Athugaðu að ég segir: snakke og skrive. Tala/spjalla og skrifa. Jeg snakker dansk, jeg taler dansk. Þetta er bæði notað svo að þetta er ekki villa þó að þegar það sé þýtt yfir á íslensku komi þetta út sem ég spjalla dönsku og ég tala dönsku þá er það ekki þannig með máltilfinninguna. Og btw. Man snakker dansk, man taler ikke dansk. Jeg snakker islandsk og jeg snakker tysk… men jeg taler ikke tysk… Ef þú notar snakker sbr. Vi snakkede i flere timer om jorbær þá er merkingin að spjalla. yfir höfuð þá notar maður snakker meira en taler…

En þú? Þetta er rétt, það er alveg fullkomlega löglegt að segja Men du. Men hvad med dig er líka bein þýðing frá íslandi, en hvað með þig? Svo að þetta er gjörsamlega það sama.

Men/end, má deila um það. ég mundi nota men ef ég væri að tala, einhver annar gæti notað end.

Þar sem dönskukennsla í grunnskólum landsins er hönnuð fyrir fólk sem er að læra þetta sem þriðja tungumálið sitt þá hentar þetta ekki fyrir fólk sem kann dönsku eins og ég. Ég les mikið á dönsku þrátt fyrir það og því miður þá er ég betri í dönsku en dönskukennarinn minn, í það minnsta þegar kemur að því að tala hana, því miður. Manneskjan talar virkilega bjagaða dönsku og það böggar mig:/