ég hef endalausann lista af hlutum til að gera, ég er að fara í skiptinám og hef einungis nokkrar vikur eftir af íslandi til að njóta landsins. Og ég hef þar á meðal byrjað nýlega að taka eftir hve ótrúlega falleg RVK er og landið okkar almennt, taka eftir öllum frábæru kostunum og hver dagur hérna er að verða bara ótrúlegur og frábær. Ég er að upplifa heimþrá áður en ég fer að heiman, fucking óþægilegt.
Where were you when I was lonesome? I dont need you anymore.

Þekkir einhver tilfinninguna?
Ég veit ekki hvernig ég á að kveðja landið mitt. Hvernig ég á að kveðja fólkið. Mér er sama um þann sem segir að ár sé voða stutt, að ég verði svo fljótur að koma aftur. Það er ekkert satt, og jafnvel þó mér finnist þetta fljótara að líða en ég ímynda mér að það verði, þá er stórum kafla lífs míns að enda. Help me Hugarar!
True blindness is not wanting to see.