deus.

Veit ekki hvort þú ert að svara mér eða ekki með síðasta innleggi þínu.

Fyrir það fyrsta virðist þú ekki hafa vitneskju til þess að bera hvernig núverandi sjávarútvegsfyrirtæki gátu haslað sér völl, í upphafi, s.s. með kaupum lífeyrissjóða landsmanna í hlutabréfum viðkomandi aðila, þar sem þeir er áttu þessa peninga þ.e. lífeyririnn tóku ekki ákvörðun um slíkt heldur stjórnendur lífeyrissjóðanna sem sumir hverjir áttu einnig
hlut í eða tengdust viðkomandi útgerðarfyrirtækjum, jafnvel með setu í stjórnum þeirra.

Aflaheimildir og aðgangur landsmanna að eigin auðlind var því færður í hendur örfáum útgerðaraðilum sem höfðu um það nær sjálfvald hvernig umgengni um auðlind þessa væri en jafnframt var framsal kvóta gert leyfilegt lögum samkvæmt þar sem einstaka útgerðum var heimilt að leigja eða selja aflaheimildir.
Útgerð fór því meira og minna að byggja á slíku þar sem hinir stóru höfðu hina smáu að leiguliðum og fiskur var og er mun dýrari en kjöt til neytandans á Íslandi vegna verðmyndunar tilkominnar af braski með veiðiheimildir.

Fiskiskipaflotinn og stærð hans, olíunotkun og kostnaður útgerða var og er þess eðlis að engan veginn er frambærilegt hvað varðar nokkurs konar sjálfbær markmið nýtingar, nokkurs staðar í veröldinni.

Byggðaröskun vegna “ hagræðingar” útgerðafyrirtækja og fólksflótta af þeim sökum á suðvesturhorn landsins hefur kostað skildinginn og fjölmargir fræðimenn fært fullgild rök,
fyrir því í ræðu og riti. Skilding sem sjávarútvegsfyrirtæki hafa ekki greitt til baka í formi skatta sjálf en tekjuskattur af launum vinnumanna dugar ekki í þessu efni.( sjálf sótti ég tveggja daga ráðstefnu á vegum Háskólans fyrir nokkrum árum þar sem óhrekjanleg rök komu fram um orsök og afleiðingar þessa kerfis fyrir þjóðina )

Skyldi einhverjum detta það í hug að við gengjum
með slíkt skipulag mála til samstarfs við aðrar
þjóðir með ráði og rænu, þ.e. að nokkrir útgerðaraðilar á Íslandi gætu selt og leigt að vild veiðar innan íslenskrar landhelgi, undir formerkjum óheftra markaðslögmála einna.

Sem betur fer er að finna viti borna menn í nær öllum stjórnmálaflokkum sem engan veginn munu sætta sig við slíkt og þvílíkt afsal aðalatvinnuvegar þessarrar þjóðar, og hafa tekið höndum saman til þess að vinna gegn þeirri gunnhyggni skammtímamarkaðslögmála sem svo mjög heillar til dæmis áhugamenn um Evrópusambandsaðild.

Landbúnaður og sjávarútvegur eru náskyld atriði enda um matvælaframleiðslu að ræða og sá kúvinkill er Esb hefur nú tekið varðandi landbúnað og sjáfbærni hans, hlýtur einnig að ná yfir sjávarútvegsmál fljótlega ef sambandið vill teljast sjálfu sér samkvæmt.

Hvað teljast kunnu vera “ samningsmarkmið ” okkar
Íslendinga í því efni kynni því að vera nokkuð á reiki, vægast sagt miðað við það útgerðarform sem hér er við lýði.

kveðja.
gmaria.

Sæll,

Komdu nú með einhver rök fyrir því að Ragnar Arnalds sé ekki málefnalegur en ekki bara einhvern tengil.

Breytast yfirráð okkar yfir fiskimiðunum nær ekkert þegar úrslitaákvörðunin um heildarafla færist úr landi og til erlendra aðila??? Ertu ekki að grínast? Er það nær ekkert í þínum huga? Ef svo er fer maður nú að skilja aðeins í einkennilegum skoðunum þínum. (ath. mitt álit)

Norðmenn fengu svo að segja engar undanþágur í sínum samningaviðræðum heldur einungis aðlögunartíma til nokkurra ára. Þess vegna ekki hvað sízt var aðild nú tvívegis felld þar í landi.

Hafa engar erlendar þjóðir enga sögulega veiðireynslu við Ísland sl. áratugi? Síðasta þorskastríðið var nú bara það fyrir um 25 árum síðan og alveg fram að þeim tíma veiddu bæði Bretar, Þjóðverjar og fleiri mikið hér við land.

Hvað kallar þú mörg önnur ríki? Við eigum lögsögu að ekki mikið færri ríkjum og Malta og jafnvel fleirum. Þar munar varla miklu.

Engir styrkir nei. Hvað er gjafakvótinn annað en opinberir styrkir?

Neier ekki hægt að fullyrða neitt um þessi mál áður en kemur að aðildarviðræðum? Þú gerir nú ekki lítið af því að fullyrða um ófáa hluti í þessum efnum, t.a.m. að ég hafi beinlínis rangt fyrir mér í þessum málum, að yfirráð okkar yfir fiskimiðunum breytist ekkert við inngöngu og að við munum komast lengra en Norðmenn í samningaviðræðum við Evrópusambandið o.s.frv. Ertu ekki kominn í svolitla andstöðu við sjálfan þig þarna? Sakar aðra um eitthvað sem þú ert engan veginn saklaus af sjálfur.

Kv.

Hjörtu

deus.

Ég er nú kona en það skiptir ekki máli.

Það er hverjum hugsandi manni ljóst að ekki er nokkrum til góðs að afnema eitthvað í einum rykk, enda þýðir slíkt gjaldþrot, hins vegar göngum við ekki til samninga við aðrar þjóðir með kerfi aðalatvinnuvegar sem hefur mismunað landsmönnum í nú tæpa þrjá áratugi
án þess að leiðrétta í einhverju þann mismun fyrst.

Uppboð aflaheimilda leiðréttir nákvæmlega ekki neitt sökum þess að þá er verið að búa til enn frekara brask sem engin hefur efni á, því núverandi útgerð er ekki það hagkvæm í raun.

Eina raunhæfa leiðin að mínu áliti, er sú sem ég hefi svo sem áður reifað á opinberum vettvangi er sú að ríkið endurheimti í áföngum árlega c.a. 5 % aflaheimilda til baka af útgerðum til endurúthlutunar undir formerkjum auðlindastefnu
sjálfbærrar nýtingar. Jafnframt því þarf að skipta sjávarútvegskerfinu í tvennt á sama tíma, þ.e. kerfi sjálfbærrar nýtingar og annars er síðan væri hægt að meta á milli kosti og galla.

Því miður er raunin nú sú að hið opinbera hefur varla getað sinnt sínu hlutverki sem skyldi
sökum þess að aðalatvinnuvegurinn hefur verið færður til einkaeignarhalds, þar sem skattar til hins opinbera skila sér ekki, í bókhaldsleikjum fyrirtækjanna þar sem uppsafnað tap er nýtt til þess að komast hjá skatti.

Aldraðir sjómenn og þeir sem þurfa nú að þiggja bætur almannatrygginga fyrir aldurs sakir draga vart fram lífið á Íslandi, eftir alla sína vinnu í þágu okkar þessarar kynslóðar sem hér nú ríkir, vegna misskiptingar fjármagns.

Einnig höfum við dregist aftur úr öðrum þjóðum hvað varðar útgjöld til heilbrigðismála, enda útgerðarfyrirtækin fjárfest fyrir sinn gróða í
allt öðru, s.s.
tiskuiðnaði svo eitt dæmi sé tekið.

Áður en við teljum okkur þess umkomna að fara að
semja okkur inn í bandalög annarra þjóða þá þurfum við fyrst að að vera sáttir við innbyrðis skipan mála og útdeilingu þeirra auðlinda er til staðar er á Íslandi.

kveðja.
gmaria.