Þetta er svolítið algengt, já. Það er af því að tækni og tölvuleikir hafa rústað hæfni unglinga til að finna sér eitthvað að gera og orðið vænlegri hangistaðir en sjoppur og húsasund.

mer leiðist aldrei :D alltaf fólk til að tala við þegar ég er í tölvunni. Svo er það skólinn, boltinn, tónlistaskólinn, vinir og annað sem halda mer frá þessari vitleysu stundum :P ekki samt alltaf!

Mönnum leiðist þegar það er rigning kannski úti og þvíu eru þeir ínná msn og segja þetta bara útaf það er ekki veður til að vera úti eða eitthvað! :)

Á sama tíma og ég las þennan kork sagði vinur minn á MSN: “Mér leiðist”.

:S

Mér leiðist oft og fer í tölvuna … þá leiðist mér ennþá meira. Ég skil ekki af hverju maður hangir alltaf í tölvunni …

afhverju má fólki ekki leiðast i friði?

Frekar algengt hjá yngri kynslóðinni. Ég sjálfur er ‘89 gaur og eyði miklu tíma í tölvunni, en mér leiðist nú ekkert alltaf annars myndi ég fara að gera eitthvað.

Stundum koma samt þannig dagar.

Og kaldhæðnislega séð þá dýrka ég að reyna á líkamann og sjá hvað kemst ég langt (eða stutt).
Einsog ég hef örugglega aldrei á minni ævi verið í svona lélegu formi en samt fer í t.d í fótbolta og reyni á líkamann alveg þangað til að ég hætti að geta hreyft mig.

Besta sem ég veit er þetta (man…that’s like fucked up=)

SEMSAGT

þótt að unglingar nú til dags séu oft inni (mjög oft actually) þá finnst þeim alveg gaman þegar það fer að gera eitthvað úti.
-
En það er samt satt að það sé búið að stúta þessu hugmyndaflugi sem einsog foreldrar manns höfðu á sínum tíma.

(Ekkert allir unglingar eru samt svona, þekki marga sem gera ekkert nema útidyrasport og hluti sem mér hefði aldrei dottið í hug)

Ekkert hægt að gera neitt lengur, manni refsað fyrir allt, öryggismyndavélar, alþingismenn, vottar, girðingar og fleira sem hindra mann frá því að eiga góðan dag og prakkarast létt. En maður átti sín móment á sínum yngri árum.

Ég fékk nú ekki að komast í tölvu fyrr en ég var 11-12 ára. Þá varð ég hinsvegar alveg háður.

Málið er að fyrir þann tíma var þetta alveg eins, það kemur til tölulega langur tími þar sem ekkert gerist, svo BAMM, þú finnur þér eitthvað að gera og gleymir þér alveg í því; t.d. að fara með félaga í lego eða gera stíflu í bæjarlæknum. Það endist mislengi.

Tölvan er alveg eins, ég endist í einum tölvuleik í smá stund, ég spila Sudoku eða hvað það er. Svo nenni ég því ekki lengur og les bók. Les 50 bls. og byrja svo að hangsa í tölvuni við að forrita eitthvað tilgangslaust forrit. Stundum horfi ég bara út um gluggan. Stundum fer ég með frænda mínum á Subway eða vinur minn dregur mig í billjard niður á næsta bar. Það er ör-ör-sjaldan sem að eitthvað stórfenglegt gerist og ég sekk alveg í það og eyði heilum eða hálfum degi í það. Festist í nýjum tölvuleik, finn gott lesefni eða dettur í hug að gera eitthvað annað sniðugt.

Þetta getur allt saman verið ævintýri ef maður vill það, það er hinsvegar bara spurning um hugarfar.

ég veit ekki.. mér finnst þetta bara vera eðlilegt…