jæja það er eiginnlega enginn titill á þessari grein þetta er eiginlega bara svona confession úfff veit ekki hvar ég á að byrja enn ég held að ég sé þunglyndur? Sko það byrjar þannig að ég er yfirleitt sá í hóppnum sem er fyrst spurður ráða þá er ég að meina mínum langtíma vinahópi (er eiginlega í 2) . Enn svo þegar upp er staðið þá hef ég engann til að tala við eða þið skiljið jú ég kanski hef einhverja til að tala við jú enn engann svona sem getur hjálpað manni verulega ! Og mér lýður bara eiginlega mjög illa ég get ekki myndað nein tylfinningaleg tengsl við foreldra mína lengur ég bý ekki einu sinni lengur í sama bæjarfélagi og þau ég er einn einn langt í burtu…… þegar ég þarf sem mest á einhverjum að halda er enginn til staðar og þegar ég þarf ekki á einhverjum að halda þá er ég bara fúll og ergilegur ég veit það ekki ég held að ég sé ….. hvernig á maður að orða það þunglyndur eða eithvað (það er sammt ekki rétta orðið) og þúst þótt ég eigi fullt fullt af vinum þá bara sit ég einn heima og vorkenni sjálfum mér !