Þegar ég var yngri varð ég fyrir ofbeldi af ýmsu tagi….

Mamma sló mig oft utan undir og öskraði á mig….

Fólk særði mig mikið andlega og margir sviku mig…

Ég grét í marga klukkustundir, á kvöldin í 5 ár….

Ég varð þunglyndis sjúklingur….

Ég reyndi tvisvar að fremja sjálfsmorð….

Ég sá engan tilgang með lífinu….

ÞETTA var æskan mín…. ég get ekki hugsað mér verri æsku….
Sem betur fer er þetta búið að lagast, en ég sekk þó stundum niður í þunglyndi…:/
Kveðja
Rímanna