nákvæmlega, það “þekkja” allir(og þektu) þennan heim áður en Tolkien fæddist, og þegar ég las bækurnar í 1. skipti þá fannst mér eins og ég hafi lesið um svona áður(þótt ég hafi aldrei gert það).

Í öðrum fantasíum, eins og Ógnaröfl, nú eða Star Wars þá þekkir maður ekki alveg heiminn…

Tolkien fann alls ekki upp álfa eða dverga, hann breytti ímyndinni þeirra. Galdramenn eru alls ekki nýjir á nálinni, eins og þú sennilega veist þá voru miklar ofsóknir gegn ímynduðum nornum hér fyrr á öldum. Vissulega er margt í “nútíma” fantasíum sem að lítur upp til Tolkiens en Tolkien tók nú alveg heilmikið af hugmyndum frá öðrum hlutum, hvort sem það voru bækur eða einhvað annað.

Álfar og dvergar hafa verið til í alls kyns þjóðsögnum og goðafræði og voru m.a. áberandi í keltneskri menningu (sérstaklega álfar). Tolkien sótti í þjóðsagnirnar, en var frumkvöðull í að kynna þessar þjóðsagnaverur fyrir lesendum tuttugustu aldar í skáldsögum, og var einn af þeim mönnum sem bjuggu til fantasy-literature bókmenntagreinina ásamt t.d. C.S. Lewis.

Hann var reyndar alltaf fremur ósáttur við sögur C.S. Lewis og fannst að það ætti að nálgast þetta form á miklu alvarlegri hátt. C.S. Lewis skrifaði sínar sögur meira sem barnabækur og var ekkert að útfæra sína fantasíuheima út í ystu æsar, meðan Tolkien leit á þetta sem mikilvægt bókmenntaform sem ætti að leggja mikla vinnu í.

Þótt álfar og dvergar hafi alltaf verið til í þjóðsögum (og einnig drekar, djöflar og drýslar ýmiss konar - orkarnir eru útgáfa Tolkiens af því sem oftast var nefnt goblins í þjóðsögunum) þá voru hobbitar að því að ég best veit uppfinning Tolkiens.