þannig er að Foreldrar mínir eru Fífl.
ég var að byrja í pása fríi í morgun og það fyrsta sem ég vakna við klukkan sex í morgun var:

“Drullaðu þér á fætur við erum að fara að vinna hjá Jóhönnu(systir minni)”

ég hélt áfram að sofa enda fór ég að sofa um fimmleytið. því næst kemur pabbi og tekur sængina og grýtir henni í burtu og kallar mig svo öllum íllum nöfnum.

ég hélt áfram að sofa í rúminu með ekkert yfir mér nema koddann og hugsa hvað ég væri til í að gera í þessu. en allavega þau fara bara eftir að ég hafði legið þarna í rúmlega hálftíma!

svo við kvöldmatar borðið sama dag segja þau mér að ég verði sko vakinn á morgunn og ég veit ekkert við hverju ég má búast svo var ég látinn þrífa bílinn og ganga frá eftir matinn svo þegar það var búið klukkann rúmlega hálfníu kemur félagi minn yfir og við erum bara eithvað að chilla og hann er búinn að vera hér í tuttugu mínútur kemur mamma og beinlínis sparkar honum út (það var sammt soldið skondið) og segir: “farðu að sofa í hausinn á þér krakkagerpi”

Sem ég gerði ekki, heldur er ég núna enn að hanga á huga og vona að þau kafni.

Hvað á ég að gera ?