Aaaaaaaarg >_<

Ég haaahatahatahatahata rigningu svooo mikið. Ég átti lestarmiða frá London til Nottingham í dag klukkan 14. Vaknaði klukkan 10 til að taka mig til og klára að ganga frá öllu sem ég ætlaði að taka með, og sá að það var grenjandi rigning. Score, sérstaklega þar sem ég þurfti að labba á lestarstöðina.

Anyway, ég tók bara leigubíl, en þegar ég kom var búið að loka _öllum_ underground lestum í London út af flóðum… Sem var pínu vandamál fyrir mig, þar sem ég þarf að fara frá lestarstöðinni þar sem ég bý, taka Jubilee line til Bond Street, svo Central line þaðan til Holborn og svo Piccadilly line til King's Cross St. Pancras þar sem lestin til Nottingham fer.

Ég tók þá strætó til Kilburn, sem var mjög óánægjulegt vegna umferðartafa út af flóðunum og manneskju sem lyktaði eins og drulla (sem sat btw við hliðina á mér). Allavega, svo þegar ég kem til Kilburn er mér vísað til West Hampstead, sem er bara í 10 mínútna fjarlægð. Virtist samt meira eins og tveir tímar, þar sem ég var með töskuna mína og fartölvuna mína.

= þungt

Svo var þá hætt að rigna og orðið tussuheitt. Svo var líka lokað í West Hampstead (skil ekki af hverju öllum var vísað þangað, ALLT var lokað, en það var ekkert verið að segja manni það right away) og ég héééékk þar heeeeillengi með draslið mitt í hitanum. Svo þegar ég gafst upp og fór aftur til Kilburn til að taka strætó aftur til Neasden var sem betur fer búið að opna Jubilee line aftur og ég komst til Bond Street og að lokum til Holborn…

Ég hélt að þessu væri lokið, en… nei. Þegar ég fór að the platform (veit ekki íslenska orðið) þar sem lestin sem fer til King's Cross St. Pancras er var Piccadilly line ennþá lokuð, og ég beið þar í svona tuttugu mínútur eftir lestinni, sem var PAAAIN, því Holborn er neðan-neðan-neðanjarðar (sem sagt, er meira neðanjarðar en flestar hinar stöðvarnar) og engin loftkæling og heeellingur af fólki. Plús, ég var með pínu þungan farangur.

Svo loksins, loooksins komst ég til St. Pancras, en sú stöð hræðir mig. Hún er svo stóóóór… og gömul. Og ljót.

Svo þurfti ég, vegna awesome breytinga á aðalstöðinni (þessari sem er ekki bara the Tubes, heldur líka milli bæja and such), að labba í svona hálftíma að þeirri stöð. Þá var ég auðvitað búin að missa af lestinni til Nottingham, og snillingarnir sem seldu mér miðana létu mig ekki fá opinn miða… þá þurfti ég að bíða og bíííða í röð til að láta skipta miðanum í opinn miða, svo að ég þyrfti ekki að bíða í 3 og hálfan tíma eftir lest.

Það eina góða við þetta var að ég fékk nýjan miða og þurfti bara að borga 9 pund (í staðinn fyrir 108 pund) fyrir nýju, opnu miðana mína. Þeir sem segja að væl geri ekkert gagn hafa svooo rangt fyrir sér.

Svo kom égh í lestina og sat við hliðina á gaur sem smjattaði (og þá meina ég SMJATTAÐI) á einhverju mjög illa lyktandi snakki og talaði ógeðslega hátt í símann alla leið til Leicester. Sem gerði mig… ehh, lestarveika? Brilliant.

Núna er ég fiiiinally komin til Nottingham, og leiðist ógeðslega (sem er ástæðan fyrir þessu nöldri) þar sem ég er of þreytt til að nenna eitthvað út. Svo rata ég heldur ekki í Nottingham.

Allt þetta út af rigningu. Það var ekki talið “safe” að ferðast með lestunum, þótt það væri HÆTT AÐ RIGNA FYRIR LÖNGU. Why, I don't know. Bretar (og útlendingar yfirhöfuð) eru svo móðursjúkir.

o/