Ef trúin væri eins mikilvæg fyrir okkur og hún er fyrir fólk úti í hemi hefðum við sagt þeim að eiga sig.

trúiru líka á álfa úr ævintýrasögunum ? eða páskahérann ? þetta er allt uppspuni frá a til ö, öll trúarbrögð, og það góða í okkur kemur frá okkur sjálfum, ekki guð

ljón passa ungana sína mjög vel, það eru dæmi um his “verstu rándýr” verði vinir við önnur dýr sem að þau venjulega drepa og éta, það er gott í öllu sem er lifandi, bara mis mikið af því, og það er ekki guð að þakka

ég lít á sjálfan mig sem góða maneskju, kem vel fram við foreldra mína og vini, ég lem ekki fólk, er góður dýravinur, og ég trúi ekki á guð, svo ég þverneita að hlusta á einhvern segja mér að sá sem að ég er, er gerður eftir einhverju sem er engan vegin hægt að sanna eða sýna framá að sé til annað en að “trúa”

ef að 30.000.000 börn trúa á jólasveininn, og hann búi á norðurpólnum, gerir það þetta þá “satt”, bara af því fólk trúir því ?

þegar að guð stígur niður af himninum og segir “hey… hér er ég” við mig og sýnir mér að hann sé til, þá skal ég trúa, en þangað til ætla ég ekki að hlusta á fólk segja að guð sé ástæðan fyrir því hvernig og af hverju við erum

þetta fór kannski soldið off topic, en ég varð bara að svara þessu um að “guð sé góðmennskan í fólkinu” :3

Ég skynja að þú fáir harðort svar frá vitringi á næstunni.

Það er allt gott og blessað, en finnst þér ekki bjóða rosalegum misskilningi heim að kalla það “Guð” frekar en bara “Góð” eða eitthvað? “Guð” er nefnilega í skilningi flestra svolítið annað.

æji það er lame að klína góðmennsku fólks á trúarbrögð/einhverja æðri veru

haha já klárlega, afhverju ákvað guð þá að hafa part af öllum dýrum á jörðinni slæman? segðu mér það