Takk.

Ef ég kemst að þvi að ég hafi sagt eitthverja vitleysu þá er það minnsta sem ég get gert er að viðurkenna að ég hafi haft rangt fyrir mér.

Það er satt að það er mjög persónubundið hverju maður er viðkvæmur fyrir. Örugglega allir eru viðkvæmir fyrir einhverju hvort sem þeir hafa áttað sig á því eða ekki. En sama hvort að genin okkar hafa bein áhrif eða ekki þá finnst mér mjög hættulegt að fara að fullyrða að sumir séu svona og einfaldlega geti ekki stjórnað því vegna gena, sérstaklega þegar ekki er búið að sanna það. Það tekur alla ábyrgð frá manneskjunni sem þarf að hafa vilja og frumkvæði á því að breyta lífi sínu.

Svo eru líka bara margir sem eru með almenna geðsjúkdóma og leita í áfengis eða vímuefna til þess að komast úr heiminum og eigin geðveiki. Ég held að slíkt gleymist oft, þetta á örugglega við marga sem margir hverjir fá ekki greiningu. Svo eru líka þeir sem fá ranga greiningu. En allavega mín reynsla er sú að flestir sem hafa farið á botninn í vímuefnaneyslu hafa einhverja andlega reynslu sem þau tengja við þessa sjálfseyðileggingarþróun. Þegar þetta fólk brotnar niður (oft í neyslunni) byrjar það að telja upp ýmsar hræðilegar reynslur úr fortíðinni. En svo er náttúrulega fullt af fólki sem hefur lent í hræðilegum hlutum án þess að forðast það í vímuefni, en eins og ég hef sagt áður þá held ég að oft séu það margir mismunandi þættir sem spila inn í dæmið.

Engin afsökun. Auk þess að ef að gen hafa áhrif þá eru það mjög líklega bara takmörkuð áhrif. Ekki hefur verið fundið “áfengisgen” og mjög ólíklegt er að slíkt sé til. Hinsvegar er kannski “fíklagen” í okkur öllum sem hefur mismunandi form. Þar að segja hefur áhrif á hversu líkleg við erum á að verða háð áfengi, skyndibitamat, kynlífi, fjárhættuspili, tóbak, fíkniefnum… Í bland við umhverfi og geðrænt ástand. En ég tel mjög hættulegt að tala um “áfengisgen” löngu áður en slíkt hefur verið sannað. Auk þess að það hjálpar þessu fólki ekkert. Margir fíklar notfæra sér mikið að vera í hlutverki fórnarlambsins og það er ein af aðal ástæðunum af hverju margir komast upp með þennan lífsstíl ár eftir ár. Fólk verður að drullast til þess að taka ábyrgð á sínu eigin lífi, það er ekki endalaust hægt að gefa tækifæri upp á mögulegt “áfengisgen”.

Annars þekki ég nokkra alka og dópista, mín reynsla er sú að flestir ef ekki allir hafa lent í mjög alvarlegum lífsreynslum sem ýtti þeim út í sjálfseyðileggingarferlið. Við megum ekki vanmeta andlegu hliðina. Þetta er í raun aðal ástæðan af hverju ég er á móti almennri “fornvarnarfræðslu”. Alltaf er talið um góða barnið sem var svo óheppið að verða platað í að reykja hass, þá hófst ferlið sem “ekki var hægt að stöðva”. Mikilvægt sé að læsa þessa “vöndu menn” inni og koma í veg fyrir að efnin komist inn í landið. Efnin eru ekki að drepa neinn af fyrra bragði og enginn fæðist dópisti eða alki! Þetta er visst form af uppreisn og/eða sjálfseyðileggingu og við verðum að fara að einbeita okkur af rótinni frekar en efnunum sjálfum!