Málið í dag finnst mér snúast of mikið um að jafn mikið sé af konum og körlum í öllum hlutum, konur eiga t.d. orðið meiri séns en karlar á að komast á þing í vissum kringumstæðum, það var til dæmis rætt að endurraða í þinglista eftir að prófkjöri lauk, vegna þess að engin kona var í neinu af 5 efstu sætunum, þá hefði þurft að færa karl neðar, þó hann hafi verið lýðræðislega kjörinn svona hátt í listann, er það lýðræði?

Konur hafa jafn mikinn rétt og karlar til að bjóða sig fram á þing og í prófkjör, ef þeim er gert hærra undir höfði en starfsbræðrum sínum, þá er það kynjamisrétti. Málið er að það á að horfa til fólks eftir verðleikum þess, alveg burtséð frá kyni. Það á ekki að þurfa að sjá til þess að sem jöfnust skipting sé á körlum og konum í stjórnunarstöður, ekki ef þær áttu jafnan möguleika á að komast í þær. Ef fleiri karlar sækja um og eiga minni möguleika á að fá starf af því að jafn hæf kona sækir um þá er það ekki sanngjarnt. Allir eiga að eiga jafnan rétt, burtséð frá kyni.
Betur sjá augu en eyru