[Notanda eytt] fyrir 15 árum Fjöldi lestra: 868

Svarið er gegnsæi

//Ég get ekki linkað á allar heimildir en þið getið skoðað þær bækur sem ég bendi á og flett upp í atriðisorðaskrá//

The very word ‘secrecy’ is repugnant in a free and open society; and we are as a people inherently and historically opposed to secret societies, to secret oaths, and to secret proceedings.

John F. Kennedy

Oftar en ekki sé ég þessa tilvitnun í Kennedy þegar talað er um samsæriskenningar. Þessi grein fjallar þó ekki um leynilega erlenda valdapýramída, new world order, frímúrara eða geimvera.

Mig langar til þess að tala um jarðbundnari vandamál sem tengjast Íslandi með beinum hætti. Þetta eru ekki brjáluð samsæri heldur fremur lógísk. Íslenskt leynimakk.

Herra forseti. Vegna orða hv. þm. Karls V. Matthíassonar vil ég benda á að þegar kvótakerfið var sett á upplýsti Steingrímur Hermannsson það í ævisögu sinni að LÍÚ hefði komið, ásamt Halldóri Ásgrímssyni þáverandi sjávarútvegsráðherra, að því að búa til fiskveiðistjórnarkerfi í því formi sem það var upphaflega. Og alltaf og oftast þegar einhverjar breytingar hafa verið þá hefur það verið að tilmælum LÍÚ. Þeir lögðu áherslu á að taka línutvöföldunina af sem var og fengu og ýmsar reglur hafa þeir gert. Núna liggur fyrir þessu þingi frumvarp um að kvótasetja smábáta. Ég er ekki alveg frá því að þeir hafi ekki átt einhverja tillögu um að það yrði að koma í veg fyrir að þeir hefðu frelsi til þess að veiða eins og þeir hafa verið að gera á þessum litlu bátum, sjóstangveiðibátum

Ræða Grétar Mars alþingismanns frjálslynda flokksins 29 apríl 2008 á alþingi.

http://www.althingi.is/altext/raeda/135/rad20080429T181648.html

Hvaða máli skiptir það að Halldór Ásgrímsson sé erfingi kvóta að virði rúmlega milljarðs króna? Hvaða máli skiptir það að meðan hann var sjávarútvegsráðherra var fundum milli hans og LÍÚ haldið leyndum fyrir forsætisráðherra landsins?

(Heimild mín í þessu er ævisaga Steingríms Hermannssonar, þriðja bindi).

Peningar og efnislegir hagsmunir hafa gríðarleg áhrif á lýðræðið í landinu. Það eru að sjálfsögðu til hugsjónir um frelsi, réttlæti og önnur málefni sem drífa áfram stjórnmálamenn. En stjórnmálastarfsemi er oft dýr, og stjórnmálamenn hafa oft sérstaka hagsmuni.

Skipta tengsl kvótaeigenda máli í íslenska lýðveldinu? Skiptir það til dæmis máli hversu mikið af starfsemi framsóknarflokks og sjálfstæðisflokks hefur verið fjármagnað í gegnum árin af kvótaeigendum?

Auðvitað skiptir máli hvaðan fjármagnið kemur. Við vitum vel að listamenn sem þiggja fjárstyrki frá fyrirtækjum varast það að gera list sem gæti haft slæm áhrif á ímynd fyrirtækjanna. Við vitum þa að íþróttafélög sem þiggja peninga frá fyrirtækjum ganga um í bolum merkta fyrirtækjunum.

En hvað gera stjórnmálaflokkarnir fyrir peningana sem þeir fá? Ekki setja þeir lógó fyrirtækjana aftan á kosningabæklingana eða þakka þeim sérstaklega í ræðum? Nei, að sjálfsögðu ekki. Þeir fela hvaða fyrirtæki eiga hlut að.

Nú eru komnar nýjar reglur. Það eru komin takmörk á fjárhæðir og annað slíkt en það er hægt að komast hjá slíku auðveldlega.

Til dæmis er auðvelt ef maður á margar kennitölur eins og algengt er með viðskiptamenn, að gefa marga milljóna upphæðir en gefa bara 300,000 krónur með hverri kennitölu. Þar með geta milljónaupphæðir sloppið leynilega í gegn, en hafið engar áhyggjur… Formenn flokkanna og framkvæmdastjórar fá svo sannarlega að vita af gjöfunum.

Kvótakerfið er einfaldasta dæmið um bein hagsmunatengsl. Á níunda áratugnum ákváðu Sjálfstæðismenn í samstarfi við Framsóknarmenn hverjir skyldu eiga fiskiauðlindina. Alþingi úthlutaði auðlindinni en það sem alþingi gaf getur alþingi tekið tilbaka.
Þar af leiðandi var það kvótagreifunum nýju í hag að tryggja að ávallt skyldu annað hvort framsókn eða sjálfstæðisflokkur vera við völd.

Við erum núna farin að átta okkur á því hversu hættulegar háar fjárhæðir geta verið í stjórnmálum. En hin nýja lagasetning er ekki lausnin.

Eykt styrkti framsóknarflokkinn gríðarlega. Óskar Bergsson starfaði fyrir Eykt 1989-1993 áður en hann fór út í pólitík. Ég veit ekki hvort að Eykt var fjárhagslegur bakhjarl hans í prófkjörum en ég veit að hann er núna það sem heldur sjálfstæðisflokknum við völd í borginni með sínu eina atkvæði. Og ég veit að hann átti stóran þátt í að Höfðatorg sem byggt var af Eykt fékkst samþykkt.

http://www.rvk.is/desktopdefault.aspx/tabid-1162

Þarna getið þið séð starfsferil Óskars ef þið viljið.
Er það í sjálfu sér rangt af Eykt að fjárstyrkja fyrrum starfsmann sinn eða er það kannski eðlilegt?

Ég óttast að svarið sé hið síðara. Við munum aldrei komast hjá því að þeir sem tengjast muni hjálpa hvor öðrum.

Svarið er í raun að hafa allt upp á borðinu. Við ættum ekki að komast að því að Eykt gaf fimm milljónir í borgarstjórabaráttu framsóknar tveim árum eftir raunina. Við ættum að vita það í baráttunni sjálfri. Nýju lögin láta allar fjárhæðir yfir 300,000 vera opinberar það er fínt en dugar ekki til. Allt bókhald flokkanna og öll fjárframlög ættu að vera opin. Að gefa stjórnmálaflokki pening er ekki það sama og að gefa þeim atkvæði sitt. Þetta ætti ekki að vera leynilegt pukur. Ef maður vill styrkja flokka ætti maður að styrkja þá og vera stoltur af. Annars ekki.

Fjármagn myndar valdapýramída, en ólíkt lýðræðinu eru öfl peningana leynileg.

Fyrir utan að afnema bókhaldsleynd flokkanna þá ættum við að afnema bankaleynd. Hver tilgangurinn með bankaleynd er veit ég ekki. Fjármál eru ekki kynlíf, þau eru ekki einkamál frekar en hvernig bíl þú átt eða hvernig húsi þú býrð í er það. Svo lengi sem fjármál eru leynd verður ekkert traust á þessari eyju. Og þessi eyja er of lítið til þess að við getum haft efni á því.

Þeir sem eru efnaðri hafa öðrum hagsmunum að gæta heldur en þeir sem eiga minna. Hví skyldum við ekki vita það hvort þingmenn okkar séu erfingjar kvótavelda eða hafi hagsmuni að gæta í öðrum fyrirtækjum.

Stór ástæða þess að íslenskir stjórnmálamenn vörðu bankanna til seinasta blóðdropa var sú að þeir áttu hlutabréf í þeim.

Þeir fengu þau gefins í gegnum kúlulán

http://is.wikipedia.org/wiki/K%C3%BAlul%C3%A1n

Eins og segir á wikipedia er kúlulán afar sérstök gerð af láni sem maður greiðir aftur í einni greiðslu. Kúlulán eru áhættulán.

Ég ætla að setja hérna inn nokkra linka um kúlulán. (Þetta sérstaka lán býðst ekki öllum en svo virðist sem margir í stjórnmálastéttinni hafi þegið það og notað til að kaupa bréf sem hækkuðu í verði stuttu eftir kaupin).

http://www.dv.is/frettir/2009/4/2/jonmundur-fekk-kululan/

http://www.dv.is/frettir/2009/3/26/bilaforstjorar-fengu-kululan-fyrir-glitnisbrefum/

http://blogg.visir.is/gudmunduroli/2009/03/10/tryggvi-%C3%BEor-herbertsson-frambjo%C3%B0andi-fekk-150-miljona-kululan/

http://svennip.blog.is/blog/sveinn_palsson/entry/843015/?t=1238587844

http://www.dv.is/frettir/2009/1/30/adstodarmadurinn-fekk-tugmilljona-lan/

Jæja, ég vona að eitthvað af þessu veki fólk til umhugsanir.

Jafnvel þó að prófkjör og stjórnmálaflokkar verði kannski einn dag algjörlega ótengd fyrirtækjum þá getur verið að stakir þingmenn muni samt tengjast viðskiptalífinu órofa böndum. Ef þú færð gefins bréf í fyrirtæki þá verður það þinn hagur að það gangi vel. Þá getur verið freistandi að nýta sér sína pólitísku stöðu.

Þess vegna verður allt að vera upp á borðinu.

Bókhald flokkanna alveg aftur til stofnunnar.
Og bankaleynd afnumin.

Það er okkar hagur.

killy fyrir 15 árum

Ég er alveg sammála því að um leið og þú býður þig fram til þings eða borgarstjórnar að þá verði þessi mál gerð opinber. Ekki alveg niður í það að þessi þingmaður fékk sér pylsu á bæjarins bestu kl. 16:13 þann 11. nóvember.

Hins vegar finnst mér þú gera aðeins of mikið úr því hversu stór áhrif styrktaraðilar hafa á kosningar. Ok, segjum svo að það er í hagsmuna þessa fyrirtækis að þessi ákveðni flokkur sé við völd. Hann getur lítið annað en styrkt flokkinn með peningum en hann er ekkert að fara breyta atkvæði 1000 manns.

Það eru jafnmikil réttindi fyrirtækja að styrkja þá sem þeir vilja og hverjir einstaklingar kjósa. Geiri Goldfinger styrkti alla flokkanna. Samt er verst fyrir hann ef borgarstjórji Kópavogs skyldi verða í Samfylkingunni eða VG.

“There's no such thing as stupid questions, just stupid people.”

Fyrra álit

Noproblem fyrir 15 árum

Nei ég held að þeir myndu ekki vera svona óheiðarlegir!
Þetta er bara samsæriskenning og kjaftæði í þér!

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Hvað meinaru með því að afnema bankaleynd?

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Ég meina að það ættu hreinlega ekki að vera neinar leynilegar upplýsingar.

Ég er líka á móti launaleynd ef út í það er farið. Bara í undantekningatilvikum ætti leynd að leyfast. Fyrirtæki þurfa augljóslega að fela bókhald sitt fyrir keppinautum og þess vegna þurfum við sér eftirlitsstofnanir þar til þess að sjá til þess að allt sé lögum samkvæmt.

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Sem sagt það eiga allir að geta vitað hvaða laun ég er með, hvað ég á mikið inni á banka og hvað ég skulda mikið?

Veistu, mín frjármál eru mín einkamál…

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Hvers vegna? Hvaða grundvallarmannréttindi er verið að vernda þar?

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

einkalífið

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Þetta er ekki sambærilegt við hleranir eða njósnir.

—

Við getum haldið áfram að ræða þetta, en gleymum ekki megin-inntakinu.

Það getur verið að launaleynd stuðli að mismunun, ég hef ekkert á móti bónusum fyrir vel unnin störf en almennt kynjamisrétti á vinnustöðum er allt annað mál. Það er þó ekki innihald greinarinnar.

—

Það sem ég var að tala um er mikilvægi þess að takmarka völd. Að því leytinu til veit ég að við erum sammála:

Völd ríkisins eiga að vera takmörkuð á skýran máta.
Völd stjórnmálamanna, tímaseta þeirra osfrv. ætti að vera skýrt afmörkuð. Skýrar og harðar reglur ættu að vera um hvað þeir geta þegið í styrki og gjafir meðan þeir eru virkir í pólitík eða í valdastöðu.

Ég held að við séum sammála þar.

En svo rofnar samstaða okkar þegar það kemur að peningaöflunum. Miklir peningar gefa manni mikil völd. Í raun má segja að ríkur maður hafi mun meiri atkvæðisrétt í okkar samfélagi heldur en fátækur.

Þeir eiga sama atkvæði í leynilegum kosningum, en hinn ríki getur haft mun meiri áhrif á þjóðmálaumræðuna. Hann getur keypt fjölmiðla, hann getur sett í gang auglýsingaherferðir, styrkt pólitíkusa í prófkjörum sem og flokka.

Áhrifin sem peningar hans hafa í stjórnmálaumræðunni eru mun meiri en atkvæði hins venjulega launþega.

Þar af leiðandi getum við ekki talað um raunveruleg valdatakmörk nema við lítum til fyrirtækja alveg eins og flokka. Vald þeirra og áhrif eru nefnilega mikil.

Svo mikil að maður gæti jafnvel gengið svo langt að halda því fram að ítök sumra stórfyrirtækja séu að verða ógn fyrir lýðræðið.

—

Reynum aðeins að jafna út hvar við erum sammála og ósammála.

Gefum okkur að fyrir þetta umræði skipti ósætti okkar um launaleynd ekki höfuðmáli. Ég nefndi það sem dæmi um skylda afstöðu en hún byggist samt á afstöðu minni til jafnréttismála miklu frekar heldur en vangaveltum um valdastrúktúr samfélagsins.

En gætum við verið sammála um að fjármagnsupphæðir inn á bankareikningum sem ná yfir ákveðnar fjárhæðir yrðu ekki lengur leynilegar? Gætum við verið sammála um að við hefðum rétt á að vita hvort eigandi 120 milljóna greiði skatta á Tortóla eða Íslandi til dæmis? Hvort hann eigi margar kennitölur og hvort þær kennitölur styrki stjórnmálaflokkana?

Þessar spurningar hafa kannski meira vægi fyrir þessa umræðu.

—

En ég skal alveg rökræða meðfram hvort að launaleynd og bankaleynd sé grundvallarmannréttindi eða ekki.

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Hvers vegna ætti þetta ekki að vera sambærilegt við hleranir og njósnanir? Þú ert að athuga hvað fólk er að gera í sínu einkalífi með sínar eigin eignir. Sama hvort það séu útvaldar stofnanir sem sjá um það eða ekki

—

launaleynd stuðlar takmarkað að launamisrétti. Það að konur séu ‘álitnar’ ódýrara vinnuafl þýðir einnig að þær fá vinnu frekar en karlar og að þau fyrirtæki sem ráða konur ættu í raun að vera betur rekin heldur en fyrirtæki sem ráða karla, þar sem það er verið að kaupa sömu hæfileika á lægra verði, sem sparar kostnað, eykur gróða sem myndi skila sér í lægra verði á þjónustu, betri samkeppnishæfni og hærri verði á hlutabréfum. Þetta er vandamál sem mun leiðrétta sig um leið og íslenskir atvinnurekendur átta sig á því að konur séu jafn hæfileikarríkar og karlar (ef þær eru það þá yfir höfuð)

—

Ég sé ekkert að því að þeir sem eigi fjármagn styrki sýnar skoðanir eða málefni. Ríkur maður hefur líka meira bolmagn til þess að styrkja þá sem minna mega sín, og gera iðulega.
En í grunninn þá er ég á móti flokkakerfinu, svo það er eina vandamálið sem ég sé.

—

Nei, afstaða þín tengist ekki jafnrétti heldur jöfnuði. Það er alls ekki sami hluturinn og stangast oft á. Þeir sem eru vinstrisinnaðir eiga það til að brjóta sífellt gegn jafnrétti til þess að reyna að auka jöfnuð í samfélaginu.
Auk þess sé ég ekki að það skipti máli hvort einhver eigi 120 milljónir eða ekki, ég er á móti eignaskatti.
—

Mér finnst það sjálfsögð réttindi að fólk fái ekki að hnísast um mín viðskipti við annað fólk

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

—

Ég held að þú misskiljir mig. Það ættu síður en svo að vera útvaldar stofnanir sem ættu að sjá þetta.

Það væri nú full langt gengið að hver og einn gæti séð hvort fólk keypti sér klámblöð eða pulsur, eða nýjar eldhúsinnréttingar.

En hversu vel efnað fólk er ætti ekki að vera leyndarmál. Að mörgu leyti höfum við þetta, t.d. eru skattskýrslur ekki leyndarmál og maður getur séð dæmi í frjálsri verslun á hverju ári um fjárhagstöðu ýmissa einstaklinga.

Leynilegar eftirlitsstofnanir eru fasískt fyrirbrigði hins vegar, enda er engri manneskju treystandi fyrir einokun á völdum.

—

launaleynd stuðlar takmarkað að launamisrétti. Það að konur séu ‘álitnar’ ódýrara vinnuafl þýðir einnig að þær fá vinnu frekar en karlar og að þau fyrirtæki sem ráða konur ættu í raun að vera betur rekin heldur en fyrirtæki sem ráða karla, þar sem það er verið að kaupa sömu hæfileika á lægra verði, sem sparar kostnað, eykur gróða sem myndi skila sér í lægra verði á þjónustu, betri samkeppnishæfni og hærri verði á hlutabréfum. Þetta er vandamál sem mun leiðrétta sig um leið og íslenskir atvinnurekendur átta sig á því að konur séu jafn hæfileikarríkar og karlar (ef þær eru það þá yfir höfuð)

Ég veit ekki alveg hvað þú ert að gefa í skyn með þessu sem ég feitletraði. Einstaklingshyggjumaður eins og þú hlýtur að álíta að kyn segi lítið til um hæfni, það séu hvorki þjóðir, kynferði né kynþáttur sem ráði einhverju heldur einungis framtak einstaklingsins.

Ég er ekki óssammála röksemdunum sem þú færir en ég bendi þér þó á eftirfarandi:

Engin yfirmaður (undir venjulegum kringumstæðum) greiðir hærri laun en það borgar sig fyrir hann. Árangursríkari sölumenn fá alltaf greitt meira en árangursminni ef allt er upp á borðinu.

—

En jæja. Ég veit það svo sem að afstaða okkar byggir á mismunandi grunni. Þú ert t.d. á móti eignaskatti alfarið.

En vonandi erum við sammála um að bókhald flokkanna ætti að vera opnað alveg frá stofnun, og að allt ætti að liggja upp á borðinu þar. Sem og að strangar reglur verði að gilda um tengsl fjármagns og stjórnmála.

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Það er stór líffræðilegur munur á körlum og konum. Þau fylgja mjög mismunandi hegðunarmynstri, eiga það til að kjósa mismunandi flokka.

Þó þetta sé sama dýrategundin þá eru karl og kona mjög frábrugnar lífverur, mismunandi líkamsbygging, efnaboð og heilastarfsemi, og því þarf alls ekki að vera gefið að þau séu jafnhæf á hverjum vinnustað.

T.d. gefur augaleið að karlmenn eru að jafnaði líklegri til þess að vera ákjósanlegri lagerstarfsmenn en konur einfaldlega vegna þess að þeir hafa meiri vöðvamassa og geta borið þyngri kassa í lengri tíma yfir lengri vegalengd.

Ég geri ekki mun á kynjum eða kynþáttum, en ég útiloka ekki það það sé munur.
Þau ættu samt að hafa sömu réttindi, jafnrétti ætti að gilda… en ekki endilega jöfnuður.

En annars þá, jú, ætti bókhald flokka að vera gjörsamlega opið ef við ætlum að hafa þetta andsk***** flokkakerfi í fyrsta lagi hérna á klakanum :P

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Tökum dæmi um starf þar sem launaleynd er ekki í gildi:

Atvinnuíþróttir.

Ronaldhino veit hvað Beckham fær í laun af því það kemur á forsíðum blaðanna.

Yfirmenn Ronaldhino vita vel að fótboltastjarnan veit það.

Þeir vita líka hvað hann hefur skorað mörg mörk á seinasta leiktímabili. Og Ronaldhino veit að yfirmenn hans vita vel árangur hans á seinasta leiktímabili.

Niðurstaða samningana verða að öllum líkindum góð fyrir báða aðila og réttlát.

Ég hef ekkert á móti árangurstengdum launum. Það er auðvelt að tengja flestar stéttir.

Kennari sem hífur upp meðaltal bekksins á inni bónus. Sölumaður sem selur óvenju marga bíla á skilið bónus.
Forstjóri sem kemur fyrirtæki upp úr skuldadíki og upp í met-arð á skilið bónus.

Árangurstengd laun eru ekki kynbundin. Það má vera að kyn séu líffræðilega mismunandi, það liggur í augum uppi. Launaleynd ýtir undir líkur á því að kona sem stendur sig vel geti fengið minna greitt en karlmaður sem stendur sig illa. Það eru dæmi um það úr raunveruleikanum, við skulum nú ekki líta hjá því.

En það vill svo til að í kapítalismanum sem þú ert svo hrifin af, borgar enginn meira fyrir vöru en hún er virði. Eða svo er kenningin.

—

Þó þetta sé sama dýrategundin þá eru karl og kona mjög frábrugnar lífverur, mismunandi líkamsbygging, efnaboð og heilastarfsemi, og því þarf alls ekki að vera gefið að þau séu jafnhæf á hverjum vinnustað.

Ég lenti einu sinni í deilum við hægrimann út af svipaðri staðhæfingu. Ég ber þó meiri virðingu fyrir þér en svo að ég haldi því fram að þú sért að halda fram því sama og hann, en þrætan er samt skyld.

Hann sagði að konur ættu ekki að vera í slökkviliði.

Nú? Spurði ég.

Jú, konur eru jú að meðaltali með minni líkamsstyrk.

Auðvitað var það írónískt að sósíalistinn ég skyldi þurfa að færa rök fyrir því að meðaltölin væru blekkjandi. Vissulega væru konur að meðaltali hitt og þetta, en til þess að geta komist í slökkvilið þarf samt að fara í gegnum erfið líkamleg próf. Sumsé, sumar konur gætu náð þeim og sumir karlar gætu ekki náð þeim. Konur augljóslega væru ólíklegri að meðaltali til þess að ná þeim… en í raun skipti það engu máli. Það eina sem skipti máli er hvort að einstaklingurinn sem þreytir prófið nái því.

Að vissu leyti ert þú að falla í sömu gryfju. Meðaltalið er aukaatriði. Systir mín er betri en ég í stærðfræði, samt eru karlmenn að meðaltali betri í stærðfræði samkvæmt einhverjum rannsóknum.

Ég tel að það séu mun frekar menningarlegar ástæður heldur en praktískar ástæður fyrir launamun kynjana. Konur munu líkast til haldast aðeins neðar karlmönnum að meðaltali, aðallega sökum þess að þær eru líklegri til þess að taka sér lengri frí, (að meðaltali). En ef tveir einstaklingar skila af sér jafn góðum afrakstri er engin ástæða til þess að greiða öðrum lægri laun.

—

Ef Ronaldhino og Beckham skora jafn mörg mörk, og selja jafn marga boli fyrir Real Madrid, hvorum ætti Real Madrid að greiða hærri laun?

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Auðvitað eru meðaltöl blekking. En ef karlmenn eru að meðaltali hæfari í ákveðnu starfi þá er ekki skrýtið að karlmenn séu að meðaltali með hærri laun… er það?

Þú veist að launamunur kynjana er einnig meðaltal.

Launaleynd ýtir undir líkur á því að kona sem stendur sig vel geti fengið minna greitt en karlmaður sem stendur sig illa.

Af hverju ætti fyrirtækið þá ekki að reka karlinn og ráða aðra ódýra, hæfa konu?

Af hverju ætti launaleynd ekki að ýta undir líkurnar á því að karlar fái að meðaltali lægri laun.

Ég er ekki að halda því fram að ég viti svarið við þessum launamun, en mér finnst skynsamlegast að láta markaðinn sjá um hann.

Ég veit EKKERT um það hvort konur séu að meðaltali óhæfari en karlar. En gefum okkur það að konur séu að meðaltali jafn hæfar og karlar í flestum þessum störfum.
Þá ættu atvinnurekendur á Íslandi að sjá að það er mikið arðbærara að ráða konu í störf í fyrirtækinu en karl, þar sem þeir fá sömu hæfni fyrir minna verð. Það eykur eftirspurn eftir kvenmönnum og minnkar eftirspurn eftir karlmönnum.

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Ég held við séum sammála í grunnatriðum, láta markaðinn sjá um þetta, engin ástæða til að setja einhverjar sérstakar reglur um laun eða kynjakvóta.

En við erum bara ekki sammála um launaleynd.

Launþegar ættu að vita samningsstöðu sína.

—

Dæmið sem ég tók um hæfari konuna á lægri launum er bara úr raunveruleikanum. Ég hef unnið á svoleiðis vinnustað.

Hægri menn gera ávallt ráð fyrir að markaðurinn fari alltaf skynsamlegustu leiðirnir. En gerir hann það ávallt?

Raunveruleikinn er fullur af dæmum um annað.

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Raunveruleikinn er fullur af dæmum um annað, oftast vegna þess að markaðurinn er heftur að einhverju leiti

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

Haukzi fyrir 15 árum

Hvada kerfi lyst ther tha betur a, til ad koma i stadinn fyrir okkar flokkakerfi?

En í grunninn þá er ég á móti flokkakerfinu, svo það er eina vandamálið sem ég sé.

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Hafa landið eitt kjördæmi og kjósa einstaka þingmenn.

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

Haukzi fyrir 15 árum

Og hvernig er thetta betra en nuverandi kerfi?

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Nú kjósum við ákveðna flokka.

Einnig þá kjósum við í kjördæmum, Suðvestur, Suður, Austur, Norðvestur, norðaustur, reykjavík norður, reykjavík suður…

Og flokkarnir hafa ákveðið fólk í hverju kjördæmi. Svo ef mann í Reykjavík langar að sjá Bjarna Ben á þingi þá er ekki nóg að kjósa xD vegna þess að Bjarni er að bjóða sig fram í Suðvesturkjördæmi.

Kjördæmin fá mismarga þingmenn, enda búa mismargir í kjördæmunum.

En hlutfall kjósenda á hvern þingmann er mismunandi eftir kjördæmum sem þýðir það að sumir fá mikilvægara atkvæði en aðrir.

T.d. fær fólk á landsbyggðinni fleiri atkvæði heldur en fólk á höfuðborgarsvæðinu. Það þarf færri atkvæði á bakvið hvern þingmann úti á landi heldur en á höfuðborgarsvæðinu, það jafngildir því að leyfa landsbyggðinni að fá fleiri atkvæði heldur en Reykvíkingum… og ef það er lýðræði þá er ég með 50 fingur… sem ég hef ekki

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

Haukzi fyrir 15 árum

Ég skil þetta með eitt kjördæmi, ég átti í raun við einstaka þingmenn (biðst afsökunar), en hvernig er það betra?

Og hvað með ráðherra?

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Ef ég vil kjósa hægrimann og ég bý á Suðurlandi þá á ég ekki að neyðast til þess að kjósa helvítið hann Árna Johnsen.

Hvernig er það gáfulegra að kjósa pakka af þingmönnum í stað þess að velja einstaka þingmenn úr þessum pökkum sem manni líkar við.

Það stendur í stjórnarskránni að þingmenn eigi að fylgja eigin sannfæringu. Því ættum við að geta kosið einstaka þingmenn.

Í kosningum gætu þess vegna verið listi yfir alla þingmenn og hver landsmaður fengi að krossa við X marga.

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

Haukzi fyrir 15 árum

Og hvað með ráðherra? Á þá að kjósa hvern mann í hvert ráðherrasæti? Og forseta?

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Ráðherrar eiga alla vega ekki að sitja á þingi.

En af hverju ættum við ekki líka að kjósa ráðherra? Eða þá að þeir eru valdir af Alþingi.

Annars þá er hlutverk Forseta frekar aumt, það má alveg flytja það yfir til þjóðarinnar eins og Damphir talar um

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

Jacksonville fyrir 15 árum

Ég er næstum því sammála þér. Fyrir hverjar kosningar veit maður svona um það bil hvaða 3-4 einstaklinga maður er að kjósa um. Það eru þá þeir einstaklingar sem sitja í “baráttusætunum”.

Dæmi: Þótt maður eigi heima í suðvesturkjördæmi þá er maður í raun ekki að kjósa Bjarna Ben inná þing, hann er öruggur í 1.sæti. Suðvesturkjördæmi hefur 12 sæti (ef ég man rétt) og þar má búast við að sjálfstæðismenn taki að minnsta kosti tvö ef ekki þrjú sæti þrátt fyrir núverandi óvinsældir.

Ég er sem sagt fylgjandi því að kjósa fólk en ekki flokka. Ég er á móti framboðslistum, en er ég ekki á móti flokkum að því leyti að þá veit maður hvar frambjóðandi stendur í pólitíkinni. En það að vera flokksbundinn ætti heldur ekki að vera forsenda fyrir því að fara í framboð.

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Maður hefur mjög grófa hugmynd um skoðanir fólks út frá flokkspólitík

Sjálfstæðisflokkurinn inniheldur frjálshyggjumenn yfir í harða íhaldsmenn og Samfylkingin er ekkert annað en einn stór suðupottur.

Þingmenn eiga sjálfir að auglýsa fyrir hvað þeir standa… ekki stimpla sig í einhvern flokk. Hver segir að 3-4 flokkar séu akkúrat það magn skoðanapakka sem hentar? Bara vegna þess að Jónas frá Hriflu sagði það?

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

Haukzi fyrir 15 árum

Og hvernig er thetta betra en nuverandi kerfi?

Ef thu hefur tima/longun til ad svara.

Bætt við 18. apríl 2009 - 21:02
Thetta atti ad sjalfsogdu ekki ad koma tvisvar.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Bankaleyndin er engin ef þú ert bensíndæla hjá Atlantsolíu…

Þær tæma alveg uppá krónu það sem þú átt inná reikningnum.

En góð grein hjá þér.

Það ætti í raun að posta á netinu strax öllum styrkjum sem flokkarnir fá…

Þá gæti fólk séð hvort verið sé að reyna að hafa áhrif á málefni líðandi stundar.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Já, það væri sérlega forvitnilegt að sjá styrki árin sem kvótakerfið var samþykkt, árið sem Kárahnjúkavirkjun var samþykkt og árið sem bankarnir voru einkavæddir.

Og svo væri það frábært ef í ljós kæmi að ekkert óeðlilegt væri þau ár.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Það kæmi allavega skemmtilega á óvart.

Þá eru guttarnir ekki spilltir, bara vitlausir…

Fyrra álit

Stjórnmál

Stjórnmál

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Svarið er gegnsæi

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi