Þú ert að misskilja (eða trolla).

Hann vill meina að af hlutur er almennt talinn neikvæður eða jákvæður þá eigi sama að gilda fyrir þann hlut óháð því hvaða kyn á í hlut hverju sinni.

Það virðist fyrir þér að það séi bara til ógeðslegt fólk og svo fallegt fólk (flestir eru nú í miðjuni).

Auðvitað myndi ég aldrei fara í stelpu ef að útlítið væri í öfgum,ég hef auðvitað mína standarda.

Held nú samt að flestir strákar laðist að stelpum sem að eru aðeins hærri en þeir sjálfir útlitslega séð.

En segjum að þú hittir stelpu sem að er tjah bara nokkuð sæt og er síðann með fullkomin persónuleika að þá verður hún bara fullkomin í alla staði,en beyglan (þessi heita) verður bara drullu ómerkileg og þér munn síðann örugglega ekkert langa í hana.(en þú varst samt að deyja yfir henni áður en að þú kynntist henni).

Ég er ekki samt að segja að flottar stelpur geti ekki verið ógeðslega skemmtilegar líka,þekki alveg nokkrar gg flottar og skemmtilegar.

Ljót fólk getur líka verið drepleiðilegt.(greyið þau)

Samfélagið í dag dæmir bara of marga af útliti fyrir fram.

En hvorki er ég sjálfur ljótur né feitur.(kallaðu mig egó)

Það munar náttúrulega heilum litningi á körlum og konum, og kynin eru klárlega mismunandi. En spurningin er bara hvort þau séu það á einhvern hátt þannig að það skipti máli fyrir hegðun eða hæfileika. Ég hef ekki séð neinar sérstaklega áreiðanlegar heimildir fyrir því, þótt eflaust séu til einhverjir þannig þættir sem eru kerfisbundið misjafnir milli kynja. En mín reynsla af samskiptum við konur og karla er að fátt í þeim réðist eingöngu af kyni hins aðilans, og oftast var það þá af því sem mér sýnast vera félagslegar orsakir. En þær vega þá mjög þungt.

Transfólk er áhugavert í þessu samhengi og er örugglega upplýsandi um þessa kynskiptingu, en ég hef ekki kynnt mér það sérstaklega.

“Bann” er óheppilegt orð. Þú getur alveg gert fólki erfitt fyrir að gera hluti með fordómum og háði. Mörgum finnst þeir eflaust heftir í sínu vali, meðvitað eður ei, vegna þess að það er “strákalegt” eða “stelpulegt” að gera eitthvað. Til dæmis er allt starfsfólkið í Hámu kvenkyns, og ég gæti hugsað mér að karlar væru fráhverfir að sækja um starf þar því það væri “eitthvað fyrir konur”. Þeim þarf ekki einu sinni að finnast það sjálfum, heldur gæti þeim þótt asnalegt að vera innan um þær vegna þess hvað öðrum gæti þótt um það. Sama gildir eflaust um aðsókn í nám í “strákalegum” fögum eins og tölvutengdri verkfræði eða “stelpulegum” fögum eins og hjúkrun. Það sem gerir þau slík er tvennt, annars vegar núverandi kynjahlutföll þar og hins vegar fordómar um starfið, og eflaust styrkja þættirnir hver annan.

Kannski eru eðlislægir þættir sem valda kyntengdum mun í starfshæfileikum, en það er sem fyrr sagt ástæða til að vera tortrygginn gagnvart slíkum dómum. Og ég er mikið fylgjandi fjölbreytileika og finnst mér þessi kynjaskipting minnka hann frekar en hitt. Ef manni finnst eigin hegðun, útliti og ákvörðunum skorður settar vegna væntinga og dómhörku annarra er fjölbreytileiki vís til að minnka, frekar en hitt.

Augljóslega er tvennt sem er hægt að gera í þessu. Að hætta að láta slíka fordóma sig varða, og að hætta að stunda þá.