Einu sinni fyrir langa löngu var skolla skunkur sem hét öðru nafni Gestur konnráðs. Hann át oft spergilkál og sardínur. hann var með freknur og fílapensla.í hárinu voru tröppur smá niðursuðupottur. Á sunnudögum fór hann í bæinn og fékk sér júlla borgara og fótsveppi í eftirmat. Á laugardags eftir miðdögum var hann farinn að hlakka til kvöldsins, þá skellti hann harpex í hárið á sér og stakk smjörsíru í vasa. einnig smurði hann rassgatið sitt með vaselini og tróð óhelfdum aðskotahlutum upp í það. Svona fór hann að um kvöldið:

Hann fór á bar setti smjörsíru í bjórinn hjá vini sínum, dró hann í húsasund og skellti vaselín á boruna á honum og byrjaði að strokka.
Ekki var gamanið búið því honum finnst gott að runka sér í taxa á leiðinni til ömmu í árbæ.

Hann hafði áhuga á:

Syfjaspelli
Að barnaperrvertast
Dýranauðganir
Að fá sér í glas og keyra.

Hann og Finnur eru ekki vinir lengur þvi honum fannst mamma hans milf og tók hana á skrifborðinu hanns Finns, finnur vildi vera með en mamma hanns vildi það ekki því mamma hanns var búinn að banna Finni að stunda syfjaspell

Finnur varð móðursjúkur og runkaði sér í ullarsokk, rauk út í bullandi reiði og tók sér langann göngutúr á stuttri bryggju.

Gestur átti því miður bara einn vin sem var Finnur og át
útrunn akæfu, skokkaði á grófann vegg og líkið hanns var svo gefið svöngum mannætum í eþópíu.