Sæll ritter.

Það er kanski orðið soldi seint til svars, en ég get ekki stillt mig um það.
Ég er trúnaðarmaður Afls starfsgreinafélgs, og er sérstakur talsmaður útlendinga í Neskaupsstað. Mín reynsla af þeim útlendingum sem hafa komið hingað á austfirði til þess að vinna er sú að um helmingur þessa fólks er með góða menntun, en hefur átt í erfiðleikum með að fá vinnu í sínu heimalandi. Mikið af því fólki er manntað kennarar, hjúkrunarfræðingar og fl. í opinbera geiranum, en þar var mikill niðurskurður eftir fall kómmúnismans. Einnig er hér iðnmenntað fólk.
Þetta fólk hefur samt komið hingað til lands til að vinna í fiski, þar sem erfitt hefur verið að manna þau störf með íslendingum. Þeir íslendingar sem fást til að sinna þeim endast þó ekki lengi, því flestir þeirra vilja vinna við eitthvað annað, jafnvel lægra launuð störf.

Og svo í sambandi við atvinnuleyfin, þá er tímabundið atvinnuleyfi ekki veitt nama að uppfylltum ákveðnum skilyrðum, t.a.m. umsögn stéttarfélags á viðkomandi stað og í viðkomandi starfsgrein s.m.br lög nr 133/1994. Í dag á nýju ári eru ný lög tekin gildi (frá og með 1/1 2003(lög nr 97/2002)) og eru þar skýrari og jafnvel hertari skilyrði fyrir tímabundnu atvinnuleyfi. Svo eru einnig veitt ótímabundin atvinnuleyfi, svokölluð græn kort, en þá þarf útlendingur að hafa haft lögheimili á Íslandi í þrjú ár, en ríkisborgarar EES-ríkja eru sjálfvirkt með ótímabundið atvinnuleyfi í öðrum EES-ríkjum.
Atvinnuleyfi hafa helst einmitt verið veitt erlendum ríkisborgurum í störf í fiskvinnslu úti á landsbyggðinni. Í sumum bæjarfélögum eru 10% íbúa af erlendu bergi brotinn.

En það sem mig físir helst að vita er; ef Sigurður Bessason formaður eflingar (sem sveik verkafólk á landsbyggðinni í síðustu kjarasamningum(kemur málinu ekki við, ég er bara argur)) var á móti því að of mörgum útlendingum væri veitt dvalarleyfi, afhverju vann hann þá ekki á móti því með því að neita að skrifa umsögn, eða skrifa slæma umsögn?

P.S. Ég veit ekki til þess að útlendingar hafi stolið atvinnu af Íslendingum, hvernig er hægt að stela því sem enginn vill. En svo versnar atvinnuástandið og Íslendingar telja sig eiga rétt á því að útlendingum sé sagt upp til þess að þeir fái vinnu, en til hvers ætti atvinnurekandi að segja upp erlendu vinnuafli sem hann veit að stendur sig vel í vinnu, og er jafnvel tilbúið til að vinna mikla yfirvinnu, og ráða íslending sem hann veit ekkert hvernig muni standa sig… Þó það hafi verið gert sumstaðar þá er það ekki rökrétt.

kveðja
ganjha

china vist skapast umfram-eftirspurn eftir vinnuafli. Einmitt fyrir 2-3 arum var svo mikil umfram-eftirspurn ad laun ruku her upp ur øllu valdi (margir atvinnurekendur ad reyna krækja i fáa sem vantar atvinnu). 2-3 ár eru nu ekki mikil krafa til ad muna eftir.

Annars finnst mer skyrslan sem talad er um i tilvitnun minni éta allt sem her hefur verid sagt og rumlega thad.

Sæll Vignir,

Já, ef kenningin um að algert jafnvægi ríkti milli fólksfjölda, neyzlu og atvinnu, og því skipti engu máli hvað margir flytjist til landsins, sem sumir vilja halda fram, gengi upp væri sennilega ekkert til sem héti atvinnuleysi. Gallinn er bara að kenningin gengur ekki upp nema upp að vissu marki. Það er bara ekki neitt 100% jafnvægi þarna á milli. Það bregður alltaf eitthvað út af í því sambandi og þegar slíkt er farið að hlaupa á einhverjum prósentustigum í atvinnuleysistölum ætti hverjum að vera ljóst að slíkar töfrakenningar segja ekki nema hálfa söguna.

Það er auðvitað ekkert gefið að fólk skapi svo og svo mikið af nýjum störfum með neyzlu sinni, sérstaklega ekki þegar margir af þeim útlendingum sem vinna hér á landi senda víst stærstan hluta launa sinna til heimalanda sinna og því er þeim peningum ekki eytt hér á landi og skapa þar af leiðandi engin ný störf hér. Aðrir útlendingar hér á landi eru víst oft upp til hópa mjög nægjusamt fólk og eyðir ekki nærri eins miklu og t.d. hinn dæmigerði Íslendingur. Auðvitað ræður fólk því hvort það eyði peningunum sínum, og þá hvernig, á meðan það er löglegt. En það breytir því ekki að allt þetta miðar að því að grafa undan fyrrnefndri kenningu sem gengur einfaldlega út á það, eins og svo margar aðrar kenningar, að heimurinn sé miklu einfaldari en hann er.

Það segir sig annars væntanlega sjálft að það er ekkert vit í því að að gefa út 465 ný atvinnuleyfi til útlendinga á þessu ári (til viðbótar við endurnýjuð atvinnuleyfi sem eru mun fleiri) þegar 3.000 manns eru atvinnulausir á Íslandi og þar af 2.000 á höfuðborgarsvæðinu. Á atvinnuleysisskrá verkalýðsfélagsins Eflingar eru 800 manns og þar af á annað hundrað erlendra manna. (Sjá Fréttablaðið í dag t.d.) Hvaða vit er í því slíku? Mætti halda að það væri skortur á atvinnulausum á Íslandi.

Svo vitna menn í einhverja rannsókn í Bretlandi fyrir skemmstu. Án efa margt til í henni þó maður taki öllu svona með fyrirvara, ekki hægt að útiloka að pólitísk lykt sé af þeirri vinnu þó ég viti auðvitað ekkert um það, a.m.k. ekki á þessari stundu. Hins vegar er afar varasamt að ætla sér að heimfæra þessa rannsókn, sem miðuð var við brezkar aðstæður og berzkt þjóðfélag, beint yfir á t.a.m. Ísland eins og sumir vilja gera.

(Ath. Þetta er auðvitað ekki beint til þín sem gagnrýni á neitt sem þú sagðir, þetta eru bara svona hugleiðinga varðandi þetta umræðuefni :))

Es. Já, ég má sjálfsagt búast við að vera kallaður rasisti fyrir þessi skrif, að ég skuli voga mér að horfa á þessi mál frá öðrum sjónarhóli en ákveðinna aðila. Já, vondur er maður :Þ<br><br>Með kveðju,

Hjörtur J.

Sæll Vignir.

Ég hélt mig nú vera að segja það sama í raun.

Hvað skyldi Reykjavíkurborg til dæmis hafa “hagrætt” mikið með því að ráða fólk til starfa með lítil sem engin réttindi á vinnumarkaði . Þess eru dæmi að fólki með of mikil réttindi hafi verið sagt upp til þess að geta endurráðið fólk á lægri töxtum,
með stjórnunarstíl þeim er viðhafður hefur verið.
Ef verkalýðsfélögin dansa með í þessum aðferðum við veitingu atvinnuleyfa þá er við þá að sakast þar sem félagsmönnum er einfaldlega mismunað og láglaunapólítik meðvitað fyrirbæri af hálfu þeirra hinna sömu.

kv.
gmaria.