Ég vissi nú auðvitað að F.D.R. myndi ekki fljúga hátt hjá þér né öðrum hægri mönnum. Ef maður heldur upp á F.D.R. er maður einfaldlega ekki hægri maður.

Auðvitað ef við eigum að meta hverjir eru bestu forsetar bandaríkjanna þá ættum við að verða sammála um einhver viðmið ekki satt?

Ef við setjum viðmið um hverja við erum mest hugmyndafræðilega sammála lendum við í tómu tjóni. Við hreinlega verðum aldrei sammála. (Og þó… ég gæti alveg valið Jefferson).

Sko, við getum miðað við hver kom mest í verk af stefnumarkmiðum sínum. Það gæti þó þýtt að við endum með Andrew Jackson eða Polk í efsta sæti. Já, eða F.D.R.

Jæja, ég veit ekki hvaða skilyrði við setjum nákvæmlega.

Mér finnst Lincoln mjög góður að flestu leyti, ég nefndi að hann ynni sig upp á við frá litlum efnum sem dæmi um aðdáunarvert. Það er vissulega aðdáunarvert að vera ólæs verkamaður 19 ára að aldri en ekki bara læra að lesa og verða lögfræðingur. (Það er þó rétt að það hefur ekkert að gera með gæði manns sem forseta, Hitler og fleiri einræðisherrar hafa unnið sig upp úr litlum efnum).

Það eru alveg gild rök fyrir því að barátta norður og suðurríkjanna hafi byggst á viðskiptahagsmunum fyrst og fremst. Það er þó ekki endilega hægt að yfirfæra norðurríkin beint á Lincoln. Lincoln var mikill hugsjónamaður þó ekki megi segja það sama um alla sem fylgdu honum eða börðust í stríðinu. Sem dæmi má nefna að þegar hann var þingmaður kaus hann gegn stríði við Mexíkó, (sem var afar vinsælt), því hann var í prinsippinu gegn stríði. Hann tapaði að sjálfsögðu endurkjörsbaráttunni, því BNA unnu yfirburðasigur og þeir þrír þingmenn sem kusu gegn stríðinu voru bara bleyður að mati meirihlutans.

Ég tel reyndar að Lincoln hafi viljað forðast stríð allan tímann, bauð málamiðlanasamninga nokkrum sinnum, sagðist ekki ætla að þröngva stefnu sinni upp á suðurríkin. Það fór þó auðvitað öðruvísi.

Annað finnst mér athyglivert og það er að hann hélt kosningar þrátt fyrir herlög, og fyrirskipaði meira að segja hernum að snúa aftur frá hernumdum svæðum til að kjósa.

Óháð spurning:
Maður spyr sig þó, hvort er verra að leggja tolla á vörur eða halda manneskjum í þrældómi? Er hægt að leggja að jöfnu efnahagsstefnu norðurríkjanna við þrælahald suðurríkjanna? En ég get verið sammála þér að alríkið er ólýðræðislegra, betra er að leyfa fylkjunum að ráða sér að mestu sjálf.
Er hægt að kenna Lincoln um það þó? Eða liggur sökin hjá eftirmönnum hans?

Jefferson stóð sig mjög vel í sinni forsetatíð. Náði fram sínum stefnumarkmiðum, hélt sig við prinsipp; að undanskildum kaupunum á Louisiana, en það var ágæt prinsippbrot. Afnam ósanngjörn lög. Ég held hann hafi ekki alltaf verið gjörsamlega sanngjarn þó, eitt aðal deilumálið hans við Hamilton var hvort fylkin myndu deila skuldunum úr uppreisninni milli sín. Jefferson var mikið á móti því, fylkið hans Virginía hafði nánast engar skuldir og hafði lent í litlum átökum. Frelsi hans fylkis var þó að þakka því að önnur fylki höfðu misst menn og safnað skuldum.