei nei þetta eru gæsir, (aldrei séð eins margar gæsir á ævinni í einum hóp) svona c.c. 130-150 stk. já og engin ýkja ég hélt einfaldlega að við myndum missa okkur, jæja nóg með það þær lenda á vatninu og við í stöðu, bíðum svo spenntir koma nær og nær fleiri hópar koma en þó mun minni, farið er að dimma og viti menn, við heyrum í rjúpunni svona útundan okkur og allt er að verða vitlaust (en rjúpan ekki byrjuð svo við slepptum henni). En svo heyrum við þessi hroknu óhljóð í gæsinni og allir hóparnir í burtu hva hva.
Eftir tveggja tíma bið gefumst við upp og enga gæs að sjá, dimmt kalt og okkur farið að svengja. Við löbbum ekki nema tíu-tuttugu skref frá staðnum sem við liggjum á og blótandi okkur í sand og ösku að við hefðum hreyft okkur. En nei hvað sjáum við? jújú REF með gæs í kjaftinum.
Ég spyr hversu kalt getur það verið.
verði ykkur að góðu helv… refirnir ykkar.
Kristján Karl Steinarsson