teluru gagnrýni sem árásir?
Miðað við völdin sem trúarhópar hafa á vesturlöndum þá er nú ekki skrýtið að trúleysingjar og aðrir minnihlutahópar séu bálreiðir (má ég minna þig á að aðeins BNA eru með fullkominn aðskilnað ríkis og kirkju sem stjórnarskrárvarinn rétt og þar teygja trúarítök sig djúpt í stjórnkerfið).

Ég myndi frekar líta á þetta sem sjálfsvörn ef eitthvað er. Þú talar um kærleikinn sem Jesú boðaði… ef það væri nú það eina sem kristnar stofnanir boðuðu nú til dags þá væri enginn með neina stæla. En þegar þú skoðar sögu og núverandi starfsemi nær allra kristinna hópa þá er maður ekki lengi að sjá að staðreynd málsins er langt frá því.

Og ég misskildi ekki neitt í síðasta punktinum. Þú sagðir að trú einstaklinga gæti verið eina ástæðan fyrir góðmennsku þeirra. Ég hef alla umræðuna dregið það stórlega í efa þar sem maðurinn er í eðli sínu hópdýr og hópdýr hafa ríka tilhneigingu til samvinnu, samúðar og hjálpsemi. Ef hins vegar það sem þú segir er rétt, að sumir eru góðar manneskjur einfaldlega vegna þess að þeir óttast refsingu guðs, … þá eru það ekkert annað en eiginhagsmuna skíthælar í mínum augum sem eru í raun ekki að hugsa um aðra heldur einungis að passa sig á því að lenda ekki í víti.

ég er ekkert að þröngva mínum skoðunum uppá aðra.
ef einhver trúir á guð þá er það í lagi fyrir mér.
mér finnst bara slæmt hvernig börn eru heilaþvegin í að trúa þessu.

ég hef þekkt marga sem eru í kristnum trúarsöfnuðum á Íslandi, hvort sem það er Krossinn, Vegurinn, Vottar eða eitthvað annað… og yfirleitt hafa þessir einstaklingar komið fram eins og þeir séu merkilegri en ég.

ég er að tala um fólk sem ég var með í skóla, hef unnið með í gegnum tíðina eða kynnst í gegnum sameiginlega vini, ég hef alltaf lennt í þessu.

Þú ert að neita að horfast í augu við raunveruleikann.

Var Stóridómur knúinn áfram af Lútherskum rétttrúnaði eða ekki?

Áðan sagðiru að kristni hefði haft gífurleg áhrif á menningarheim vestrænna ríkja en um leið og það er eitthvað neikvætt þá reyniru að benda á siðferðisþróun, eins og kirkjan hafi ekkert komið þar nálægt.

Ákveddu þig, hvort hefur trúin áhrif á siðferði manna eða ekki? Þú getur ekki valið jákvæðu punktanna og hafnað þeim neikvæðu.

Ég veit að stríð voru hagkvæm á sínum tíma, en sem betur fer hefur vitund gagnvart þeim aukist gríðarlega undanfarin ár

what?
Ég myndi nú ekki halda að fólk í fortíðinni hafi verið eitthvað blóðþyrstara en við. Og ég myndi nú ekki halda að við séum eitthvað meðvitaðri um það hvað stríð eru ógeðfelld nú en þá.
Munurinn er hins vegar að fyrr á öldum voru hagkerfi mikið lokaðri en nú, einræðisherrar eða fámenningsstjórnir voru með völd og það skapaði jarðveg fyrir gríðarlega hagsmunaárekstra. Skattlagningarhæfileiki ríkisins og herköllun gerði þessum leiðtogum svo kleyft að berjast gegn hverjum öðrum, í von um eigin hagnað.

Nú til dags, með aukinni hnattvæðingu, opnari og frjálsari mörkuðum og lágríkisstefnu sem hófst fyrir um 300-400 árum síðar er hreinlega ekki lengur frjór jarðvegur fyrir stríðsrekstur.

því ekkert réttlætir þann glæp sem stríð eru.

Hvað ertu að meina? Ég get alveg réttlætt þáttöku Breta og Bandaríkjamanna í síðari heimstyrjöldinni.
Ég get vel réttlætt þáttöku BNA í frelsisstríði Bandaríkjanna.
Ef þú ert að meina að ekki sé hægt að réttlæta árás að fyrra bragði, þá er hins vegar auðveldara að halda því fram.

Og eru trúleysingjar ekki hópur að sama skapi?

Ég veit nú ekki til þess að trúleysingjar finni einhverja tengingu við aðra trúleysingja. Mundu að trúleysi er í eðli sínu ólíkt trú í þeim skilningi að það er fjarvera trúar.
Vissulega geta trúleysingjar, sem eru mennskir eins og allir aðrir, fallið í hópamyndun og ofbeldisverk, en það er þá oftar en ekki í nafni ákveðinnar pólitískrar stefnu, og tengist trúleysi þeirra því lítið.

Annars sé ég ekki hvað síðustu 5 línurnar af svari þínu tengjast því sem ég sagði. ég efast hins vegar stórlega um að trú sé nauðsynleg forsenda kærleiks hjá fólki. Ef því er hins vegar kennt frá blautu barnsbeini að trú þeirra og kærleikur séu jafn nátengd og þú vilt meina, þá er nú ekki furða að fólk trúi því.

Síðan byrja menn að blanda einhverjum galdrakörlum inn í þetta, svo kemur pólitík, síðan segja menn hvernig kynlíf má og má ekki stunda… og þá er þetta allt saman komið í vitleysu og ekki réttlætt á siðferðislegan né vísindalegan hátt… þar sem þetta er trú…

já! maður fær allavega nóg af hinu hérna á huga, ( ósammála þ.e.a.s.) :D

Ég efast stórlega um að sú þörf komi frá guði. Sumir segja kannski að hún komi þaðan, þar sem þeim var kennt að svo væri og því telja þeir það sjálfsagðan hlut (rétt eins og okkur var kennt að heimurinn hafi verið skapaður á 6 dögum, og þannig var það þá bara…).

Við erum hreinlega forrituð til þess að sýna samúð og náungakærleik. Hví? Nú, vegna þess að það er hagkvæmast fyrir hópdýr. Þeir sem gera það ekki eru útskúfaðir úr hópnum og því ólíklegri til þess að lifa af.

Annars held ég að þjóðríkin eigi lítið eftir að breytast. Skelfilegustu aðgerðir mannkyns voru framkvæmdar með góðu hugarfari, af fólki sem taldi sig vera að gera rétt, oftast í þágu fjöldans. (Davíð O. og Steingrímur J. meintu ekkert illt, þó þeir hafi tekið mjög slæmar ákvarðanir fyrir okkur hin)