Ákærði kvaðst fyrst hafa kynnst B í sjoppu á X. Hefði hann þá fallist á að skutla henni og vinkonu hennar innanbæjar á X, að Samkomuhúsinu Y. Á leiðinni hefði hún sagst vera 15 ára og einnig gefið honum upp „My space“-síðuna sína og símanúmer. Þá hefði hún sagt þegar hún fór út úr bílnum að ef honum leiddist gæti hann haft samband við hana hvenær sem væri. Eftir það hefði hann einungis verið í sambandi við stúlkuna á MSN-inu þangað til kvöldið sem umrætt atvik átti sér stað. Í þessum tölvusamskiptum hefðu þau aldrei rætt neitt um aldur hennar og hann hefði ekki séð neina ástæðu til að grafast fyrir um hann með einum eða öðrum hætti.

Þegar potturinn hefði svo verið tilbúinn hefðu þau ákveðið að fara öll í hann. Sagðist ákærði hafa boðist til að lána stúlkunum boxernærbuxur af sjálfum sér en að öðru leyti hafi þær verið í brjóstahaldara og bol. Sjálfur hefði hann verið í sundbuxum. Potturinn hefði líklega verið um 40° heitur og þau hefðu áfram neytt þar áfengis. Stuttu seinna hefði E svo farið upp úr pottinum og af staðnum en þau hin hefðu hins vegar setið áfram. Hefði B á þeim tímapunkti verið að leita á hann og hefði það svo endað með því að hún hefði sest í fangið á honum, ofan á hann, og byrjað að kyssa hann. Kvaðst hann hafa kysst hana á móti og í framhaldi haft við hana samræði í um eina mínútu. Þegar að þessu var komið hefði C verið komin inn og talað um að hafa samband við einhvern á netinu. Hún hefði þó öðru hvoru verið að koma út til þeirra og B þá reynt að banda henni frá og losna við hana svo B gæti verið ein með honum í pottinum.

Hefði þar einnig verið félagi ákærða, E. Hefði ákærði veitt þeim vinkonunum áfengi. Þá greinir frá því í kæruskýrslunni að B hefði orðið mjög drukkin. Um nóttina hefði hún hafnað uppi í rúmi ákærða, inni í svefnherbergi. Hann hefði eitthvað verið að reyna við hana en hún sagt honum að hætta. Hann hefði sagt henni að vera rólegri og í framhaldi haft við hana kynmök.

Þá kemur fram í skýrslunni að lögregla hafi farið kl. 05.07 um nóttina að a og handtekið þar ákærða. Er í skýrslunni haft eftir ákærða að hann hafi boðið stúlkunum inn um nóttina og boðið þeim upp á „Breezer“. E hafi einnig verið þar og þau síðan öll farið í pottinn. E hafi fljótlega farið heim til sín en sjálfur hafi hann síðar um nóttina lagst til hvílu inni í herbergi sínu. B hafi þá komið inn í herbergið á eftir honum og lagst upp í rúm hjá honum. Hafi þau látið vel hvort að öðru og í framhaldi haft samfarir. Kemur fram að ákærði hafi staðið í þeirri trú að stúlkan væri 15 ára gömul því stúlkan hefði sagt honum það.

B var flutt á Neyðarmóttökuna kl. 04.48. Í skýrslu Arnars Haukssonar læknis, sem hann staðfesti fyrir dómi, segir meðal annars að stúlkan hafi verið í heimsókn hjá manni sem hafi gefið þeim vel að drekka, bæði sterkt og bjór, og reynt að fá þær í pottinn með sér. Þær hafi ekki viljað það nema bara rétt að dýfa tánum í hann. Eftir það hafi þau sest inn í sófa og drukkið meira. Muni hún næst eftir sér inni í svefnherbergi hjá manninum og hafi hann þá verið að hátta hana. Hafi hún ekki viljað það en verið svo máttlaus að hún hafi ekki getað streist á móti. Hafi hann haft við hana mök og verið með smokk. Hún hafi beðið hann að hætta því en hann á móti beðið hana um að vera rólega. Kemur fram í lok skýrslunnar að stúlkan hafi hvorki viljað að fram færi skoðun á henni né að tekin yrðu blóðsýni. Arnar bar fyrir dómi að við skoðun hefði stúlkunni verið mikið niðri fyrir og hefði vaðið svolítið á henni. Hefði hún verið samvinnuþýð en þó ekki viljað þiggja skoðun af neinu tagi. Hefði að sjálfsögðu verið orðið við því. Sagði hann kynþroska og útlit stúlkunnar hafa verið nokkuð í samræmi við aldur.

„B hefur á tímabilinu frá 30. september 2008 til nú sótt 10 viðtöl til undirritaðs sálfræðings. Viðtölin hafa leitt í ljós fjölmörg vandamál sem þekkt eru meðal barna er orðið hafa fyrir kynferðislegu ofbeldi. Stúlkan uppfyllir greiningarmerki áfallastreitu. Hún glímir jafnframt við margvísleg einkenni depurðar. Sjálfsmat hennar er lágt, ásamt því að skapsveiflur og einbeitingarerfiðleikar valda henni vandræðum. Þrátt fyrir að stúlkan hafi sótt viðtöl í tæpt ár á hún enn erfitt með að horfast í augu við það kynferðisbrot sem hún kveðst hafa sætt. Í meðferðarvinnu hefur gerið nauðsynlegt að ræða endurtekið um atburðarás ætlaðs kynferðisbrots, einkum með tilliti til sektarkenndar og skömmustutilfinninga. Vantraust stúlkunnar á fullorðnum hefur vert það að verkum að meðferð hefur dregist á langinn. Ætla má að stúlkan muni um langt skeið glíma við afleiðingar ætlaðs kynferðisbrots og ekki hægt að segja að svo stöddu hvort hún muni ná sér að fullu. Rétt er jafnframt að geta þess að algengt er að fólk sem hefir orðið fyrir kynferðisbrotum í bernsku glími við afleiðingar þess á fullorðinsárum s.s. í sambandi við kynlíf og tengslamyndun.“