Eg var um daginn að ganga niður laugarveginn og vildi svo til að eg rakst a skilti sem a stoð “Maths”. Og þa datt mer i hug, biddu það hlytur að vera jafna fyrir lifið þar sem það er nanast jöfnur yfir allt og ef ekki bara allt.

Þa pældi eg og ef við gefum okkur að lifið se X og timinn se Y.
Þa hlytur almenningurinn að vera Z og hreyfingin C^2 .
Til að finna hina eiginlegu jöfnu yfir lifið væri þa eitthvað a þessa leið: Maður myndi þvi margfalda timanum Y, með lifinu X, sem gefur okkur auðvita lifstimann eða XY til að finna hinn eiginlega tilgang almennings með lifstimanum þyrftum við deila XY eða lifstimanum með almenningnum Z og ef maður vill fa linuritið yfir þvi þa þyrftum setja þetta i vigur, helst i hnitakerfi. Stærð vigursins yrði þa (XY/Z C^2 ) þvi auðvitað er vigurinn samsettur af hreyfingunni eða C^2.
Það gefur okkur betri skilning a jöfnunni X=XY/Z*C^2 en þeir sem ekki þurfa að setja þetta i vigur geta þvi haldið afram eins og her er lyst:
Jafnan X=XY/Z*C^2 gengur samt ekki upp nema við notum einhverja þekkta reglu sem hefur verið sönnuð t.d. Pyþagoras.
Setjum pyþagoras inn i jöfnuna:

a^2 + b^2 = c^2 #Hin alkunna Pyþagorasregla (liður 1)

=> X=XY/Z*(a^2+b^2) #Lifsjafna okkar samsvarandi L1

Semsagt lifsjafnan er bundinn retthyrndum þrihyrningum sem þyðir i raun að lifið gangi i hringi.

Og hvað segir það okkur…

…. lifið er endalaust!


Eg hef sett fram þessa kenningu fyrir nokkra stærðfræði og heimspeki kennara og hafa engir þeirra getað afsannað hana, svo ykkur ollum er velkomið að reyna.

Gangi ykkur vel :=)