Þessi stelpa hafði alveg geta google-að eitthverja stelpu sem væri látin og lýst henni. Annars hvað er draugur? gegnsær vera?

ég er hjartanlega sammála þér.
ég trú ekki á drauga, því ég hef aldrei séð þannig.
ég trúi ekki á guð, því ég hef aldrei séð hann
ég trúi ekki a jesú, því að ég hef aldrei séð hann
og það sama með alla aðra guði.
ég trúi því sem ég sé, og á meðan ég hef ekki séð það, get ég bara alls ekki trúað því.

Já ég er sammála þér. Þetta er allt algjört bull og vitleysa, og ég get ekki borið virðingu fyrir neinni heilvita manneskju sem trúir á svona lagað.

Ég þori samt ekki að segja þetta, það eru nokkrir stjórnendur á Huga sem heimta örugglega bann á mig fyrir þetta. Eða kannski sleppur þetta, afþví við erum ekki á /dulspeki (þar sem þessi þráður ætti samt í rauninni að vera).

Ég trúi á drauga, samt hef ég aldrei séð þá. Hef bara heyrt góðar lísingar frá fólki sem segist sjá svona og margar sögur. Af hverju ætti fólk að vera að ljúga eithverju þannig?

Sammála, ég trúi engu svona bs.
Ég trúi því að það sé ekkert eftir dauðann. Fólk trúir ekki á líf eftir dauðann fyrir dýr svo af hverju ætti það að vera nokkuð öðruvísi með menn? Við erum líka dýr.

Þetta sérstaka tilfelli gæti hafa verið rangt og ekki satt. Samt sem áður trúi ég á ,,drauga", einhversskonar anda eða hvað sem þú vilt kalla þetta. Ástæðan fyrir því er að í minni móðurætt hefur verið mikið um fólk sem hefur séð allskonar yfirnáttúrulega hluti. Samt hefur það verið mest þegar þau eru lítil. Amma mín sá mjög mikið, dóttir hennar sem er systir hennar mömmu og bróðir minn. Ég veit að þau hafa ekki verið að ljúga.

Ég get komið með mörg dæmi sem bæði amma hefur sagt mér og bróðir minn en ætla ekki að eyða tíma mínum í það því þú munnt hvort sem er ekki trúa mér.

Ég get samt sagt þér frá því þegar ég fór með bróður mínum að einu húsi og ætluðum að hitta fólk þar (kanski að fá eitthvað lánað ég man það ekki). Hurðin var aðalega úr gleri svo maður sá allveg inn. Við hringdum dyrabjöllunni en enginn svaraði. Þegar ég leit á bróður minn var hann stjarfur af hæðslu. Hann var eins og hann væri frosinn og hann starði í gegnum hurðina eins og hann sæi eitthvað. Ég leit en sá ekki neitt. Seinna sagði hann mér að hann hafi séð einhvern illan anda.

Bróðir minn hefur líka séð margt gott og sumt sem hann hefur séð hefur hundurinn okkar líka séð. Hann var ekki bara að gelta út í loftið því við þekktum munin á því þegar hann gelti bara út í loftið eða hann gelti á eitthvað.

Æji veistu mér finnst miklu skemmtilegra að trúa á líf eftir dauðann og að mögulega sé afi minn heitinn að passsa upp á mig.

Ég veit líka að það er fullt af loddurum sem vinna sem miðlar og þykjast sjá hitt og þetta. En ég vil trúa að það séu einhverjir sem geti séð eitthvað sem við hin sjáum ekki og skynji eitthvað.

Allir vísindamenn gætu afsannað drauga og líf eftir dauðann en ég hef ákveðið mig.
En það ætti að trufla neinn, ég labba ekki umm og segist hafa séð drauga. . .

Þegar fólk sér svona, þá er það raunverulegt fyrir þeim, hvort sem að aðrir trúa því eða ekki.

Eða, pointið er að það þýðir ekkert að segja þeim að hætta að sjá. Hvort þetta er ímyndun eða ekki er svo annað mál. Þetta er til fyrir þeim.

Bætt við 2. janúar 2008 - 23:43
Hér kemur partur úr bloggi:

“Satt best að segja er dauðinn ekkert spennandi. Hann er bara þarna, og birtist svo af og til þegar líkaminn hættir að starfa.

Þegar ég hugsa um dauðann, þá skiptir það mig ekki öllu hvort að það er eitthvað hinumegin. Ef að það er ekkert, engin sál, andi, vitsmunir eða hvað þú villt nú kalla þetta, sem stígur upp til ”himna“ eða hvert sem maður fer þegar lífið fjarar, þá er ekkert til að vera fúll út í. Ef maður er bara vél sem lifir og gefur svo upp öndina á endanum, þá er manni væntanlega sama. Ef að öll vitneskja mín um þetta líf hvefur um leið og ég dey.. þá er ekki eins og ég sé í aðstöðu til að kvarta um aðstöðu mína undir yfirborði jarðar. Því að sjálfsögðu veit ég ekkert um það eftir að heilinn minn hættir að virka. Svo að vísindalega séð, það sem að það er enginn sál, bara líkami, þá er dauðinn ekkert. No worries.

Það er samt rosalega næs að trúa því að það sé eitthvað meira eftir dauðann. Ég ætla að gera það, vísindi eða engin vísindi.”

Ég trúi á þetta sjálfur, hef skynjað “drauga” en aldrei séð þá, flutti t.d. og heyrði alltaf e-r hljóð frammi þegar ég var einn heima að passa litla bróður minn og það var vel einangrað á milli íbúða (keyrði 1x 100w magnara soldið upp og engin kvartaði undan hávaða) en ég heyrði alltaf einhver hljóð fyrir utan herbergið mitt.

Svo flutti pabbi minn 1x og hann sá þá “draug” í stólnum sem hann situr alltaf í, hann sá mótað fyrir andliti allavega, hvort líkaminn eða axlir hafi verið líka með, allavega var sá framliðni að horfa á sjónvarpið ef ég man rétt xD

Systir mín þekkir líka e-ð fólk sem átti einhverja ljósmynd, þegar það reyndi að taka myndina með sér út fyrir hússins dyr þá gerðist alltaf eitthvað. Í fyrsta skiptið sprakk ljósapera eða rafmagnið fór af og í annað skiptið þá veiktust flest allir á heimilinu útaf þessari einu mynd.

Miðað við þetta þá trúi ég að e-ð yfirnáttúrulegt á sér stað og oftast nær gætu það verið draugar, hvort sem þú vilt trúa því eður ei þá er það þitt val.

ég trúi því að fólk getu actually séð það sem það heldur að sé draugar, en ég veit ekkert hvort að þeir séu til.

Já ég trúi á ,,drauga" eins og fólk vill kalla það. Samt eru þetta bara andar. Bara auka orka sem að er eftir þegar fólk deyr.

Þegar ég var lítil vorum við systkinin ein heima og öll uppi að leika okkur (2veggja hæða hús).
Svo fer ég eitthvað niður, og þar er kona, að labba inní eldhús með stafla af óhreinum diskum og er að fara að vaska upp og eitthvað að stússast. Ég doka aðeins við og svona og er eitthvað að stússast líka bara í eldhúsinu með henni. Svo fer ég upp og bræður mínir spurja við hvern ég var að tala (eða eitthvað þannig). Og þá sagði ég að það væri einhver kona niðrí í eldhúsi.
Svo þegar við fórum niður aftur var hún farin..

Ég lýsti konunni fyrir mömmu þegar hún kom heim, og þá passaði lýsinguna einmitt við ömmu mína, sem dó þegar ég var eins árs.


Ég væri tregari til að trúa að andar væru í kringum okkur ef að ég hefði ekki lent í þessu, að sjá látna ömmu mína með BERUM augum.
Það er alltaf einhver að passa okkur og líta eftir okkur.

Já..að trúa á “drauga” er kjánó. Draugar eru bara einhver hjátrú sem er búið að troða uppá okkur til að hræða okkur.

En andar eða sálir eða hvaðsemþiðviljiðkallaþað þá held ég alveg að það sé til. Þó ég hafi aldrei séð neitt þannig eða fundð.

En ég vil trúa að þetta sé til, að fólk sem er farið sé ekki alveg farið. Og maður hefur alveg heyrt sögur um miðilfundi sem geta ekki verið gabb.

Annars hefur mig alltaf langað til að fara til miðils og upplifa eitthvað svona sjálf.

Ég held að sálin sé of kröftugt fyrirbæri til að það “slökkni” bara á henni. En ég veit ekki.. Dauðinn er eitthvað sem við munum aldrei komast til botns í og þetta er eitthvað sem við þurfum öll að horfast í augu við á endanum. Þetta er eitthvað það persónulegasta og það einmanalegasta sem maður getur upplifað. Maður fæðist einn(nema kannski tvíburar..) og maður deyr einn. Það er bara í millitíðinni sem maður hefur einhverja förunauta í lífinu, en í byrjun og á endanum er maðurinn alltaf einn.

Þetta eru mínar pælingar.

Ég segi ekki að ég trúi aldrei neinu svona. Hef reyndar aldrei myndað mér almennilega skoðun á því hvort það sem fólk sér er yfirnáttúrulegt eða hvort það er eitthvað líffræðilegt. Það er óneitanlega frekar trúlegt margt af því sem ég hef heyrt.

En ég er sammála þér með fólkið sem vill bara græða peninga. Ég meina, gerir fólk ekki ýmislegt fyrir peninga? Af hverju ætti fólk ekki að ljúga einhverju svona fyrir að fá að komast í einhvern sjónvarpsþátt?

“Omg skilörru ég er sko að sjá stelpu þarna í horninu skilörru like ttly osum”
Lendi oft í þessu >.

ég trúi á ekki drauga þannig lagað !!! en ég lennti bara i þvi sumar i vinnuni ( er að vinna á dvalarheimili) að þegar við erum að labba ut ur husinu, sem við vorum í, og þá er eins og togað se i úlpuna á fullum krafti og það var enginn fyrir aftan mig, ég lika stirnaði alveg upp þetta var bara skritið ,
svo hefur það komið fyrir að diskar og glos bara brotna ástæðulausu. og alltaf á sama stað….
ég hef grun um eina ákveðna manneskju sem er bara lata okkur vita af sér .

Þau eru bara að ljúga þessu. Hvernig á einhver að geta séð eitthvað sem einhver annar getur ekki??

Fólk sér ýmislegt vegna þess að heilinn getur blekkt manneskjuna, það er því ekki endilega við hana að sakast.

Ef það er til eitthvað sem telst náttúrulegt er engin forsenda fyrir því að eitthvað sem teljist yfirnáttúrulegt geti ekki verið til.

Ef eitthvað eitt er til sem telst rökrétt getur vel verið að eitthvað annað sé til og sé alveg eins rökrétt. Það er ekkert sem mælir gegn því.

ég veit ekki með þetta sko…ég er samt alltaf að finna fyrir nærveru einhvers, er stundum alveg viss um að einhver sérstakur sé nálægt og eitthvað, pínu spes…ýmindun held ég, en þekki svona fólk sem segist vera miðlar og eitthvað svoleiðis og ég fæ alltam komment frá þeim um hvað ég sé næm..mér finnst þetta samt rugl, finnst líka voða spes ég minnist á þetta við einhvern verður fólk geðveikt spennt og eitthvað finniru eitthvað núna???
æjih þetta er bara rugl

Þau eru bara að ljúga þessu.

Þau eru ekki að ljúga þessu, þau trúa þessu sjálf, það finnst mér ekki vera að ljúga.

ég skrifaði þetta annars staðar í þessum kork, bara ekki til þín.

Mín skíring á svona yfirnáttúrulegum fyrirbærum er.

Að það eru áhrifavaldar allstaðar af, sjónvarp, sögur, bækur allstaðar. Síðan les fólk þetta, fólk með opinn huga, eitthvað sem ekki allir eru með, og síðan er það að keyra kannski þar sem þeim var sagt að það væri draugur, og þá er undirmeðvitundinn búin að stimpla þetta í heilann á þér og þú “sérð” drauginn.

Mín skíring, þarf ekkert að vera að hún sé réttari en annað, mér bara finnst þetta mun líklegra en draugar. Þetta er svona svipað eins og síðasti house þáttur, þar sem fólk fór að mynda einkenni veikinda því það var svo hrætt um að það væri með það og þá fór heilinn bara að mynda þessi einkenni sem það hélt það væri með.

Þetta ætti ekkert að kallast draugur, ég meina ég trúi á þetta og svona, nei það sem fólk kallar drauga eru svona eins og mannverur sem aðrir sjá ekki… eins að sjá vin sinn og svo ýmindaðan vin sinn, gæti það ekki þessvegna kallast draugur? meina það er svo margt sem ég get flokkað undir drauga….

t.d. ég trúi ekki á guð því hann hefur ekkert gert fyrir mig, ég trúi kanski á djöfulinn því það er svo mikið slæmt til, drauga já ég trúi á þá… ég hef oftar en 2 lent í að búa í reymdu/reimdu húsi og vinur minn býr í einu… ég sé t.d. ekkert þar en ég skynja það… ég get ekkert séð allt svona ég sé bara sumt,

hvað myndir þú flokka undir draug?

en meina ja það er kanski satt hjá þér þetta með stelpuna en samt það er alltaf þessi séns að þú eigir eftir að upplifa svona sjálfur og þá geta aðrir litið á þig sem geðveika/nn =/
en jam er að reyna að hafa sem minnst af leiðindum svo já….

i rest my case for now



ja sorry fyrir ritgerðina, sá bara þráðinn og hey ákveð að tjekka… en ja, einhver sem nennir að svara???



——

Ég er algjör terroristi… =/

Ég sá einusinni vofu, hann drepaði fiskinn minn??!

Það eru til draugar og allt það. Það er allt á yfirskilningarvitum okkar. stundum lendum við í því. T.d. lenti ég í því að dreyma fyrir dagláti og það fékk mig til að trúa á meira en bara það sem við sjáum. Snýst bara um að túlka draumana rétt. helling af sprelligosum og þykjustu spámönnum til nátturulega sem ber að varast.

Ég trúi ekki á drauga eða neitt þannig.

Mér er samt sagt að þegar ég var lítill talaði ég mikið við ömmu mína sem var dáin. En ég held frekar að ég hafi bara verið spes krakki … ^^

ég trúi ekki á þetta.
Ég held að fólk trúi gjarnan á yfirnátturlega hluti ef það getur ekki sætt sig við að einhver sé dáinn eða eitthvað álíka, þá sættir það sig frekar við að sálin þeirra lifi einhverstaðar mimimi crap. Barnalegt bara að geta ekki sætt sig við það.

And bring on the shit throwing.

Þegar maður pælir í því, þú trúir ekki á drauga því þú sérð/heyrir/finnur ekki fyrir þeim, EN fólkið sem sér þá trúir á þá vegna þess að það sér þá.. Reyndar gæti það bara verið orsök of mikillar framleiðslu á dópamíni í heilanum á því tiltekna fólki.

Ég trúi á þá, sé þá ekki en ég finn fyrir þeim, hef verið með manneskju sem segist sjá flest allt svona og án þess að ég segi honum hvaðan ég skynja eitthvað þá getur hann sagt manni hvað hann sér og iðurlega er eitthvað þar sem maður fann fyrir einhverju, en þeirri manneskju treysti ég hundrað prósent, það er kærasti minn svo ég efast stórlega um að hann ljúgi svona löguðu að mér =)

Jaaahh, ég trúi á drauga.
Þegar ég var lítill þurftum við að flytja útaf því að ég svaf aldrei á næturnar og var bara sífellt hlaupandi um húsið frá “manninum”.

Síðan f. bara 2-3 árum heyrði ég það fyrst að maðurinn sem bjó þarna á undan okkur framdi sjálfsmorð þarna inni.

Ég hef misst tvær náskyldar persónur sem ég hef sjálfur verið góður við og þær verið ótrúlega góðar við mig.
Þetta eru langaafi minn og amm,
U.Þ.B 2-7 daga eftir sá ég langafa minn og U.Þ.B einn dag eftir lát Langömmu minnar sá ég hana.
Þau brostu alltaf bæði(þegar ég sá þau semsagt) ég hef aldrei verið jafnhræddur:S
En held þau voru að láta mig vita að þau séu á góðum stað.

ég er alveg sammála, mér finnst fólk sem að segir hræðilegar reynslusögur af draugum og svona sé annaðhvort bara snarbilað eða það kúki útúr sér einhverji bölvaðri vitleysu til þess að ná athygli.

Já ég veit ekki. Ég hef heyrt ótalmargar sögur frá vinum og ættingjum þar sem þeir sjá þetta. Hinsvegar hef ég aldrei séð þetta eða fundið sérstaklega fyrir þessu.

Ég sætti mig helst við þá útskýringu að við sjáum bara það sem við “viljum” sjá. Heilinn í okkur er fær um að gera ýmislegt - við getum séð hluti, við getum heyrt hluti, við getum framkvæmt hluti án þess að hafa nokkurntímann séð þá, heyrt þá eða framkvæmt. Heilinn segir okkur bara að þeir hafi gerst.