Góðir punktar hjá þér.

En málið er að ég vil ekki að stjórnvöld séu með fingurna í mínum málum og annarra bara af því mögulega gæti einhver verið að ala börnin sín “vitlaust” upp. Sérstaklega þegar það er persónulegt mat sem úrskurðar hvort það eigi að svipta forræði. Núna tókst þú dæmi um 10 ára krakkann sem fær að drekka áfengi. Já flestir eru örugglega sammála um að það sé vanræksla. En hvað með 13 ára? 15 ára? 17 ára? Er það jafn gróft að gefa 17 ára barni sínu áfengi og 10 ára? Hvar á að draga mörkin og hver á að vera svo heilagur að geta dæmt um það? Ætti að svipta alla foreldra forræði sem að gefa börnum yngri en 20 ára áfengi?

Annars þá sagði ég aldrei heldur að forræði yfir börnum ætti að vera óbrjótanlegt. Í raun þarf að endurskoða þetta hugtak að fullu. Í dag er hreinlega lytið á það eins og maður sé eign foreldra að 18 ára aldri. Nú búa flestir heima hjá foreldrum nokkur ár eftir að þau ná sjálfræðisaldri. Það er spurning hvort það sé virkilega þörf á því að vera að skilgreina hvenær maður verður sjálfráða?

Ég nefnilega vil ekki að barn þurfi að neyðast til þess að búa hjá foreldrum sínum aðeins vegna forræðis. Ef að barn semur við aðra fjölskyldu eða fósturheimili um að fá að búa þar, þá ætti enginn að geta stöðvað það með einhverjum lagabókstaf um forræði.

En auðvitað getur 3 ára barn ekki tjáð sig um að það sé verið að koma illa fram við sig. Því styð ég alveg undantekningar þegar verið er að tala um augljós og gróf dæmi. T.d. ofbeldi (líkamlegt eða kynferðislegt). Eitthvað sem virkilega stofnar heilsu barnsins í hættu vegna vanrækslu.

Annars fyndið að þú talir eins og að samfélagið verði eitthvað stórt chaos ef að það yrði leyft unglingum að drekka áfengi. Er ekki 15 ára aldurstakmark í Danmörku? Er lifandi helvíti að búa í þessu landi? Er mikið þar um að unglingar fari í undirheimana aðeins til þess að fjármagna áfengisneyslu?

Það er ekki mín ábyrgð eða stjórnvalda að koma með einhver forvarnarlög til þess að koma í veg fyrir MÖGULEGAN skaða. Fólk á að bera ábyrgð á eigin ákvörðunum og hegðun. Ég sem hef drukkið áfengi hóflega í 4 ár og hef fulla stjórn á neyslu minni, fæ ekki að kaupa áfengið mitt í ríkunu af því að einhver jafnaldri minn gæti MÖGULEGA ekki ráðið við neyslu sína. Aumingja hann, en það kemur mér bara ekkert við.

Fólk verður að taka líf sitt í eigin hendur og hætta að benda fingrinum á stjórnvöld þegar því hentar. Stjórnvöld eiga aðeins að bera ábyrgð á grunni samfélagsins, þau eiga ekki að hafa fingurna í öllu okkar lífi. Við berum sjálf ábyrgð á okkar eigin lífi.