Lögleiðing kanabis efna verður aldrie nohvurtíman að veruleika það er nánast verið að svipta reykjingarfólki frelsinu núna orðið og munntóbakk er ekki einu sinni leyfilegt. Ég sjálfur væri ekki á móti því að þetta væri lögleitt en það mun aldrei gersat og þýðir ekki einu sinni að eyða orðum í að rökræða þetta við þingmenn

Nei, þetta þykir mér alltaf jafn merkilegt að heyra.

Ég þekki mjög marga sem reykja hass reglulega, og þekki mjög marga þunglyndissjúklinga og mjög áhugasama alkóhólista sem á er stimplað að fyrr en síðar muni lenda inni á Vog.

Besti vinur minn missti góðan vin sinn sem fyrirfór sér. Needless to say var umræddur þunglyndissjúklingur og reykti mjög mikið hass.

Ég þekki mann sem er um fertugt í dag og var háður hassi í 10 ár, frá sirka tvítugu til sirka þrítugs.

Ég þekki 16 ára stelpu sem er búin að reykja hass í 3 ár, en er reyndar nýhætt. Áður en hún hætti var hún alveg stórmerkilega ónýt tilfinningalega, engan veginn í samhengi við umhverfi sitt, og var farin að díla hörðum efnum og kvaðst gjarnan geta reddað manni hverjum sem er. Það þarf kannski ekki að nefna það að hún reykti daglega og reyndi sífellt að hætta og henni virðist hafa tekist það núna.

Um 80% vina minna reykja af og til kannabisefni, ýmist gras (marijuana) eða hass.

Núna þegar ég hef hent upp á töflu þessari reynslu minni af efninu, ætla ég að fara að tala fyrir alvöru.

“Lestu þér til um hass, talaðu við hasshaus (öðru nafni aulagasara), börnin hans eða foreldra og segðu mér svo að hass sé ekki skaðlegt.”

Ég tala við þessa “hasshausa” dagsdaglega. Þeir sem eru að reykja fáránlega oft, oft í viku og jafnvel daglega, eru auðvitað… ekki allir eins og maður sjálfur. Hinsvegar er raunin sú að einn sá allra mesti hasshaus sem ég þekki (og það skín af honum að hann sé hasshaus), er forritari. Og reyndar fínn forritari, miðað við forritunarmálið sem hann valdi sér. Ég hef margoft fylgst með honum vinna og ég tek ekki eftir því að hann sé neinu sljóari en annað fólk, þó að hann virðist svo sannarlega vera það.

Raunin er aftur á móti sú að krakkar sem reykja hass drappast niður í skólum, og fá sífellt lélegri og lélegri einkunnir. Þetta ætla ég ekki að véfengja, en ég ætla að segja þér söguna á bakvið þetta.

Það er ekkert sem bendir til þess að minni raskist varanlega með kannabisneyslu. Ekki neitt. Ef þú getur bent á annað vildi ég glaður fá að fá að heyra nöfn þeirra sem rannsökuðu það. Skaddað nýminni einkennir þá sem eru í vímu, enda mjög algengt að menn tali í hringi þegar þeir eru “uppi”. Þetta getur varað lítillega í allt að 6-12 vikur eftirá, sýna rannsóknir. Aftur á móti virðist hugsanageta einstaklings vera fullkomlega eðlileg eftir miklu, miklu skemmri tíma en það, þó að efnið sé til staðar í líkamanum og geti seitlað hægt inn í heilann. Of lítill svefn, vitlaust mataræði, of mikil koffínneysla, allt þetta hefur meiri áhrif á hugsunar- og afkastagetu einstaklings eftir hálfa til heila viku eftir neyslu.

Tetrahydrocannabinol (THC), virka efnið í kannabis, situr svona lengi í líkamanum. Með reglulegri neyslu safnast auðvitað meira og meira fyrir í líkamanum, en jafnvel menn sem hafa reykt í, eins og ég segi, 10 ár, endurheimta skammtímaminni sitt á nokkrum tíma. Það er mjög misjafnt eftir einstaklingum hversu lengi efnið er að fara úr líkamanum, sem og hvaða (ef einhver) áhrif hefur á þá á meðan efnið hverfur.

Oft er bent á það sem rétt er, að krakkar sem neyta kannabisefna sýni mun lélegri einkunnir eftir að þeir byrja í neyslu. Það er mjög fátt sem kemur á óvart við þetta samkvæmt rannsóknum, en það er misskilningur að þessi lækkun á einkunnum sé vegna að krakkar missi hæfileikann til að hugsa. Ekkert veit ég til þess að bendi til þess að maður verði heimskari við að neyta kannabiss… eingöngu að skammtímaminni og tenging þess við langtímaminni skerðist tímabundið, þar til efnið nær að hvarfast. Að sjálfsögðu veldur lítið skammtímaminni því að maður á erfiðara með að læra, en til dæmis ekki erfiðara með að reikna stærðfræðidæmi. Aftur á móti er stærsta ástæða þess að krökkum sem neyta kannabiss gangi illa í skólum; Leti. Áður en maður verður kynþroska hefur kannabis gríðarlega letjandi og líkamlega sljóvgandi áhrif. Þaðan kemur stereótýpan sem þú sérð í bíómyndunum (sem þú auðvitað heldur þ.a.l. að allir haushausar líkist). Eftir kynþroska virðist kannabis ekki hafa áhrif á leti manna, dugnað, eða árangur. Sem dæmi er heill mánuður tekinn fyrir í ofurskólanum MIT, þar sem keppni fer fram í því hver nær að reykja sig skakkann á hverjum einasta degi í heilan mánuð. MIT er einn allra virtasti tækniháskóli plánetunnar. Þar er einmitt um að ræða kynþroska einstaklinga, og virðist þessi gríðarlega neysla ekki hafa nein neikvæð áhrif á menntun þeirra, og reyndar mætti lengi vel rannsaka hlutinn og komast að þeirri niðurstöðu að kannabis BÆTTI árangur þeirra (ekki að maður gæti leyft sér að taka mikið mark á slíkri rannsókn).

Höldum áfram.

“Það var einhver sem sagðist aldrei hafa heyrt um það að hasshaus færi inn á Vog. Jæja, ég þekki nokkra slíka og það er fólk sem hlær að því að hass sé ekki vanabindani eða skaðlegt.
Eða að maður verði ekki agressivur þegar maður þegar fíknin tekur vödin (þá erum við að tala um andlega fíkn). Ferlið tekur bara mislangan tíma að þróast eftir persónum.”

Ég veit um marga hasshausa sem hafa farið inn á Vog, en reyndar margfalt fleiri sem hafa farið sökum áfengisneyslu. Fráhvarfseinkenni af kannabis eru þekkt. Meðal skilyrða fyrir því að efni talist vanabindandi, er að við því myndist þol. Við kannabis myndast þol, jafnt sem og til dæmis áfengi og koffíni. Hinsvegar myndast þetta þol mun hægar heldur en hvað varðar áfengi og koffín, svo ekki sé nú minnst á nikotín (enda er nikotín efni sem líkaminn framleiðir sjálfur, svo það er langmest vanabindandi af þessu öllu saman). Andleg fíkn er einnig þekkt, þar sem víman verður þungamiðja raunveruleikaskynjunar einstaklings. Það fyrirbrigði er hinsvegar svo sjaldgæft að varla er það þess vert að minnast á það, og auðvitað gerist það nánast eingöngu hjá mjög ungum einstaklingum sem eru á kynþroska-aldrinum, og hafa því ekki mótað raunveruleikaskyn sitt fullkomlega, svo það útskýrir vel hví yngra fólk er hættara við andlegri fíkn en fullorðið. Sömu sögu er að segja um áfengi, en ég veit ekki hvort andleg fíkn í koffín sé þekkt. Eins og ég sagði áður neyta um 80% góðvina minna einstaka sinnum kannabis. Þrátt fyrir að tilheyra mjög stórum, þéttum og opnum vinahóp þekki ég aðeins þrjú tilfelli þar sem viðkomandi finnur virkilega löngun í kannabis. Í öll þrjú skiptin var um að ræða nikotínfíkn, ekki kannabisfíkn. Það kemur að sjálfsögðu fyrir að fólki langi í kannabis, en það kemur líka fyrir að fólki langar í bíó. Það er því mjög varhugavert að veifa andlegri fíkn sem hættuefni. Ég minntist efst í pósti mínum á fertugan mann sem reykti í 10 ár, og varð að reykja daglega til að halda sér heilum á geði. Þegar hann var um þrítugt vaknaði hann heima hjá sér eftir partý, greip það sem hann sélt að væri jóna sér við hlið, en var í raun og vera Drum sígaretta (sígarettur sem maður vefur sjálfur). Hann kveikti sér í, hálfvaknaður og leið vel, en um leið fattaði hann að þetta var ekkert jóna. Þetta var venjuleg sígaretta. Tilfellið var að hann hafði aldrei reykt sígarettur að staðaldri, og því aldri kynnst því að verða háður nikotíni. Eftir þetta byrjaði hann að reykja og hefur aldrei langað í kannabis síðan. Sömu sögu er að segja af 16 ára stúlkunni sem ég minntist á áður, sem var haldinn sjúklegri fíkn í kannabis, en reykti ekki að staðaldri. Ég sá hana stundum þegar hana vantaði hass, og upplifunin er nákvæmlega sú sama og þegar maður sér reykingamann sem hefur ekki fengið sígarettu í hálfan sólarhring eða svo. Pirringur og óróleiki.

Þó, eins og ég segi, er líkamleg fíkn í kannabis þekkt. Tilraunir sem hafa verið gerðar á öpum sýna að þeir sýna nokkur fráhvarfseinkenni, og því útiloka ég ekki að sökum þess hversu ung þessa stúlka var þegar hún byrjaði, að hún hafi verið haldin einhverri líkamlegri fíkn, nokkurri andlegri, en fyrst og fremst fíkn í nikotín.

Tilfellið er nefnilega að ef maður ætlar sér að neyta kannabiss að staðaldri, reykir maður að sjálfsögðu hass. Einfaldlega vegna þess að það er sterkara en gras og talsverðu ódýrara, vegna þess að það er auðveldara að smygla hassi inn í landið heldur en grasi. Munurinn á því hvernig maður reykir gras og hass er aðallega sá að gras reykir maður eins og það er. Í raun og veru bara plöntuna sjálfa, en hass er unnin vara og hana þarf að blanda út í tóbak, og út í alveg smá skerf af tóbaki. Það væri því mjög óeðlilegt ef manneskja reykti hass í nokkurn tíma en aldrei tóbak, og yrði ekki mjög fljótlega háð nikotíni, vegna þess að eins og enginn vísindamaður efast um, er nikotín *lang*mest vanabindandi af þessum efnum, af þeirri einföldu og rökréttu ástæðu að líkaminn minnkar nikotínframleiðslu við að fá nikotín utan frá, og fer því að sækja áfram í það utan frá.

Ég hef þessi dæmi, en ég hef ekkert dæmi þess að manneskja sem reyki gras mjög oft verði háð kannabis. Ekkert frekar en manneskja sem fer oft í bíó er mjög líkleg til að temja sér þann lífsstíl að fara mjög oft í bíó.

Það er rétt, fíkn í kannabis, sem og önnur efni, er mjög misjöfn eftir fólki. Allra minnst misjafnt er þó nikotínfíkn, þar sem um er að ræða efni sem líkaminn treystir á að fá.

“Auðvitað er erfitt að horfast í augu við það ef að þú ert virkur notandi.”

Að sjálfsögðu. Sama og er með öll vanabindandi efni, maður vill ekkert trúa því að maður sé háð þeim. En hér er ég einmitt að rökstyðja þessi mál sem mjög óvanur kannabisneytandi, og ég tel mig útskýra mál mitt tiltölulega vel og ítarlega, ólíkt því sem ég hef fengið frá þeim sem eru andsnúnir lögleiðingu efnisins.

“Ég veit líka að hægt er að finna ýmsar upplýsingar um efnið sem segja alls konar bull.
En frá hverjum koma þessar upplýsingar?
Ég fæ það á tilfinninguna að þetta sé frá fólki sem sé að nota efnið eða á einhverra hagsmuna að gæta (er að græða á sölu).”

Það er hægt að finna bull um allt, að sjálfsögðu. En það er til almennur “legalize marijuana” dagur, það eru til heilu þjóðirnar sem reykja kannabis að staðaldri, og það eru til mörg, mjög stór samtök sem vinna að því að nota kannabis sem lyf, og vinna jafnframt af því að lögleiða efnið, smátt og smátt. Þú finnur engin svona samtök af þessari stærð sem vinna að því lögleiða efni eins og E, LSD, amfetamín og kókaín, en reyndar eru til mjög stór samtök sem vinna að því að lögleiða heróín, en þá eingöngu í þeim tilgangi að hjálpa neytendum að hætta, eins og einhver kirkja gerði nýlega í Ástralíu, og strax fyrstu nóttina fór sú stofnun að bera árangur. Samtök sem berjast fyrir lögleiðingu kannabiss benda á þess hversu nytsamleg jurtin er, og hversu skaðlaus hún er þegar hennar er neytt af hófi, og benda enn fremur á að óhófsneysla sé fyrst og fremst, ef ekki nánast eingöngu, vegna lögbanns. Ég man ekki hvort það var í kringum 1970 eða 1980 sem Holland lögleiddi kannabis, en þeim hefur allavega ekki dottið í hug að banna það aftur síðan þá. Vandamálið varðandi kannabis í Hollandi stafar af útlendingum sem koma inn í landið vegna þess að þar er efnið löglegt, og þar reykja þeir eins og þeir séu á kaupi við það. Sviss fór mun skynsamlegri leið og lögleiddi neyslu og dreifingu efnisins fyrir Svisslendinga, en óheimilt er að selja öðrum en Svissneskum ríkisborgurum efnið þar. Ég hef sjálfur aldrei séð áróður um að lögleiða efnið frá fíkniefnasölum, enda væri það mjög heimskulegt af þeim að vilja láta lögleiða efni sem þeir stórgræða á því að selja. Það væri jafn heimskulegt og að hvetja fólk til að versla hjá samkeppnisaðila frekar en manni sjálfum.

Tilfellið er auðvitað líka að í kjölfar vísindalegra rannsókna sem mistekst að sanna hættur hóflegrar kannabisneyslu, spretta upp öfgahópar sem vilja meina að það sé allt í lagi að keyra freðinn, og að það sé allt í lagi að reykja dagsdaglega, hversu ungur sem þú ert og óháð því hvort þú sért þunglyndissjúklingur eða álíka. Öfgahópar verða til við allar baráttur, og er ég jafn mikið á móti þeim og þú.

“Ég hef aldrei nokkurn tímann heyrt sérfræðinga sem eru að vinna með þetta fólk tala vel um hass, eða segja að kanabis sé saklaust efni.”

Ég er ekki mjög hissa. Fæstir hafa heyrt virta lækna tala um kannabis yfirhöfuð, einfaldlega vegna þess að fólk dæmir efnið sem eitur áður en það hefur rænu á því að kynna sér það.

http://www.hugi.is/althingi/korkar.php?sMonitor=viewpost&iBoardID=125&iPostID=113369

Hérna finnurðu póst frá vinnufélaga mínum sem er óvirkur alkóhólisti og var í hörðu dópi lengi úti í Danmörku. Hann hefur haldið sér á mottunni síðan og reykir auðvitað ekkert kannabis frekar en að neyta annars efnis, enda um óvirkan alka að ræða og því honum hollast að láta öll skynfæra-breytandi efni í friði yfirhöfuð. Þú verður að afsaka skrifmáta hans, hann hefur greinilega skrifað þetta í nokkrum hita, en ef þú lítur framhjá orðum hans, sérðu langa útlistun á rökum hans fyrir því að lögleiða kannabis. Tekið skal fram að hann er ekki hlynntur lögleiðingu annarra ólöglegra vímuefna.

Í þessari útlistun hans muntu rekast á nöfn margra lækna og tilvitnana í bækur og rannsóknir um efnið. Jamaíkumenn hafa verið að rannsaka efnið síðan 1914, vegna þess einmitt að þar er mjög mikið af kannabis neytt almennt.

Einnig vil ég benda á að til er þáttaröð sem var gerð fyrir ekki ómerkari sjónvarpsstöð en Discovery Channel, sem miðar að því að fræða áhorfendur algerlega óhlutbundið. Þessi þáttaröð heitir Hooked og fjallar um ólögleg fíkniefni, skaðleg áhrif þeirra og ástæður fyrir því að þau voru bönnuð til að byrja með. Fjallað er í þáttunum um kannabis, E, kókaín, amfetamín og fleira, og rakka þeir niður öll ólöglegu efnin… nema einmitt kannabis.

http://www.norml.org/

Hér er líka slóð á samtaka sem miða að því að lækka refsingar fyrir marijuana-tengda glæpi. Þarna finnurðu tengla á margar nýlegar rannsóknir á efninu. Einnig vil ég hvetja þig til að einfaldlega gera leit á AltaVista.com eða álíka, til að líta á hvað fólk hefur skrifað um efnið. Að sjálfsögðu muntu finna marga sammála þér, en ég vona að þú lítir á málið frá hlutlausu sjónarhorni, og getir þar af leiðandi tekið afstöðu sem er á rökum byggð, en ekki fordómum. Samt sem áður er þetta mikið hitamál, og mikið af fólki bullar mjög mikið í báðar áttir… bæði fólk sem er sammála mér, og fólk sem er ósammála mér.

“Oft ætlar fólk sem notar hass aldrei að nota önnur efni en gerir það samt að lokum.
Ef að hass er ekki undanfari annara efna, hvernig stendur þá á því að flestir sem koma inn á Vog fóru að reykja hass og svo fóru þeir að nota önnur efni.”

Þetta er ein leiðinlegasta spurning sem ég heyri í umræðunni varðandi kannabis. Langalgengast er að fólk taki sér þessi rök fyrir hendur. Ef þú hikar aðeins og hugsar um málið, sérðu strax að kannabis er ólöglegt á Íslandi. Það er því nokkuð augljóst hvers vegna það vill leiða fólk út í hættulegri efni. Það er tilfellið að manni er sagt í grunnskóla að bæði áfengi og kannabis sé komið beinustu leið frá helvíti og að maður lendi á götunni eftir viku af neyslu. Það er aldrei sagt, en mjög sterklega gefið í skyn. Ég er einn af þessum sem virkilega fylgdust með þegar forvarnarliðið kom í heimsókn, og ávallt tók ég mark á þessu líka ágæta fólk, sem því miður hefur yfirleitt þurft að þola meira í gegnum tíðina en við hin. Það er gott og gagnlegt starf að hvetja fólk til að lifa lífinu án vímuefna. Ég sjálfur hef engan áhuga á því, mér finnst ágætt að grípa til dæmis í bjór af og til, og einstaka sinnum hrynja í það og gera einhverja vitleysu. Það er gaman. Í óhófi er það auðvitað hættulegt, en þetta geturðu sagt um allt. Punktur minn er, að þessi starfsemi er meira heilaþvottur heldur en hlutlaus fræðsla. Ef þú fræðir mann hlutlaust um LSD, kókaín og heróín, gefur ekkert nema staðreyndirnar og vel rökstuddar kenningar, þá langar viðkomandi ekkert til að prófa þessi efni. Síðan ferðu að tala um áfengi, ekki gerandi þér grein fyrir því að 90% af salnum hefur margoft dottið í það og léttilega komist upp með það. Einnig sjáum við fullorðið fólk detta í það allt í kringum okkur… svo að eitthvað einfaldlega stemmar ekki. Þetta hvetur til vantrausts krakka gagnvart forvarnarstarfi, lögreglu og almennum skoðunum. Nákvæmlega það sem gerðist fyrir mig. Síðan prófar fólk kannabis, reykir í alveg slatta tíma án þess að finna nokkurn mun, og þetta þýðir auðvitað að það er löngu hætt að taka mark á því sem “forvarnarstarfið” hefur kennt því. Ef heilaþvotturinn tekst ekki fullkomlega, gerir hann meira slæmt en gott. Sama og með Kristnu kirkjurnar. Fólk sem er semi-trúað fer á samkomu hjá einhverjum brjálæðingum, það er reynt að heilaþvo liðið, og ef það tekst ekki, vill viðkomandi aldrei hafa neitt við Kristna trú að gera.

En allra helsta ástæða þess að fólk leiðist út í harðari efni út frá kannabisneyslu, tel ég vera þá staðreynd að kannabis er ólöglegt, og því er fólk sem hefur aðgang að kannabis, nánast undantekningalaust með aðgang að hættulegri efnum einnig. Þetta, í sambland við vantraust á forvarnarfólki, ýtir kannabisneytendum að sjálfsögðu út í neyslu á hættulegri efnum, ef þeir eru ekki nógu meðvitaðir um þetta.

—–

Nú finnst mér líklegt að þú haldir ennþá í þá sorglegu staðreynd að gríðarlegur fjöldi kannabisfíkla reynast vera þunglyndissjúklingar eða fólk með hegðunarvandamál, svosem ofbeldishneigð. Þessi rök er mjög auðvelt að skjóta niður vegna þess að þau eru ekki á vísindalegum grunni byggð, heldur almennu áliti, og þá sérstaklega almennu áliti hinna ofstækisfullu Íslendinga. Það er eðlilegt að við séum ofstækisfull, vegna þess að hérna er meira eða minna allt skemmtilegt bannað. Sem dæmi máttu ekki fara inn á kaffihús eftir klukkan 20:00 nema þú sért orðin(n) 18 ára að aldri… gott framtak þetta, henda liðin á götuna. Ég er viss um að krakkarnir gefast þá bara upp á því að drekka (ef það var tilgangurinn til að byrja með) og fara heim að horfa á sjónvarpið. Mjög útpælt, eða þannig. Almennt álit hefur einmitt hræðilega tilhneigingu til að vera rangt álit, hvort sem um er að ræða vímuefni, bíla, tölvur eða kynhneigð. Allir sem hafa reynslu af kannabis munu segja þér þetta; Kannabis hefur mjög friðandi áhrif á fólk. Ofbeldishneigð sem komið hefur fram í tengslum við kannabisneyslu er nánast undantekningalaust tengt neyslu á öðrum, mjög ofbeldisvekjandi efnum, svosem áfengi og nú amfetamíni í hækkandi mæli. Einnig finnst mér líklegt að mikill meirihluti þeirra sem ganga um og lemja fólk reyki, en hvarflar það virkilega að þér að gefa í skyn að reykingar hvetji til árásarhneigðar? Ef þú hefur minnsta vit á sálfræði sérðu mjög fljótlega að sami þáttur hvetur menn til að byrja að reykja, og til að beita ofbeldi. Þetta “rebel” issue, þessi óvissa. Menn með sálfræðilega örðugleika eru mun líklegri til að byrja að reykja sígarettur, neyta áfengis í óhófi, sem og auðvitað að reykja kannabiss. Í þessum ofbeldistilfellum mun ég aldrei fara ofan af því að kannabisneyslan er afleiðing, ekki orsök. Þetta mun ég aldrei taka til baka vegna þess einmitt að ég þekki svo marga sem reykja, hef þekkt marga sem reykja í verulegu óhófi, og *aldrei* hef ég séð kannabisneyslu eina og sér hvetja til annars en friðar. Reyndar man ég ekki til þess að kannabisneysla hafi nokkurn tíma EKKI hvatt til friðar. Enda skilst mér að friðarpípan sem indjánarnir hafi notað á sínum tíma… hafi verið nákvæmlega kannabis. Ég þori ekki að fullyrða það samt, en ég heyrði það einhvern tíma. Hljómar mjög rökrétt fyrir mér. Í Amsterdam, þrátt fyrir alla þessa brjáluðu útlendinga sem koma til að taka maraþon í hassreykingum, er minnsta glæpahlutfall í öllum vestræna heiminum miðað við borg að þessari stærð.

Ég tek hiklaust undir það að óhófleg kannabisneysla ýti undir þunglyndi sem er til staðar fyrir. En til þess þarf talsverða neyslu. Neyslu sem ég tel ekki að væri fyrir hendi ef efnið væri löglegt, vegna þess að þá væri hér um að ræða sama, sameiginlega skilning á því hvað er of mikið, og ríkir til dæmis í Hollandi.

Sannleikurinn er auðvitað sá að maður bæði étur upp stereótýpurnar úr sjónvarpinu, sem og að maður ósjálfrátt samsamar kannabis við efni eins og E, LSD, kókaín, amfetamín og heróín, vegna þess einfaldlega að kannabis er ólöglegt hérlendis. Það efast enginn um að kannabis sé skaðlegt í óhófi, en sömu sögu er að segja um mjög sjálfsögð, lögleg efni, eins og áfengi, koffín og ginseng. Rök okkar sem vilja lögleiða kannabis, eru fyrst og fremst þau að efnið er ekki jafn skaðlegt og hinn sorglega fávísi almenningur telur, og að ekki sé ástæða til að banna það á meðan hættulegri efni eins og áfengi eru lögleg. Það er auðvitað mörgþúsund ára hefð fyrir áfengi í menningu okkar og þ.a.l. eigum við auðveldara með að meðhöndla áfengi rétt. En þar komum við einmitt af hinni röksemdinni, sem er að kannabis sé ofnotað, fyrst og fremst vegna þess að það er ólöglegt. Það segir sig sjálft að ef Coca-Cola væri ólöglegt, að þá myndi maður drekka meira af því þegar maður kæmist í það. Þá myndum við mjög líklega fá dæmi um það að menn fari á Coca-Cola fyllerí og drekki 8-10 lítra á kvöldi, og fara þar af leiðandi ekkert ferlega vel með sig.

Ég bendi aftur á efstu línur þessa pósts, sem benda á það að ég *hef* persónulega, neikvæða reynslu af fólki sem reykir kannabis, en undantekningalaust er um að ræða kannabis sem afleiðingu vandamála, ekki orsök.

—–

Ég ætla að sleppa því að lesa þetta yfir, klukkan er of margt. Ég vona að einhver lesi þetta og ég áskil mér rétt til að leiðrétta sjálfan mig í áframhaldandi svörum.<br><br>Friður.

<A HREF='mailto:helgi@binary.is'>Helgi Hrafn Gunnarsson</A>
helgi@binary.is